Ο παν-αμερικανικός αυτοκινητόδρομος, με μήκος 30.000 χιλιομέτρων, στέκεται ως ένα αριστούργημα μηχανικής, διασχίζοντας τοπία και εντυπωσιάζοντας με την έκτασή του.
Το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων συνδέει μέρος της Αρκτικής, τη Βόρεια Αμερική, τη Νότια Αμερική και την Ανταρκτική.
Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, σχεδιάστηκε το 1923, ως ενιαία διαδρομή, στην πορεία όμως επεκτάθηκε για να αφομοιώσει έναν μεγάλο αριθμό αυτοκινητοδρόμων.
Από την Αλάσκα και τον Καναδά έως τη Χιλή, τη Βραζιλία και το νότιο άκρο της Αργεντινής, ο δρόμος έχει μήκος σχεδόν 30.600 χιλιόμετρα, ενώ μέρος του αποτελεί το κομμάτι του δι-αμερικανικού αυτοκινητοδρόμου, από το Nuevo Laredo στο Μεξικό μέχρι την Πόλη του Παναμά, μήκους 5.390 χιλιομέτρων.
Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια, το 1937, η Αργεντινή, η Βολιβία, ο Καναδάς, η Χιλή, η Κολομβία, η Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, η Γουατεμάλα, η Ονδούρα, το Μεξικό, η Νικαράγουα, ο Παναμάς, το Περού και οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν τη Σύμβαση για την Παναμερικανική Οδό, με την οποία συμφώνησαν να επιτύχουν ταχεία κατασκευή των αντίστοιχων τμημάτων του.
Η Παναμερικανική εθνική οδός είναι σχεδόν συνεχής, με κύρια εξαίρεση το χάσμα Darién, τη χερσαία διαδρομή που εκτείνεται σε περίπου 100 χλμ μεταξύ Παναμά και Κολομβίας.
Τα περιβαλλοντικά ευαίσθητα τροπικά δάση και οι ελώδεις περιοχές του Darién Gap φιλοξενούν μια σειρά από αυτόχθονες πληθυσμούς που εναντιώνονται εδώ και καιρό σε οποιαδήποτε σχέδια συνέχισης της κατασκευής του αυτοκινητόδρομου, και υπάρχουν ανησυχίες για τη διευκόλυνση της διακίνησης ναρκωτικών και της παράνομης μετανάστευσης εάν περάσει από εκεί.