Ο πραγματικός στόχος της δεύτερης τετραετίας Ν.Τραμπ: Το «ξήλωμα» του «βαθέος» αμερικανικού κράτους

Ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ν.Τραμπ έχει ήδη αποκαλύψει τις βασικότερες πολιτικές του κατευθύνσεις που είναι η αποκατάσταση της ελευθερίας του λόγου, η επαναφορά στο νομικό σύστημα των δύο φύλων, ο τερματισμός στον πόλεμο της Ουκρανίας, το τέλος της τρέλας με την «πράσινη μετάβαση» και τις ανεμογεννήτριες που ουσιαστικά κάνουν κακό στο περιβάλλον και πτωχοποιούν τις δυτικές κοινωνίες και ανάμεσα τους την ελληνική.

Όμως όλα αυτά από μόνα τους ακόμα κι αν πραγματοποιηθούν δεν αρκούν καθώς η θητεία του Ν.Τραμπ θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια και ακόμα κι αν κερδίσει ο διάδοχος του (πιθανότατα ο Τ.Βανς), αυτές οι πολιτικές θα ακολουθηθούν για άλλα τέσσερα ίσως και οκτώ χρόνια ακόμα (στο σύνολο 12).

Κάποια στιγμή το διευθυντήριο, ή αλλιώς το λεγόμενο «βαθύ κράτος», που βρίσκεται πίσω από τους Δημοκρατικούς και κακά τα ψέματα και πίσω από τους Ρεπουμπλικάνους προ Τραμπ εποχής (αρκεί κάποιος να θυμηθεί τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Τ.Μπους Τζούνιορ και δεν είναι τυχαίο ότι ο τότε αντιπρόεδρος Ντικ Τσέινι στήριξε Κ. Χάρις), αν συνεχίσει να υφίσταται, και δεν «ξηλωθεί» η παρουσία του από καίριες θέσεις στην αμερικανική κρατική μηχανή, όλοι οι παραλογισμοί της «Woke» ατζέντας θα επιστρέψουν και σε ακόμα χειρότερες μορφές.

Δεν ήταν τυχαίες οι αναφορές του Τραμπ στο λεγόμενο «βαθύ κράτος», που  ήταν συνεχείς στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του και ούτε ήταν τυχαίες οι αναφορές για περιορισμό του αμερικανικού κράτους.

Οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του το ζήτησαν με την φράση «drain the swamp» που σημαίνει, «αποξήρανε τον βάλτο».

Υπάρχει σαφές σχέδιο για απομάκρυνση χιλιάδων κυβερνητικών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ανήκουν στο διπλωματικό σώμα των ΗΠΑ καθώς πρόκειται για τα «γρανάζια» του «βαθέος» κράτους.

Μια σαφής προτεραιότητα του Τραμπ φαίνεται να είναι η αλλαγή αξιωματούχων που διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ως μέρος μιας ευρύτερης εκκαθάρισης στην αμερικανική διοίκηση.

Και αυτό γιατί αποδείχτηκε πως ενώ ήταν παράλογο να δημιουργηθεί αυτό το χάος στην Ουκρανία που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε έναν πυρηνικό πόλεμο, ωστόσο βρέθηκαν «αόρατες δυνάμεις» που το «έσπρωξαν» για να γίνει!

Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος έχει υποσχεθεί να ενεργοποιήσει ξανά το λεγόμενο «Πρόγραμμα F», που στοχεύει να αυξήσει τον έλεγχο του προέδρου στους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους.

Αυτό το μέτρο θα μπορούσε να επηρεάσει δεκάδες χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους  καριέρας και θα έδινε στον Τραμπ ευρεία εξουσία να απολύει «ανέντιμους γραφειοκράτες», όπως ο ίδιος τους αποκαλεί.

Τα «σκοτεινά» κυκλώματα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανησυχούν ότι ο Τραμπ θα βάλει στο στόχαστρο του υπηρεσίες που ασχολούνται ειδικά, με ζητήματα στα οποία έχει επιτεθεί κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας, όπως η παράνομη μετανάστευση.

Συγκεκριμένα, ο νέος πρόεδρος θα μπορούσε να καταργήσει  ολόκληρα γραφεία του ΣτέΙτ Ντιπάρτμεντ, συμπεριλαμβανομένης της Υπηρεσίας  Πληθυσμού, Προσφύγων και Μετανάστευσης (PRM),που έδωσε την άδεια σε 125.000 πρόσφυγες να εισέλθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο το 2022!

Γιατί η παράνομη μετανάστευση εκτός του ότι είναι κερδοφόρα για κάποιους είναι και μέσω αλλοιώσεις του εκλογικού σώματος ώστε να εκλέγεται μελλοντικά πρόεδρος κάποιος της αρεσκείας του «βαθέος» κράτους.

Ο ίδιος ο ο Τραμπ στη συνέντευξη που έδωσε στο Τζο Ρόγκαν είπε ότι θα είναι πιο οργανωμένος κατά τη δεύτερη θητεία του, που συχνά αποκαλείται «Τραμπ 2.0».

Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι μία από τις προτεραιότητές του είναι να τερματίσει πολλές από τις πολιτικές που προωθούσε ο προκάτοχός του, Τζο Μπάιντεν.

«Το φυσικό ένστικτο της νέας ομάδας Τραμπ θα είναι να πετάξει ολόκληρη την εξωτερική πολιτική του Μπάιντεν στα σκουπίδια», λέει ένας Αμερικανός, πρώην ανώτερος διπλωμάτης.

Το «Project 2025» , ένα σχέδιο πολιτικής που εκπονήθηκε  από το συντηρητικό ίδρυμα Heritage και συντάχθηκε από την Κίρον Σκίνερ, Διευθύντρια Σχεδιασμού Πολιτικής στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ, αυτή την φορά μπορεί να υλοποιηθεί καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει υπό τον έλεγχο του την Βουλή των Αντιπροσώπων και την Γερουσία και απέναντι του υπάρχει ένα Ανώτατο Δικαστήριο με συντηρητική πλειοψηφία 6-3.

«Πριν από την ορκωμοσία στις 20 Ιανουαρίου, η μεταβατική ομάδα στο τμήμα του εκλεγμένου προέδρου θα πρέπει να αξιολογήσει κάθε πτυχή των διαπραγματεύσεων και των δεσμεύσεων για τη χρηματοδότηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ», αναφέρεται στο προσχέδιο.

Η Σκίνερ έγραψε ότι κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο υπουργός Εξωτερικών θα πρέπει «να διατάξει το άμεσο πάγωμα όλων των προσπαθειών για την εφαρμογή μη επικυρωμένων διεθνών συνθηκών και συμφωνιών, την κατανομή πόρων, την εκταμίευση της ξένης βοήθειας, συμβάσεις και πληρωμές σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, αποφάσεις προσλήψεων κ.λπ». εκκρεμεί έλεγχος από πολιτικό στέλεχος.

Είναι σαφές ότι θα «παγώσουν» και οι βοήθειες στην Ουκρανία γι’ αυτό και κυβέρνηση Μπάιντεν βιάζεται να δώσει τα πάντα από τώρα.

Στα πλαίσια του «ξηλώματος» του «βαθέος κράτους» θα απολυθούν πάρα πολλοί πράκτορες υπηρεσιών ασφαλείας, διότι αυτή συνήθως είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για πολλά «παράξενα» που συμβαίνουν σε μία χώρα κατά την διάρκεια μιας διακυβέρνησης, εάν αυτή δεν είναι αρεστή σε κάποιες ελίτ.

Ο Τραμπ υποσχέθηκε ότι «θα ανανεώσει τα ομοσπονδιακά τμήματα και τις υπηρεσίες και θα απολύσει όλους τους διεφθαρμένους αξιωματούχους της εθνικής μας ασφάλειας και του μηχανισμού πληροφοριών».

Ταυτόχρονα βέβαια, η δεύτερη προεδρία Τραμπ έχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει μια γεωπολιτική επανάσταση.

Η απόφαση να αποκλειστούν η Ν.Χέιλι και ο Μ.Πομπέο αντιπροσωπεύει ένα πολιτικό πλήγμα για τη νεοσυντηρητική πτέρυγα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος , που προσέβλεπε στα πρόσωπά τους έναν επιθετικό προσανατολισμό στην εξωτερική πολιτική.

Ο Πομπέο είχε υιοθετήσει μια πολύ επιθετική γραμμή στη Μέση Ανατολή, ειδικά απέναντι στο Ιράν, προτρέποντας μάλιστα τις τελευταίες εβδομάδες τα κράτη που αγαπούν την ειρήνη, να βοηθήσουν το Ισραήλ να «τελειώσει τη δουλειά» εναντίον της Τεχεράνης, αντί να ζητούν κατάπαυση του πυρός.

Ο Τραμπ φαίνεται να θέλει να αποκλείσει από την κυβερνητική ομάδα το «νέο-συντηρητικό ρεύμα», σε αντίθεση με αυτό που συνέβη το 2016, όταν έπρεπε να περιβάλλεται όχι μόνο από τον Πομπέο αλλά και με τον πρώην σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Τζον Μπόλτον .

Σημειώνεται ότι για τον Τζον Μπόλτον ο Τραμπ είπε τα χειρότερα στη συνέντευξή του στο Τζο Ρόγκαν.

Η έλλειψη συμμετοχής αυτών των προσώπων στη νέα κυβέρνηση Τραμπ σηματοδοτεί αλλαγή κατεύθυνσης στην εξωτερική πολιτική, ιδίως στην Ουκρανία.

Μιλώντας στο BBC στις 9 Νοεμβρίου, ο Ρεπουμπλικανός σύμβουλος Μπράιαν Λάνζα εξήγησε ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα ζητήσει από τον Ουκρανό Πρόεδρο Ζελένσκι να προτείνει ένα «ρεαλιστικό όραμα για την ειρήνη».

Ρεαλισμός είναι να αποδεχτεί ότι τα εδάφη που κατακτήθηκαν από τους Ρώσους με αίμα δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν.