Ένα γραμματικό πρόβλημα των σανσκριτικών που προβλημάτιζε τους ερευνητές από τον 5ο αιώνα π.Χ., κατάφερε να λύσει ένας διδακτορικός φοιτητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
Ο 27χρονος Ρίσι Ράτζποπατ αποκωδικοποίησε έναν κανόνα που δίδαξε ο Πανίνι ο οποίος ήταν δάσκαλος της αρχαίας σανσκριτικής γλώσσας που έζησε πριν από περίπου 2.500 χρόνια.
Τα σανσκριτικά ομιλούνται σήμερα στην Ινδία μόνο από περίπου 25.000 ανθρώπους.
Ο Ράτζποπατ ανέφερε ότι πέρασε ολόκληρους μήνες μελετώντας το θέμα χωρίς να βγάλει κανένα αποτέλεσμα: «Έκλεισα τα βιβλία για ένα μήνα και απλώς απόλαυσα το καλοκαίρι: κολύμπι, ποδηλασία, μαγείρεμα, προσευχή και διαλογισμό. Στη συνέχεια, απρόθυμα επέστρεψα στη δουλειά και, μέσα σε λίγα λεπτά, καθώς γύριζα τις σελίδες όλα άρχισαν να βγάζουν νόημα», είπε χαρακτηριστικά.
Τα σανσκριτικά, αν και δεν ομιλούνται ευρέως, είναι η ιερή γλώσσα του Ινδουισμού και έχει χρησιμοποιηθεί στην επιστήμη, τη φιλοσοφία, την ποίηση και τη λογοτεχνία κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Η γραμματική του Πανίνι, γνωστή ως Astadhyayi, στηριζόταν σε ένα σύστημα που λειτουργούσε σαν αλγόριθμος για να μετατρέψει την κατάληξη μιας λέξης σε γραμματικά σωστές λέξεις και προτάσεις. Ωστόσο, δύο ή περισσότεροι από τους κανόνες του Πανίνι εφαρμόζονται συχνά ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μέχρι πρόσφατα αντιθέσεις.
Ο Πανίνι δίδασκε έναν «μετακανόνα», ο οποίος ερμηνευόταν από τους μελετητές ως εξής: «Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ δύο κανόνων ίσης ισχύος, κερδίζει ο κανόνας που έρχεται αργότερα στη σειρά της γραμματικής».
Ωστόσο, αυτό οδηγούσε συχνά σε γραμματικά λανθασμένα αποτελέσματα. Ο 27χρονος απέρριψε την παραδοσιακή ερμηνεία του μετακανόνα. Αντ’ αυτού, υποστήριξε ότι ο Πανίνι εννοούσε ότι μεταξύ κανόνων που ισχύουν για την αριστερή και τη δεξιά πλευρά μιας λέξης θα πρέπει να επιλέγουμε τον κανόνα που ισχύει για τη δεξιά πλευρά.
Χρησιμοποιώντας αυτή την ερμηνεία, διαπίστωσε ότι η «γλωσσική μηχανή» του Πανίνι παρήγαγε γραμματικά σωστές λέξεις χωρίς σχεδόν καμία εξαίρεση.