Ο ΟΗΕ αποκαλύπτει: Μέχρι τότε θα συνεχίσει να αυξάνεται ο παγκόσμιος πληθυσμός

Συγκεκριμένα, ο ρυθμός αύξησής του που έφτασε το μέγιστο (πάνω από 2% ετησίως) πριν από εξήντα χρόνια μειώθηκε στο μισό (0,9 %) το 2022 και θα συνεχίσει να μειώνεται μέχρι την πιθανή σταθεροποίησή του στα τέλη του αιώνα μας, σύμφωνα πάντοτε με το «ενδιάμεσο» σενάριο των προβολών των Ηνωμένων Εθνών.

Η επιτάχυνση της αύξησής του τους τελευταίους δύο αιώνες οφείλεται στη διαδοχική είσοδο διαφορετικών περιοχών στη δημογραφική μετάβαση, οι υψηλότεροι δε ρυθμοί καταγράφονται σε μια περίοδο που η γονιμότητα είναι ακόμα υψηλή σε όλες τις χώρες του «Νότου» (5 έως 7 παιδιά ανά γυναίκα κατά μέσο όρο), ενώ η θνησιμότητα έχει αρχίσει ήδη να περιορίζεται.

Η επιβράδυνση των ρυθμών αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού αναφέρουν πως οφείλεται στο ότι η γονιμότητα άρχισε να μειώνεται πολύ γρήγορα σε πολλές χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, και στη συνέχεια, με αργότερους όμως ρυθμούς, στην Αφρική.

Παρολαυτά, αυτό δεν απέτρεψε την ταχεία αύξηση του πληθυσμού, λόγω της αδράνειας των δημογραφικών φαινομένων (όσο νεότερος είναι ένας πληθυσμός, ακόμη και αν τα ζευγάρια κάνουν όλο και λίγο λιγότερα παιδία, ο συνολικός αριθμός γεννήσεων παραμένει υψηλός).

Η πορεία της Αφρικής, ειδικότερα δε ιδιαίτερα της Υποσαχάριας, διαφοροποιείται σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες από τις αντίστοιχες πορείες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, καθώς η πτώση της γονιμότητας σε ένα μεγάλο τμήμα της ηπείρου αυτής ήταν -και παραμένει- σχετικά αργή ενώ, η ήπειρος αυτή έχει ακόμη έναν πολύ νεανικό πληθυσμό (η διάμεσος ηλικία σήμερα είναι 17,6 έτη στην υπο-Σαχάρια και 18,6 έτη σύνολο της Αφρικής, έναντι 41,7 ετών στην Ευρώπη).

Ο πληθυσμός δε της υπο-Σαχάριας Αφρικής θα μπορούσε ακόμη και να διπλασιασθεί μέχρι το τέλος του αιώνα (από 1,1 δισ. σήμερα σε 2,1 δισ. το 2050 και σε 3,4 δισ. το 2100 με αποτέλεσμα ενώ σήμερα, ζει στην Αφρική 1 στους 6 κατοίκους του πλανήτη, η αντίστοιχη αναλογία να ανέλθει το 2050 σε 1 στους 4 (και πιθανότατα πάνω από 1 στους 3 το 2100.

Σε αντίθεση με την Αφρική, ο πληθυσμός της Ευρώπης όχι μόνον δεν θα αυξηθεί, αλλά αντιθέτως θα μειωθεί τις επόμενες δεκαετίες (απο746 εκατ. το 2021 στα 704 εκατ. το 2050), με αποτέλεσμα, ενώ το 1950 ο πληθυσμός της «γηραιάς ηπείρου» αποτελούσε το 22% του παγκόσμιου πληθυσμού, να αποτελεί σήμερα μόνον το 9,5%, και μόλις το 7,3% το 2050 (αυτός δε της Ελλάδας από 1,41% του ευρωπαϊκού πληθυσμού το 2021, το 1,3% το 2050).

Όσον αφορά την Κίνα, ο πληθυσμός της αυξήθηκε από τα 539 εκατ. το 1950 σε 1,426 δισ. το 2021 πολλαπλασιαζόμενος 2,6 φορές, όταν ο παγκόσμιος πληθυσμός την ίδια περίοδο πολλαπλασιάστηκε επί 3,2. Η Κίνα που ήταν -και παραμένει η πολυπληθέστερη χώρα της γης (22 στους 100 κάτοικους του πλανήτη το 1950 και 18 στους 100 σήμερα ζουν σε αυτήν), πολύ σύντομα θα παραχωρήσει τα πρωτεία στην Ινδία καθώς ο πληθυσμός της θα μειώνεται συνεχώς.

Η χώρα αυτή ταυτόχρονα, εξαιτίας της γρήγορης μείωσης της θνησιμότητας μετά το 1965 και της γονιμότητας μετά το 1969-1970, έχει ήδη -και θα συνεχίσει να έχει- και μια εξαιρετικά γρήγορη αύξηση των ατόμων 65 ετών και άνω που θα της θέσει σύντομα πλήθος προβλημάτων, καθώς ο χρόνος προετοιμασίας της για την αντιμετώπιση της δημογραφικής γήρανσης, σε αντιδιαστολή με αυτόν που είχαν -και έχουν- στην διάθεση τους οι ευρωπαϊκές χώρες είναι περιορισμένος.