Η Μέση Ανατολή έχει γίνει ο βασικός υποστηρικτής της Ρωσίας στην αντιπαράθεσή της με τη Δύση

Μετά την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, οι δυτικές χώρες αποφάσισαν να απομονώσουν τη Ρωσία επιβάλλοντας ένα ρεκόρ κυρώσεων κατά της Μόσχας αλλά οι χώρες της Μέσης Ανατολής, παρά τις εσωτερικές αντιφάσεις και ανταγωνισμούς, όχι μόνο δεν τις υιοθέτησαν αλλά άρχισαν να αναπτύσσουν ενεργά σχέσεις με τη Ρωσία.

Γιατί η Μέση Ανατολή πήγε κόντρα στη Δύση;

Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, χώρες της Μέσης Ανατολής κατέστησαν επανειλημμένα σαφές ότι δεν θα υποστηρίξουν την ιδέα της απομόνωσης της Ρωσίας.

Αυτό αντικατοπτρίστηκε όχι μόνο στην εντατικοποίηση των οικονομικών, αλλά και των πολιτικών σχέσεων.

Μεταξύ άλλων, η τάση εντοπίστηκε σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα για τη Μόσχα και τη Δύση, όπως  η ψηφοφορία  των χωρών μελών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για ρωσικά και αντιρωσικά ψηφίσματα, κάνοντας έτσι «παγκόσμιες μετρήσεις» του δημόσιου αισθήματος.

Οι επαφές αναπτύσσονται επίσης στο υψηλότερο επίπεδο. Εκτός από μια σειρά συναντήσεων με περιφερειακούς ηγέτες στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής της SCO στη Σαμαρκάνδη, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε ουσιαστικές  συνομιλίες  με τον ηγέτη των ΗΑΕ Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ αλ-Ναχιάν.

Ως απάντηση σε αυτό, οι απειλές από τις Ηνωμένες Πολιτείες έπεσαν βροχή στους Άραβες. Υπήρξαν ακόμη και αιτήματα για απόσυρση αμερικανικών συστημάτων αεράμυνας από τα Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία.

Αλλά η Μέση Ανατολή δεν είναι μόνο οι Άραβες και οι πλουσιότερες μοναρχίες του Κόλπου. Οι σχέσεις της Ρωσίας με το Ιράν είναι στρατηγικού χαρακτήρα, με την Τουρκία υπάρχει ανάπτυξη σε πολλούς τομείς της οικονομίας, με το Ισραήλ, παρά την πολιτική κρίση σε αυτή τη χώρα, ήταν δυνατό να διατηρηθούν ουδέτερες σχέσεις και από κοινού να παρακαμφθούν οι κυρώσεις.

Παράλληλα με αυτό, η Τουρκία έγινε σημαντικός κόμβος (συμπεριλαμβανομένων των σιτηρών και της ενέργειας) για τις εξαγωγές-εισαγωγές αγαθών προς το συμφέρον της Ρωσίας.

«Η Τουρκία έχει γίνει πραγματικά κόμβος εφοδιαστικής για την παράκαμψη των αντιρωσικών κυρώσεων.

Οι τρέχουσες θετικές αλλαγές φαίνονται ιδιαίτερα λαμπρές στο πλαίσιο της υποχώρησης των σχέσεων της Ρωσίας με τις ευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα, ο Ερντογάν προχωρά στη μέγιστη συνεργασία με τη Μόσχα, θέλοντας να λάβει μερίσματα για επανεκλογή στις εκλογές. Πρώτα απ ‘όλα, αυτό αφορά τις εκπτώσεις στο φυσικό αέριο, οι οποίες θα βοηθήσουν να περιοριστεί η άνοδος των τιμών εντός της χώρας», εξηγεί ο Ρώσος αναλυτής Kirill Semyonov.

Ισραήλ

Παρά την πίεση από την Ουάσιγκτον, το Ισραήλ δεν εξέφρασε ξεκάθαρη θέση για το NWO. Επιπλέον, όλη η συζήτηση για την προμήθεια ισραηλινών όπλων για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας δεν βρήκε συνέχεια.

Οι σχέσεις της Μόσχας με την κυβέρνηση του Yair Lapid παρέμειναν δύσκολες και θα μπορούσαν να επιδεινωθούν.

Ωστόσο, η εμφατική αντι-ισραηλινή θέση της Ουκρανίας στο Παλαιστινιακό δεν επέτρεψε στο Τελ Αβίβ να συνεργαστεί με το Κίεβο.

Τώρα ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος μπορεί να καυχηθεί για καλές σχέσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, επέστρεψε στην εξουσία στο Ισραήλ.

Πριν από λίγο καιρό, ο Νετανιάχου κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση, με την οποία ο Ρώσος ηγέτης συνεχάρη τον Ισραηλινό ομόλογό του. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, ο πρωθυπουργός εξέφρασε την ελπίδα ότι σύντομα «θα βρεθεί τρόπος να τερματιστεί» η σύγκρουση στην Ουκρανία. Επιβεβαίωσε επίσης την ετοιμότητά του να αναπτύξει τις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ισραήλ στο μέλλον.

«Η στάση του Ισραήλ απέναντι στην Ουκρανία μπορεί να ψυχρανθεί ακόμη περισσότερο, καθώς είναι πολύτιμο για τη χώρα μας να διατηρεί θερμές σχέσεις με τη Ρωσία, ακόμη και εις βάρος της συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ του Ισραήλ και άλλων κρατών της περιοχής, οι Αμερικανοί είναι απίθανο να μας βοηθήσουν σοβαρά. Εκεί, παραδόξως, υπάρχει ένα σοβαρό αντι-ισραηλινό λόμπι», λέει ο Σίμων Τσίπης, αναλυτής του Ινστιτούτου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ.

Ιράν

Τους τελευταίους μήνες, οι κατηγορίες κατά της Ρωσίας για φερόμενη χρήση ιρανικών όπλων έχουν γίνει πιο συχνές. Από την άλλη, η Τεχεράνη λαμβάνει επίσης την τελευταία λέξη της τεχνολογίας από τη Μόσχα. Η συνεργασία επεκτείνεται επίσης σε μη στρατιωτικούς τομείς της οικονομίας.

«Η Ρωσία και το Ιράν βρίσκονται στο ίδιο σκάφος κυρώσεων. Αν παλαιότερα οι πολιτικές σχέσεις μεταξύ των κρατών ήταν καλύτερες από τις οικονομικές, τώρα το δεύτερο μέρος είναι συγκρίσιμο με το πρώτο. Ωστόσο, πάντα υπήρχαν πολιτικοί στη Μόσχα που ήταν αποφασισμένοι να μειώσουν τις σχέσεις με την Τεχεράνη με αντάλλαγμα την επέκταση του διαλόγου με τη Δύση, καθώς και την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων με το Ισραήλ. Ωστόσο, η Ρωσία καταφέρνει να διατηρήσει μια ισορροπία στις σχέσεις με τους Ιρανούς, τους Ισραηλινούς και τους Άραβες», λέει ο αναλυτής Said Gafurov.

Το βασικό επίτευγμα των σχέσεων Ρωσίας-Ιράν τον τελευταίο χρόνο ήταν η ανάπτυξη του μεταφορικού διαδρόμου Βορρά-Νότου.

«Από τεχνική άποψη, υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να αποφασιστούν, αλλά το κυριότερο είναι οι πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνονται. Ο διάδρομος θα γίνει η συντομότερη διαδρομή από την Ευρώπη προς την Ινδία, επηρεάζοντας επίσης το Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία», είπε.

«Επίσης, το Ιράν έχει πολύ μεγάλη εμπειρία να ζει κάτω από κυρώσεις και έχει ζήτηση από τη Ρωσία. Η Μόσχα ήταν έτοιμη για την προσπάθεια της Δύσης να ασκήσει οικονομική και τεχνολογική πίεση. Είμαστε σε θέση να παράγουμε πολλά μόνοι μας, αλλά αγοράζουμε κάποια πράγματα από το Ιράν, συμπεριλαμβανομένων προϊόντων χημικής βιομηχανίας», είπε η πηγή.

Μοναρχίες του Περσικού Κόλπου

Οι χώρες του αραβικού κόσμου επιλέγουν ολοένα και περισσότερο σταθερούς και αξιόπιστους εταίρους. Αυτοί δηλαδή που θα χτίσουν σχέσεις επί ίσοις όροις, και δεν θα προσεγγίσουν τη λύση των θεμάτων από τη θέση του αποικιοκράτη. Επιπλέον, η Ρωσία εκτιμάται εκεί για τη μη ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών.

