Πνευματικός σύμβουλος του θανατοποινίτη που εκτελέστηκε με εισπνοή αζώτου: «Ήταν σαν ταινία τρόμου»

Έντονες αντιδράσεις και συζητήσεις, τόσο στο εσωτερικό των ΗΠΑ όσο και σε διεθνές επίπεδο, έχει προκαλέσει η εκτέλεση του θανατοποινίτη Κένεθ Γιουτζίν Σμιθ την περασμένη Πέμπτη με εισπνοή αζώτου, μια αμφιλεγόμενη μέθοδος που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά.

Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στη φυλακή Άτμορ προκάλεσαν σοκ σε αυτόπτες μάρτυρες, οι οποίοι είδαν το σώμα του Σμιθ «να συστρέφεται και να σπαρταράει» για αρκετά λεπτά πάνω στο φορείο, προτού τελικά φύγει από τη ζωή από υποξία.

Η εκτέλεση του Σμιθ, ο οποίος είχε καταδικαστεί αμετάκλητα το 1996 στην εσχάτη των ποινών, μετά τη δεύτερη δίκη του για τη δολοφονία γυναίκας κατά παραγγελία του συζύγου της, πραγματοποιήθηκε μετά την απόρριψη όλων των προσφυγών και των αιτημάτων αναστολής του 58χρονου άνδρα, με τελευταία αυτή στο Ανώτατο Δικαστήριο την Τετάρτη.

Στα γραπτά επιχειρήματά της προς το Ανώτατο Δικαστήριο, η πολιτεία της Αλαμπάμα έφθασε στο σημείο να παρουσιάσει την υποξία διά της εισπνοής αζώτου ως «πιθανόν την πιο ανθρώπινη μέθοδο εκτέλεσης που έχει εφευρεθεί ποτέ». Ωστόσο, οι σκηνές που περιγράφει ο πνευματικός σύμβουλος του 58χρονου, αιδεσιμώτατος Τζεφ Χουντ, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτόν τον ισχυρισμό.

Μιλώντας στην New York Post, o ιερωμένος έκανε λόγο για σκηνές τρόμου, που επηρέασαν βαθιά όλους τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους που συμμετείχαν στην εκτέλεση. Ο ίδιος είπε ότι μπορούσε να δει το σοκ και την έκπληξη στα πρόσωπά τους, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας που κράτησε 22 ολόκληρα λεπτά.

«Τους είχαν πει ότι θα ήταν γρήγορο, εύκολο και ανώνυνο… Η όλη διαδικασία ήταν απλώς φρικιαστική. Είναι μια σκηνή που δεν θα ξεχάσω ποτέ» λέει χαρακτηριστικά ο αιδεσιμώτατος Χουντ.

Όπως επισήμανε ο ίδιος, αν κάποιος τον οδηγούσε στο δωμάτιο και δεν ήξερε ότι επρόκειτο για πραγματική εκτέλεση, θα νόμιζε ότι βρισκόταν στα γυρίσματα κάποιας ταινίας που αποτύπωνε κάποιο φρικτό πείραμα που πήγε στραβά.

Ο Χουντ εξήγησε στην εφημερίδα ότι, από το σημείο που καθόταν στην αίθουσα της εκτέλεσης, μπορούσε να δει τα πρόσωπα των σωφρονιστικών υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων και εκείνο της Σίνθια Στιούαρτ Ράιλι, αξιωματούχου της διεύθυνσης φυλακών της Αλαμπάμα.

«Σε αυτές τις συνθήκες είναι δύσκολο να ξέρεις ακριβώς τι συμβαίνει, όμως ξέρω ότι είδα τον τρόμο στα πρόσωπα των ανθρώπων μπροστά μου. Όταν ξεκίνησε η εκτέλεση το σώμα του και το σώμα του άρχισε να συστρέφεται, η αλλαγή στην έκφραση των υπαλλήλων ήταν εμφανής. Έδειχνε σαν ψάρι έξω από νερό, σπαρταρούσε ξανά και ξανά. Η Ράιλι ήταν πίσω από το φορείο στα δεξιά του. Ήταν τόσο αναστατωμένη που δεν σταματούσε να χτυπά το πόδι της νευρικά στο πάτωμα, όπως όταν σου είναι αδύνατον να παραμείνεις ακίνητος».

Thank you, #JeffHood, for witnessing the darkest moments of humanity, so that #KennethSmith did not have to be there alone. pic.twitter.com/08hRXt9cSH

— The Woods Foundation (@thewoodsfdn) January 26, 2024

Καθώς περνούσαν τα λεπτά, η ένταση στην αίθουσα μεγάλωνε, μέχρι που τελικά επιβεβαιώθηκε ότι ο θανατοποινίτης είχε φύγει από τη ζωή.

Υπενθυμίζεται ότι προηγούμενη προσπάθεια να εκτελεστεί ο Σμιθ με θανατηφόρα ένεση, τη 17η Νοεμβρίου 2022, ακυρώθηκε in extremis, καθώς δεν μπόρεσε να γίνει εντός του καθορισμένου χρόνο η τοποθέτηση καθετήρα έγχυσης του θανατηφόρου διαλύματος στις φλέβες του, παρότι παρέμεινε δεμένος για ώρες.

Ο Κένεθ Σμιθ είχε κριθεί ένοχος το 1988 για τη δολοφονία της Ελίζαμπεθ Ντορλίν Σένετ, 45 ετών, που τον πλήρωσε να διαπράξει ο σύζυγος του θύματος, ο πάστορας Τσαρλς Σένετ, με μεγάλα χρέη και ιστορικό απιστίας προς τη σύντροφό του. Ήθελε να δοθεί η εντύπωση πως επρόκειτο για ληστεία που πήρε άσχημη τροπή. Παρότι ο σύζυγος αυτοκτόνησε κατόπιν, η αστυνομία μπόρεσε να φθάσει στους εκτελεστές.

Ο συνεργός του Κένεθ Σμιθ, ο Τζον Φόρεστ Πάρκερ, που είχε καταδικαστεί επίσης στην εσχάτη των ποινών, εκτελέστηκε το 2010. Ο Κένεθ Σμιθ είχε επίσης αρχικά καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά η δίκη ακυρώθηκε όταν εξετάστηκε η έφεση. Στη δεύτερη δίκη του, το 1996, τα 11 από τα 12 μέλη του σώματος ενόρκων τάχθηκαν υπέρ του να τού επιβληθεί ποινή ισόβιας κάθειρξης. Όμως, όπως και στη δίκη του συνεργού του, ο δικαστής αψήφησε τη γνώμη του σώματος ενόρκων και του επέβαλε τη θανατική ποινή, δυνατότητα που υπήρχε την εποχή σε κάποιες πολιτείες, αλλά πλέον έχει καταργηθεί σε όλες.