Κόσμος
Οι περιπτώσεις, του πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ρ.Φίτσο, ο οποίος δέχτηκε πυροβολισμούς στην κοιλιά από κάποιον που διαφωνούσε «πολιτικά μαζί του» και του Ιρανού προέδρου Ε.Ραϊσί, ο οποίος σκοτώθηκε στην συντριβή του ελικοπτέρου του στο βορειοδυτικό Ιράν, δημιουργούν ερωτήματα αλλά και υποψίες ότι με κάποιο τρόπο μπορεί να συνδέονται.
Βασικά η εύλογη απορία που δημιουργείται είναι στο εάν υπάρχει κάποιο είδος επιχείρησης εκκαθάρισης «διαφωνούντων» και αντιπάλων από τις δυτικές υπηρεσίες.
Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποδειχτεί αλλά το τάιμινγκ προκαλεί εντύπωση αλλά και το γεγονός ότι ανάμεσα στους δύο ηγέτες υπάρχουν κάποια κοινά σημεία.
Και οι δύο είχαν πατριωτικό προσανατολισμό, δηλαδή ήταν άνθρωποι οι οποίοι έθεταν το συμφέρον της χώρας τους, όπως το αντιλαμβάνονται, πάνω από οτιδήποτε άλλο.
Τέτοιου είδους ηγέτες δεν είναι αρεστοί στην Δύση γιατί θέλουν ανθρώπους οι οποίοι να συμβιβάζονται και να εξυπηρετούν μία διεθνιστική ατζέντα.
Κάποιος που εξυπηρετεί τα εθνικά του συμφέροντα δεν θα εξυπηρετήσει κατά προτεραιότητα τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της ΕΕ (Γερμανίας και Γαλλίας δηλαδή) και της συλλογικής Δύσης γενικότερα.
Και οι δύο είχαν αντιδυτική προσέγγιση και ιδιαίτερα στην περίπτωση του Ιρανού προέδρου θα λέγαμε ακραία αντιδυτική.
Μάλιστα επιπλέον αυτής της προσέγγισης έχουν και την φιλορωσική προδιάθεση.
Ο Σλοβάκος πρωθυπουργός πιο διακριτική (βασικά αρνούνταν να δώσει περαιτέρω στρατιωτική και οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία), ο Ιρανός πρόεδρος εμφανή καθώς η συμπόρευση με Ρωσία και Κίνα αποτελεί στρατηγική και γεωπολιτική επιλογή για την Τεχεράνη.
Αυτό από μόνο του αρκούσε για να είναι και οι δύο «κόκκινο πανί» για τις δυτικές υπηρεσίες, τις δυτικές κυβερνήσεις και τα δυτικά ΜΜΕ.
Nα προστεθεί ακόμα ένα κοινό σημείο των δύο ηγετών: Και οι δύο πριν την απόπειρα δολοφονίας και την συντριβή του ελικοπτέρου, είχαν επισκεφτεί το… Αζερμπαϊτζάν!
Σημαίνει κάτι αυτό; Ίσως ναι ίσως και όχι.
Να σημειωθεί ότι το Αζερμπαϊτζάν θεωρείται από τις γαλλικές υπηρεσίες ασφαλείας ότι υποστηρίζει τους αυτονομιστές στη Νέα Καληδονία!
Έχουν βέβαια και κάποιες διαφορές μεταξύ τους οι δύο ηγέτες αλλά αυτές είναι περισσότερο για το «θεαθήναι» πάρα ουσίας.
Ο Ρόμπερτ Φίτσο είναι πρωθυπουργός μίας χώρας η οποία αποτελεί μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Θεωρητικά είναι «σύμμαχος» της Δύσης αλλά από τη στιγμή που ακολουθεί την πολιτική που θεωρεί καλύτερη για τη χώρα του και η πολιτική αυτή δεν είναι αρεστή, αυτομάτως κατατάσσεται ως «διαφωνούντας» και αντίπαλος.
Το Ιράν αντίθετα, από το 1979 που κυβερνάται από θεοκρατικό καθεστώς θεωρείται για την Δύση εχθρική χώρα και ο κάθε πρόεδρος του θεωρείται γεωπολιτικός και ιδεολογικός αντίπαλος.
