Σκάνδαλο μολυσμένου αίματος στην Βρετανία: «Οι γιατροί και η κυβέρνηση άφησαν τους ασθενείς να κολλήσουν HIV και ηπατίτιδα»

Τι βρήκε η έρευνα

Το σκάνδαλο του μολυσμένου αίματος είναι γνωστό ως η μεγαλύτερη καταστροφή θεραπείας στο NHS.

Η έρευνα εξέτασε πάνω από 50 χρόνια λήψης αποφάσεων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη μόλυνση χιλιάδων ανθρώπων από μολυσμένες μεταγγίσεις αίματος και προϊόντα αίματος από τη δεκαετία του 1970 και μετά.

Η πενταετής έρευνα διαπίστωσε ότι η ασφάλεια δεν ήταν πρωταρχικής σημασίας στη λήψη αποφάσεων, επισημαίνοντας ότι ο κίνδυνος μετάδοσης ιογενών λοιμώξεων στο αίμα και τα προϊόντα αίματος ήταν γνωστός από την ίδρυση του NHS, το 1948.

Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι είχαν εκτεθεί σε «απαράδεκτους κινδύνους», όπως:

Ο Sir Brian Langstaff, ο οποίος προέδρευσε της έρευνας, είπε ότι το μέγεθος του σκανδάλου ήταν “τρομακτικό” και οι αρχές ήταν πολύ αργές για να ανταποκριθούν στους κινδύνους.

Πώς συγκαλύφθηκε το σκάνδαλο

Αναφερόμενος στο θέμα της συγκάλυψης, είπε ότι η καλύτερη διατύπωση ήταν «απόκρυψη της αλήθειας».

Υπήρχε έλλειψη διαφάνειας, έρευνας, λογοδοσίας και στοιχείων «απάτης εξαπάτησης», συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής εγγράφων.

Αλλά η απόκρυψη της αλήθειας δεν περιελάμβανε μόνο σκόπιμη απόκρυψη, αλλά και μισή αλήθεια ή μη λέγοντας στους ανθρώπους αυτά που είχαν δικαίωμα να γνωρίζουν, είπε – συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων της θεραπείας που είχαν λάβει, ποιες εναλλακτικές ήταν διαθέσιμες και, μερικές φορές, ακόμη και το γεγονός ότι είχαν μολυνθεί.

Ο σερ Μπράιαν είπε ότι το σκάνδαλο είχε καταστρέψει «ζωές, όνειρα, φιλίες, οικογένειες και οικονομικά», προσθέτοντας ότι ο αριθμός των νεκρών εξακολουθούσε να αυξάνεται εβδομάδα με την εβδομάδα.

«Αυτή η καταστροφή δεν ήταν ατύχημα», είπε.

«Οι λοιμώξεις συνέβησαν επειδή οι υπεύθυνοι – οι γιατροί, οι υπηρεσίες αίματος και οι διαδοχικές κυβερνήσεις – δεν έθεσαν πρώτα την ασφάλεια των ασθενών».

Περίπου 380 παιδιά με αιμορραγικές διαταραχές είχαν προσβληθεί από τον ιό HIV αφού τους χορηγήθηκαν προϊόντα αίματος για την κατάστασή τους, ανέφερε η έκθεση.

Πολλοί είχαν πεθάνει στην παιδική ή νεαρή ηλικία, έχοντας υπομείνει ένα επίπεδο πόνου και φόβου που κανένα παιδί ή νέος δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίσει ποτέ.

Και κάποιοι είχαν υποβληθεί σε θεραπεία χωρίς αυτοί ή οι γονείς τους να δώσουν ενημερωμένη συγκατάθεση, κάτι που η έκθεση χαρακτήρισε ασυνείδητο.

Η «θεσμική άμυνα» έκανε το σκάνδαλο χειρότερο

Ο σερ Μπράιαν επέκρινε επίσης τις καθυστερήσεις στη διεξαγωγή δημόσιας έρευνας.

Η τότε πρωθυπουργός Τερέζα Μέι το ανακοίνωσε το 2017, υπό την πολιτική πίεση.

Το ότι χρειάστηκε τόσος καιρός είχε εμποδίσει την έρευνά του, είπε ο Sir Brian, καθώς άτομα-κλειδιά είχαν από τότε πεθάνει ή είχαν γίνει πολύ αδύναμα για να δώσουν στοιχεία.

Και μια «θεσμική άμυνα» από το NHS, την κυβέρνηση, ιδιαίτερα τη δημόσια διοίκηση και τους γιατρούς είχε επιδεινώσει τις βλάβες που προκλήθηκαν.

Συγκεκριμένα, ο Sir Brian ξεχώρισε τον διευθυντή του Κέντρου Αιμορροφιλίας του Κάρντιφ, καθηγητή Άρθουρ Μπλουμ, που θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αιματολόγους του Ηνωμένου Βασιλείου τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, ο οποίος πέθανε το 1992.

Οι απόψεις του καθηγητή Bloom, σύμφωνα με την έκθεση, «επηρέασαν υπερβολικά» τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετώπισε την εμφάνιση του Aids (σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας) και υποβάθμισε την απειλή για τα άτομα με αιμορραγικές διαταραχές.

.