Κόσμος
Σοβαρή κρίση νερού φέρεται να αντιμετωπίζει η Σικελία, τη σοβαρότερη στην ιστορία της, σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian.
Το νησί, το μεγαλύτερο της Μεσογείου, όπου το 2021 σημειώθηκε ευρωπαϊκό ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας 48,8 βαθμών Κελσίου, κινδυνεύει με ερημοποίηση λόγω της ξηρασίας.
Όπως αναφέρει o Guardian, παρά τις πρόσφατες φθινοπωρινές βροχές και ενώ πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, χιλιάδες οικογένειες στη Σικελία εξακολουθούν να αποθηκεύουν στα σπίτια τους αποθέματα δοχείων νερού για το πλύσιμο ή το μαγείρεμα.
Οι κάτοικοι της μικρής πόλης Τροΐνα ανέλαβαν δράση, όταν οι αρχές διέταξαν ότι το λίγο νερό που είχε απομείνει στο φράγμα τους θα έπρεπε να μοιραστεί με τα χωριά μιας άλλης επαρχίας. Στις 30 Νοεμβρίου, κατέλαβαν το κέντρο διανομής του ταμιευτήρα, εμποδίζοντας την πρόσβαση. «Είναι ένας πόλεμος μεταξύ των φτωχών, το γνωρίζουμε», λέει ο Salvatore Giamblanco. «Αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή. Το φράγμα στερεύει. Δυσκολευόμαστε να βρούμε νερό για τον εαυτό μας. Έπρεπε να ακυρώσω πολλές κρατήσεις λόγω της έλλειψης νερού. Αν πρέπει να μοιραστούμε και τα λίγα που έχουμε με άλλες πόλεις, θα μείνουμε όλοι στεγνοί» συνεχίζει.
Σε πολλές επαρχίες της Σικελίας, οι αρχές έχουν ανακοινώσει δελτίο νερού λόγω της ξηρασίας, ενώ η χωρητικότητα των δεξαμενών στα φράγματα έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό σε σχέση με το 2023. Το ένα τρίτο των λεκανών της Σικελίας που τροφοδοτούν με νερό τα σπίτια είναι πλέον εντελώς ή σχεδόν στεγνές.
Αυτή είναι η περίπτωση του φράγματος Ancipa, ενός ταμιευτήρα στην πορεία του ποταμού Τροΐνα στην επαρχία Enna. Η χωρητικότητα νερού του Ancipa ξεπερνά τα 30 εκατ. κυβικά μέτρα, αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία της Αρχής Υδρογραφικής Λεκάνης της Σικελίας, τις τελευταίες ημέρες έχει μειωθεί σε λιγότερα από 290.000.
Επί τρεις ημέρες, εκατοντάδες κάτοικοι από έξι δήμους -οι οποίοι εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από τον Ancipa για την παροχή νερού- κατέλαβαν το κέντρο διανομής νερού του ταμιευτήρα. «Πολλές πόλεις της Σικελίας βιώνουν μια σοβαρή κατάσταση έκτακτης ανάγκης όσον αφορά το νερό. Αλλά αν αυτές οι πόλεις μπορούν με κάποιο τρόπο να βρουν εναλλακτικές λύσεις, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Αν το νερό στο φράγμα τελειώσει, οι βρύσες στα σπίτια μας θα παραμείνουν στεγνές» δήλωσε ο Giachino.
Παραδοσιακά, το πόσιμο νερό στο νησί προέρχεται από υδροφόρους ορίζοντες και υπόγεια πετρώματα κορεσμένα με νερό, ενώ το νερό για τη γεωργία αποθηκεύεται σε μεγάλες δεξαμενές που κατασκευάστηκαν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Και τα δύο συστήματα βασίζονται στις χειμερινές βροχοπτώσεις, οι οποίες γίνονται όλο και πιο σπάνιες.
«Μακροπρόθεσμα, αυτή η ξηρασία κινδυνεύει να ερημώσει τις ήδη αραιοκατοικημένες μικροσκοπικές πόλεις στην ενδοχώρα της Σικελίας», σημειώνει ο Giachino. «Δεν διακυβεύεται μόνο το μέλλον ενός φράγματος εδώ», προσθέτει και καταλήγει ως εξής: «Είναι το μέλλον των πόλεων μας, το μέλλον των ανθρώπων μας».