Τον τελευταίο χρόνο, οι σχέσεις μεταξύ της Μόσχας και των μοναρχιών του Περσικού Κόλπου έχουν βελτιωθεί σημαντικά.

Η συμφωνία μεταξύ  Ρωσίας και ΟΠΕΚ + αξίζει εδώ ιδιαίτερη προσοχή στο πλαίσιο της ανεπιτυχούς περιοδείας του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στη Μέση Ανατολή. Προσπάθησε να πείσει τους τοπικούς εξαγωγείς πετρελαίου να αυξήσουν την παραγωγή και να επιβάλουν εμπάργκο στους ρωσικούς πόρους, αλλά οι χώρες μέλη αυτού του οργανισμού, ειδικά τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, απέρριψαν το σχέδιο του Μπάιντεν.

«Η συμφωνία με τον ΟΠΕΚ+ μπορεί πραγματικά να ονομαστεί η κύρια επιτυχία μας στην περιοχή το 2022.

Αυτό κατέστη δυνατό χάρη στην οικοδόμηση σχέσεων με σεβασμό με τη Σαουδική Αραβία και τις χώρες της Μέσης Ανατολής στο σύνολό της», δήλωσε στην εφημερίδα VZGLYAD ο Gevorg Mirzayan, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

«Επιπλέον, ο Σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν είναι κολακευμένος που ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναγνωρίζει συγκεκριμένα τη συμβολή του στις διεθνείς υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της παραδοχής σε μεσολαβητικούς ρόλους στην ουκρανική σύγκρουση. Ο πρίγκιπας αντιμετωπίζει τώρα το καθήκον να ενισχύσει την επιρροή του στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της εξομάλυνσης των επιπτώσεων της υπόθεσης Τζαμάλ Κασόγκι, επομένως εκτιμά ιδιαίτερα τη βοήθεια της Ρωσίας», είναι πεπεισμένος ο ειδικός.

«Ταυτόχρονα, οι Σαουδάραβες κατάλαβαν πολύ καθαρά ότι το εμπάργκο πετρελαίου που ήθελαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιβάλουν στη Ρωσία δεν είναι προς το συμφέρον τους. Σήμερα, η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί έναν τέτοιο μηχανισμό εναντίον της Μόσχας και αύριο θα θέλει να τον χρησιμοποιήσει εναντίον του Ριάντ. Ως εκ τούτου, οι Σαουδάραβες τάχθηκαν προκλητικά στο πλευρό της Ρωσίας», είπε η πηγή.

«Στην πραγματικότητα, αυτό το αποτέλεσμα είναι ένα μέρισμα από τις μακροπρόθεσμες στρατιωτικές και πολιτικές επενδύσεις της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία ανέκαθεν επέμενε σε συμβιβαστικές λύσεις και διάλογο μεταξύ των χωρών. Αυτή η θέση ισοπέδωσε τις ιστορίες των δυτικών εταίρων για τη συμμαχία της Ρωσίας με το Ιράν στον αγώνα κατά των σουνιτικών μοναρχιών», τόνισε.

«Επίσης στη Μέση Ανατολή, έχουμε αρκετά στενές σχέσεις με το Κατάρ και τα ΗΑΕ, αλλά όλα αυτά είναι παράγωγα των σχέσεων με το Ριάντ. Για αυτούς, η Σαουδική Αραβία είναι ο μεγάλος αδερφός στην περιοχή, παρά τις συγκρούσεις που προκύπτουν μεταξύ τους. Ως εκ τούτου, η Μόσχα πρέπει να αναπτύξει σχέσεις με τη Μέση Ανατολή, πρώτα απ ‘όλα, μέσω της υποστήριξης των ήδη εδραιωμένων εταιρικών σχέσεων με το Ριάντ. Ταυτόχρονα, η ισορροπία στις σχέσεις με άλλους παίκτες θα γίνει ένα αξιόπιστο στήριγμα για τη Ρωσία στην αντιπαράθεση με τις χώρες της Δύσης», κατέληξε ο Mirzayan.