Ταϊλάνδη: Ανακαλύφθηκε παιδικός σκελετός 29.000 ετών και μυστικά ταφικών τελετών

Αρχαιολόγοι εντόπισαν τον πιο αρχαίο παιδικό σκελετό που έχει βρεθεί στη Ταϊλάνδη, χρονολογούμενο περίπου 29.000 χρόνια πίσω.

Το λείψανο ανακαλύφθηκε σε μια σπηλιά στον αρχαιολογικό χώρο Tham Din, εντός του Εθνικού Πάρκου Khao Sam Roi Yot, και τα στοιχεία που το συνόδευαν παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τις ταφικές πρακτικές και την καθημερινότητα των προϊστορικών ανθρώπων.

Η σπηλιά Tham Din είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων από το 2020, όταν ανακαλύφθηκαν ζωγραφιές στους τοίχους του σπηλαίου με κόκκινη ώχρα. Οι σκηνές αυτές απεικονίζουν κυνηγούς που επιτίθενται σε ζώα όπως πιθήκους και ελάφια με τόξα και βέλη. Σύμφωνα με την επικεφαλής αρχαιολόγο Kannika Premjai, η κόκκινη ώχρα πιθανόν να είχε συμβολικό χαρακτήρα, αντιπροσωπεύοντας τη δύναμη και το αίμα, ενδεχομένως υποδηλώνοντας έναν τελετουργικό ή πνευματικό σκοπό για τις εικόνες.

Το 2022, νέες ανασκαφές αποκάλυψαν περισσότερα στοιχεία για την ανθρώπινη κατοίκηση της σπηλιάς, όπως οστά ζώων, σπόρους και όστρακα. Ωστόσο, η πραγματική έκπληξη ήρθε όταν ανακαλύφθηκε ο σκελετός ενός παιδιού Homo sapiens ηλικίας 6-8 ετών, που θάφτηκε σε μια ιδιαίτερη και ασυνήθιστη θέση.

Ο σκελετός, που ονομάστηκε Pangpond, βρέθηκε τοποθετημένος με τα πόδια σφιχτά κοντά το ένα στο άλλο και τα χέρια δίπλα στο σώμα, υποδηλώνοντας ότι το παιδί ήταν τυλιγμένο σε σάβανο πριν από την ταφή. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι ο σκελετός βρέθηκε κοντά σε κάρβουνα και στάχτες, κάτι που προτείνει ότι η φωτιά ενδεχομένως να είχε ρόλο στην τελετή ταφής. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι η φωτιά χρησιμοποιήθηκε για να αποτρέψει τα άγρια ζώα από το να ενοχλήσουν το σώμα, να εξαλείψει τη μυρωδιά της αποσύνθεσης ή να αποτελέσει μέρος μιας ταφικής τελετής.

Η ανακάλυψη αυτή χαρακτηρίστηκε «επαναστατική» από τον γενικό διευθυντή του Τμήματος Καλών Τεχνών της Ταϊλάνδης, Phnombootra Chandrajoti, ο οποίος υπογραμμίζει ότι θα αναμορφώσει την κατανόηση μας για την αρχαία ανθρώπινη παρουσία στη Νοτιοανατολική Ασία.

Ο χώρος ταφής και τα αντικείμενα που βρέθηκαν γύρω από τον σκελετό παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τις πρώτες κοινωνίες και τις στρατηγικές επιβίωσης τους. Επίσης, εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τις πρώιμες ανθρώπινες μετακινήσεις στην περιοχή.

Η ανακάλυψη αυτή ενισχύει την υπόθεση ότι οι αρχαίοι άνθρωποι μπορεί να κατοικούσαν στο συγκεκριμένο σπήλαιο για χιλιάδες χρόνια, καθιστώντας το ως έναν από τους πιο σημαντικούς χώρους για την κατανόηση των προϊστορικών μεταναστεύσεων στην περιοχή.

Η πιο αινιγματική πτυχή αυτής της ανακάλυψης παραμένει οι ζωγραφιές του σπηλαίου. Οι ερευνητές προσπαθούν να προσδιορίσουν τη σχέση τους με την ταφή του παιδιού ή αν είχαν άλλη χρήση. Κάποιες θεωρίες υποστηρίζουν ότι οι ζωγραφιές μπορεί να ήταν μέρος των τελετών θανάτου, να καταγράφουν τη ζωή των πρώτων ανθρώπων ή να αναπαριστούν μυθολογικές ή πνευματικές πεποιθήσεις.