Σε ό,τι αφορά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ρόμπερτ Φίτσο πραγματοποιήθηκε από έναν άνθρωπο ο οποίος φαίνεται πως έχει σχέσεις με τις ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας.
Σύμφωνα με τις σλοβακικές αρχές, βρέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία που συνδέουν την απόπειρα δολοφονίας με την ουκρανική Διεύθυνση Πληροφοριών (HUR).
Η αστυνομία της Σλοβακίας κατέληξε στην εμπλοκή αυτή, όταν ανακάλυψε στιγμιότυπα οθόνης που δείχνουν επικοινωνία της συζύγου του δράστη με αξιωματούχο της HUR.
Να προστεθεί ότι η σύζυγος του δράστη είναι πρόσφυγας από την Ουκρανία.
Τα μηνύματα αυτά αποκαλύπτουν σχέδια και συνεννοήσεις που φαίνεται να σχετίζονται με την απόπειρα δολοφονίας του Σλοβάκου πρωθυπουργού.
Η αποκάλυψη αυτής της σύνδεσης έχει προκαλέσει αναστάτωση διεθνώς, με αρκετές χώρες να ζητούν διευκρινίσεις από την ουκρανική κυβέρνηση.
Οι σχέσεις μεταξύ της Ουκρανίας και της Σλοβακίας βρίσκονται υπό πίεση, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις.
Η ουκρανική κυβέρνηση αρνήθηκε κάθε ανάμειξη στην υπόθεση, δηλώνοντας ότι οι κατηγορίες είναι «αβάσιμες και πολιτικά υποκινούμενες».
Επίσημοι εκπρόσωποι της χώρας ζήτησαν από τις σλοβακικές αρχές να παράσχουν πλήρη στοιχεία και αποδείξεις πριν προβούν σε περαιτέρω κατηγορίες.
Ο Υπουργός Εσωτερικών, Μάτους Σουτάι Έστοκ, δήλωσε ότι «ο ύποπτος ήταν οργισμένος με την πολιτική της κυβέρνησης για την Ουκρανία» καθώς η κυβέρνηση του Φίτσο διέκοψε την επίσημη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία και ακολούθησε μια φιλειρηνική στάση στη σύγκρουση, σε αντίθεση με τους περισσότερους ευρωπαϊκούς ηγέτες.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, ο ύποπτος ριζοσπαστικοποιήθηκε μετά την εκλογική νίκη του συμμάχου του Φίτσο, Πέτερ Πελεγκρίνι, στις προεδρικές εκλογές της χώρας και εξέφρασε στην αστυνομία τη δυσαρέσκειά του για τις αλλαγές που έγιναν στη δικαιοσύνη και στα δημόσια ΜΜΕ, τις οποίες κρίνει αρνητικά και η αντιπολίτευση και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σε ότι αφορά τον Ιρανό πρόεδρο Ε.Ραϊσί, είχε πολλούς εχθρούς στην Δύση.
Ωστόσο προκαλεί εντύπωση πως το επιτελείο του Ιρανού προέδρου, διοργάνωσε μία τέτοια πτήση διαμέσου μίας ορεινής περιοχής κατά την διάρκεια επικίνδυνων καιρικών φαινομένων.
Μάλιστα ταξίδευε με ένα ελικόπτερο Bell 212 που άρχισε να επιχειρεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960!
Πρόκειται στην πραγματικότητα για το ίδιο ελικόπτερο που χτυπήθηκε όπως αποδείχτηκε στα ‘Ιμια, στις 31 Ιανουαρίου του 1996.
Ήταν το ελικόπτερο “ΠΝ 21” τύπου Agusta Bell 212[8] του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνον για να διαπιστώσει την πληροφορία παρουσίας Τούρκων στη βραχονησίδα.
Η συντριβή του κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα κόστισε την ζωή και στα τρία μέλη του πληρώματος, τον υποπλοίαρχο Χριστόδουλο Καραθανάση, τον υποπλοίαρχο Παναγιώτη Βλαχάκο και τον αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό.
