Μόνο ως «θαύμα» μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός ότι ένας 54χρονος σκιέρ στην Ιταλία, όχι μόνο κατάφερε να επιζήσει επί 23 ώρες θαμμένος κάτω από χιονοστιβάδα, αλλά μετά από πολύμηνες θεραπείες έμαθε να ξαναβαδίζει και να ξεκινήσει εκ νέου το σκι.
Βάσει των μέχρι στιγμής στοιχείων που έχουν δημοσιοποιηθεί ποιος πιστεύετε ότι ευθύνεται για την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα;
- ISIS (3%, 530 Votes)
- ISIS, ΗΠΑ, Βρετανία και Ουκρανία (92%, 15.530 Votes)
- Προβοκάτσια ρωσικών μυστικών υπηρεσιών (4%, 737 Votes)
Σύνολο ψήφων: 16.797
Ο λόγος για τον 54χρονο Καρλούτσιο Σαρτόρι, πατέρα δύο παιδιών, ο οποίος απέφυγε την τραγική τύχη των πέντε σκιέρ που πέθαναν από το κρύο στις ελβετικές Άλπεις στις 10 Μαρτίου κι αφηγήθηκε μετά από 14 μήνες την περιπέτειά του στα όρη Βαλ Μπάντια στο νότιο Τιρόλο της Ιταλίας.
«Ούτε οι γιατροί μπορούν να το εξηγήσουν. Θα έπρεπε να είχα πεθάνει μετά τις πρώτες οκτώ με δέκα ώρες», είπε ο σκιέρ, που νοσηλεύτηκε με κατάγματα και κρυοπαγήματα στα χέρια και τα πόδια. «Οι γιατροί είπαν ότι έχω τέλεια φυσική κατάσταση».
Ο θύλακος αέρα που έσωσε τον Ιταλό σκιέρ
Το ατύχημα συνέβη τον Ιανουάριο του 2023 όταν μια χιονοστιβάδα κάλυψε τον Σαρτόρι με τόνους χιονιού για σχεδόν μία ημέρα και με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται γύρω στους -15 βαθμούς Κελσίου.
Σχεδόν ένα 24ωρο αργότερα έφθασαν στο σημείο διασώστες πιστεύοντας ότι θα βρουν νεκρό τον σκιέρ, αλλά έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν ότι ήταν ζωντανός και μπορούσε να τους μιλήσει. «Όταν με βρήκαν οι διασώστες είχα τις αισθήσεις μου, αλλά είχα υποστεί υποθερμία». Ειδικοί λένε ότι οι περισσότεροι θάνατοι από χιονοστιβάδες προκαλούνται από ασφυξία. Οι πιθανότητες επιβίωσης αγγίζουν το 95% αν το θύμα απεγκλωβιστεί μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας, αλλά μειώνονται στο 37% μετά από μόλις 35 λεπτά.
Ο Ιταλός σκιέρ, όμως, στάθηκε τυχερός, αφού πέρα από την καλή φυσική του κατάσταση, σχηματίστηκε και ένας θύλακας αέρα από το χιόνι που τον κάλυψε παρέχοντάς του οξυγόνο και προστασία από το δριμύ ψύχος.
Η θέληση για επιβίωση
Ο 54χρονος σκιέρ ομολόγησε ότι φοβήθηκε για τη ζωή του, αλλά απέδωσε κατά κύριο λόγο την επιβίωσή του στο ψυχικό του σθένος και την θέληση να κρατηθεί στη ζωή.
«Ήξερα ότι δεν έπρεπε να τα παρατήσω, ότι δεν έπρεπε να αποκοιμηθώ, ειδάλλως θα ερχόταν το τέλος. Έκανα πολύ μικρές κινήσεις με το μόνο χέρι που μπορούσα να κουνήσω (…) Έσκαψα τρύπα για να μπορώ να ανασαίνω», είπε.
Θαμμένος κάτω απ’ το χιόνι φοβήθηκε μήπως σταματήσει η καρδιά του, αλλά δεν επέτρεψε τον φόβο να τον παραλύσει, ενώ απέφευγε να σκέφτεται τι θα απογίνουν η γυναίκα του και τα παιδιά του εστιάζοντας μόνον στο πώς θα κατάφερνε να βγει ζωντανός, όπως είπε στο ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ansa.
Η προσπάθειά του απέδωσε καρπούς. Από τη θερμότητα του σώματός του έλιωσε το χιόνι και μπόρεσε να απελευθερώσει τα χέρια του. Λίγο αργότερα έφθασαν οι διασώστες, που μετέφεραν τον σκιέρ σε νοσοκομείο στο Μπολτζάνο.
Δεκατέσσερις μήνες αφότου η χιονοστιβάδα λίγο έλειψε να τον στείλει στον άλλο κόσμο ο Σαρτόρι μετά από θεραπείες για κρυοπαγήματα και φυσικοθεραπείες έμαθε να ξαναβαδίζει παρά τις μικρές ενοχλήσεις στα πόδια και το δεξί του χέρι, που δεν μπορεί ακόμη να το κλείσει εντελώς. Κι επέστρεψε, μάλιστα, στις πίστες μολονότι η οικογένειά του τον είχε προειδοποιήσει αστειευόμενη ότι «θα τον σκότωνε» αν φορούσε ξανά τα χιονοπέδιλα.