Ένα τεράστιο προϊστορικό φίδι, με μέγεθος μεγαλύτερο από αυτό ενός σχολικού λεωφορείου, ανακαλύφθηκε στην περιοχή της σημερινής Ινδίας.
Το εξαφανισμένο φίδι μπορεί να ήταν ένα από τα μεγαλύτερα που έζησαν ποτέ, επισκιάζοντας τα σημερινά ανακόντα και πύθωνες που μπορούν να φτάσουν περίπου τα έξι μέτρα. Η επιστημονική ονομασία του κολοσσιαίου πλάσματος είναι Vasuki indicus, από το μυθικό φίδι γύρω από το λαιμό της ινδουιστικής θεότητας Lord Shiva και τη χώρα ανακάλυψής του.
Το φίδι, όπως αναφέρει το CNNi, ήταν πιθανότατα ένα αργά κινούμενο αρπακτικό που έστηνε ενέδρες, το οποίο σκότωνε το θήραμά του με συστολή ή συμπίεση μέχρι θανάτου, σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε την Πέμπτη (18/4) στο περιοδικό Scientific Reports.
Ανάλυση απολιθωμάτων γιγάντιων σπονδύλων
Οι δύο συγγραφείς της έκθεσης, που εδρεύουν στο Ινδικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Ρούρκι στο κρατίδιο Ουταρακάντ, ανέλυσαν 27 απολιθωμένους σπονδύλους – μερικοί ακόμη συνδεδεμένοι μεταξύ τους – που αποκαλύφθηκαν το 2005 σε ένα ανθρακωρυχείο στο κρατίδιο Γκουτζαράτ της δυτικής Ινδίας.
Αρχικά, η ομάδα πίστευε ότι τα οστά ανήκαν σε ένα αρχαίο πλάσμα που έμοιαζε με κροκόδειλο. Μόνο όταν οι ερευνητές αφαίρεσαν ιζήματα από τα απολιθώματα κατά το αρχικό στάδιο της μελέτης το 2023 συνειδητοποίησαν ότι «έβλεπαν τα λείψανα ενός εξαιρετικά μεγάλου φιδιού», ανέφεραν οι συγγραφείς.
Οι σπόνδυλοι φάνηκε να ανήκουν σε ένα πλήρως ανεπτυγμένο ζώο, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Υπάρχουν διάφοροι πιθανοί λόγοι για το μεγάλο του μέγεθος, οι οποίοι κυμαίνονται από ευνοϊκό περιβάλλον με άφθονους πόρους τροφής έως έλλειψη φυσικών θηρευτών», ανέφεραν σε κοινό ηλεκτρονικό μήνυμα οι συν-συγγραφείς Debajit Datta, μεταδιδακτορικός συνεργάτης, και Sunil Bajpai, καθηγητής παλαιοντολογίας.
«Μια άλλη εξήγηση θα μπορούσε να είναι η επικράτηση θερμότερων κλιματικών συνθηκών από ό,τι σήμερα», ανέφεραν.
Με βάση το μέγεθος των διατηρημένων σπονδύλων, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το φίδι θα είχε μήκος 10,9 έως 15,2 μέτρα, με βάση δύο διαφορετικές μεθόδους υπολογισμού, με πλατύ και κυλινδρικό σώμα.
Οι Debajit και Bajpai δήλωσαν ότι πιστεύουν ότι ζούσε στη στεριά και όχι στο νερό, όπως ένα ανακόντα, αλλά ήταν απίθανο να έχει μείνει σε δέντρα λόγω του μεγέθους του. Υπολογίζεται ότι θα ζούσε πριν από 47 εκατομμύρια χρόνια.
Οι συγγραφείς δήλωσαν ότι οι εκτιμήσεις για το μήκος του σώματος «πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή» επειδή δεν είχαν πλήρη σκελετό στη διάθεσή τους. Ωστόσο, το φίδι θα συναγωνιζόταν σε μέγεθος το μεγαλύτερο γνωστό είδος φιδιού – το εξαφανισμένο Titanoboa.
Το Titanoboa, που αναγνωρίστηκε από απολιθώματα στην Κολομβία, θα ζύγιζε 1.140 κιλά και θα είχε μήκος 13 μέτρα από τη μύτη μέχρι την άκρη της ουράς.
Το μέγεθος των φιδιών και ο ρόλος του κλίματος
Τα φίδια είναι ψυχρόαιμα και χρειάζονται θερμότητα από το περιβάλλον για να επιβιώσουν. Το μέγεθός τους, επομένως, εξαρτάται από το πόσο θερμό είναι το κλίμα.
«Η εσωτερική θερμοκρασία του σώματός τους αυξομειώνεται ανάλογα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος», ανέφεραν οι συγγραφείς της έρευνας. «Έτσι, οι υψηλότερες θερμοκρασίες του περιβάλλοντος θα είχαν αυξήσει την εσωτερική θερμοκρασία του σώματος και τον μεταβολικό ρυθμό του Vasuki, γεγονός που με τη σειρά του θα του επέτρεπε να μεγαλώσει τόσο πολύ».
Η ομάδα μπόρεσε να συμπεράνει, με βάση πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος και τον μεταβολισμό των ζωντανών φιδιών και τις τρέχουσες θερμοκρασίες, ότι το Vasuki ζούσε σε ένα θερμό, τροπικό κλίμα, με μέση ετήσια θερμοκρασία 28 βαθμούς Κελσίου.
Οι Datta και Bajpai είπαν ότι το φίδι ζούσε σε παράκτια έλη και βάλτους.
«Δεν μπορούμε να πούμε με ακρίβεια τι είδους ζώα έτρωγε το Vasuki», δήλωσαν. «Τα συναφή απολιθώματα που συλλέχθηκαν από τα πετρώματα που έδωσαν το Vasuki περιλαμβάνουν σαλάχια, οστεώδη ψάρια (γατόψαρα), χελώνες, κροκόδειλους και ακόμη και πρωτόγονες φάλαινες. Το Vasuki μπορεί να κυνηγούσε κάποια από αυτά».