Κόσμος
Σημαντική αύξηση κατέγραψαν οι δολοφονίες γυναικών στον Καναδά, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι μια γυναίκα δολοφονείται κάθε δύο ημέρες, με βάση μια νέα έκθεση που καταγγέλλει την απουσία ευρείας κλίμακας δημόσιας πολιτικής.
Σύμφωνα με το Καναδικό Παρατηρητήριο για τη Γυναικοκτονία με στόχο τη Δικαιοσύνη και την Ανάληψη ευθύνης, 184 γυναίκες φονεύθηκαν πέρυσι, αριθμός που αντιστοιχεί σε μια αύξηση 20% σε σχέση με το 2019. «Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον μια γυναίκα ή ένα κορίτσι σκοτώνεται κάθε δύο ημέρες», σημειώνει το Παρατηρητήριο στην έκθεσή του, που διευκρινίζει ότι «οι άνδρες αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των κατηγορουμένων».
Σχεδόν το 60% των θυμάτων δολοφονούνται από τον σύντροφό τους ή ένα πρώην σύντροφο, σημειώνει ακόμη το Παρατηρητήριο. «Ο θάνατος μιας γυναίκας θα έπρεπε να είναι σημαντικός από μόνος του», δήλωσε η Μίρνα Ντόουσον, ιδρύτρια του Παρατηρητηρίου και καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκελφ, στην επαρχία Οντάριο. «Ωστόσο πρέπει επίσης να αναγνωριστεί ο αντίκτυπος που έχουν οι θάνατοι αυτοί στους ανθρώπους που μένουν πίσω. Αντικατοπτρίζεται επί δεκαετίες στη ζωή αυτών που προσπαθούν να επιβιώσουν, κυρίως στα παιδιά», πρόσθεσε σε ανακοίνωση.
Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης τον πολύ μεγάλο αριθμό των αυτοχθόνων γυναικών που αντιστοιχούν στο 36% των θυμάτων γυναικοκτονιών αλλά μόλις στο 5% του καναδικού πληθυσμού.
«Πρέπει να ακούτε τις γυναίκες όταν εκφράζουν τον φόβο τους. Πρέπει να τις παίρνετε στα σοβαρά», δήλωσε η Μίρνα Ντόουσον, που υπενθυμίζει την περίπτωση μιας μαύρης γυναίκας που δολοφονήθηκε το 2022 στο Τορόντο παρότι είχαν υποβληθεί καταγγελίες.
Οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζητούν επίσης η χώρα να αναγνωρίσει τις γυναικοκτονίες στον ποινικό κώδικα, όπως ισχύει σε ορισμένες χώρες.
«Ο Καναδάς υπολείπεται σε σχέση με άλλες χώρες στον τρόπο αντιμετώπισης της βίας των ανδρών κατά των γυναικών και των κοριτσιών», δηλώνει με αποδοκιμασία η Μίρνα Ντόουσον.
Στα τέλη Μαρτίου, αρμόδια επιτροπή για τη διερεύνηση μιας δολοφονίας στον ανατολικό Καναδά το 2020 είχε ζητήσει από την κυβέρνηση να αναγνωρίσει ότι η «βία βάσει του φύλου, μεταξύ συντρόφων ή η ενδοοικογενειακή» είναι «επιδημία» και συνεπώς συνιστά ένα πρωταρχικό και γενικευμένο πρόβλημα.
