Μία γερμανική πόλη έχει χτιστεί πάνω σε θεμέλια που περιέχουν δεκάδες χιλιάδες τόνους από διαμάντια.
Οι πολύτιμοι λίθοι και ορυκτά είναι συνηθισμένα υλικά με τα οποία οι άνθρωποι επενδύουν τις κατασκευές τους, για να προσδώσουν μία αίσθηση πολυτέλειας, κατάνυξης ή οικουμενικότητας στις πόλεις τους.
Αλλά οι κάτοικοι του Νόρντλινγκεν, μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, δεν γνώρισαν ότι η ταπεινή πόλη τους έκρυβε υπόγεια έναν πυρήνα από διαμάντια με βάρος 72.000 τόνους, όπως γράφει η Daily Mail.
Σε «στρώμα» από διαμάντια
Αν κανείς παρατηρήσει τη ρυμοτομία της πόλης, θα διακρίνει τον κρατήρα μέσα στον οποίο έχει χτιστεί εδώ και αιώνες, κάτι που μαρτυρά και το κυκλικό της σχήμα.
Για πολλά χρόνια, πιστεύονταν πως ο πυρήνας ήταν αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας, κάτι που καταρρίφθηκε τη δεκαετία του 1960 όταν δύο Αμερικανοί γεωλόγοι, ο Eugene Shoemaker και ο Edward Chao, έφτασαν στην πόλη.
Οι δυο τους πίστευαν πως ο κρατήρας διαμέτρου 26 χιλιομέτρων είχε δημιουργηθεί από σφοδρή πρόσκρουση αστεροειδή στη Γη.
Η θεωρία τους επιβεβαιώθηκε όταν μέσα στο σκυρόδεμα που είχε χρησιμοποιηθεί στους τοίχους της εκκλησίας, εντόπισαν μεγάλες ποσότητες από μικροσκοπικά σωματίδια διαμαντιού, αόρατα με γυμνό μάτι.
Θεωρήθηκε πως η ταχύτητα με την οποία ταξίδευε ο μετεωρίτης, κοντά στα 25 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, προκάλεσε τεράστιες πιέσεις και παρήγαγε θερμότητα τέτοια, ώστε να δημιουργήσει σε κλάσματα του δευτερολέπτου μικρά διαμάντια, από τον άνθρακα που περιείχε.
Ο Δρ Stefan Hölzl, γεωλόγος και διευθυντής του Μουσείου Nördlingen RiesKrater, είπε στο βρετανικό μέσο: «Υπάρχουν μερικά μέρη στον κόσμο όπου αυτού του είδους το υλικό αστεροειδών έχει χρησιμοποιηθεί για κτίρια, αλλά πουθενά σε τέτοια κλίμακα. Εδώ χρησιμοποιήθηκε για να χτιστεί ολόκληρη η πόλη».
Μόνο η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Nördlingen πιστεύεται ότι περιέχει συνολικά 5.000 καράτια σε πολύτιμα διαμάντια.
Όπως εξήγησε όμως ο καθηγητής, αν και άφθονα, η μορφή στην οποία βρίσκονται τα διαμάντια, σημαίνει ότι η εμπορική τους αξία είναι αμελητέα. Η πόλη του Νόρντλινγκεν, αν και ανεπανάληπτη, δεν διαθέτει τελικά τόσο ισχυρό συνάλλαγμα.