Το τραγικό τέλος του φωτογράφου που απαθανάτισε τον γύπα που περίμενε ένα λιμοκτονημένο κοριτσάκι να πεθάνει

Τη δεκαετία του 1990, κυκλοφορούσε ευρέως μια φωτογραφία ενός γύπα που περίμενε ένα λιμοκτονημένο κοριτσάκι να πεθάνει και να χορτάσει με το πτώμα του.

Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια του λιμού του 1993/94 στο Σουδάν από τον Kevin Carter, έναν Νοτιοαφρικανό φωτορεπόρτερ, ο οποίος αργότερα κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για αυτή την «καταπληκτική φωτογραφία».

Ωστόσο, καθώς ο Κέβιν Κάρτερ απολάμβανε το «κατόρθωμά» του και «αποθεωνόταν» στα μεγάλα ειδησεογραφικά κανάλια και δίκτυα σε όλο τον κόσμο για αυτή την «εξαιρετική φωτογραφική ικανότητα», έζησε μόνο λίγους μήνες για να απολαύσει το υποτιθέμενο επίτευγμά του και τη φήμη του, καθώς έπαθε κατάθλιψη και έχασε και τη δική του τη ζωή!

«Η κατάθλιψη του Kevin Carter ξεκίνησε, όταν σε μια από αυτές τις συνεντεύξεις, κάποιος τηλεφώνησε και τον ρώτησε τι απέγινε το κοριτσάκι. Ο φωτογράφος απάντησε: “Δεν περίμενα να το μάθω μετά από αυτό το πλάνο, καθώς είχα μια πτήση να προλάβω…”

Η απάντηση που έλαβε, ήταν καθοριστική “Άρα υπήρχαν δύο γύπες εκείνη την ημέρα, ο ένας κρατούσε κάμερα.”

Ήταν αυτή η στιχομυθία που τον οδήγησε σε κατάθλιψη και τελικά αυτοκτόνησε.

Ο Κέβιν Κάρτερ θα μπορούσε να ήταν ακόμα ζωντανός σήμερα και ακόμη πιο διάσημος, αν είχε πάρει αυτό το κοριτσάκι και το είχε πάει στο Κέντρο Σίτισης των Ηνωμένων Εθνών, όπου προσπαθούσε να φτάσει ή τουλάχιστον να το πάει κάπου όπου θα ήταν ασφαλές.

Σήμερα, δυστυχώς, αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει πάντα ένας γύπας που κερδοσκόποι από τη θηριωδία και τις απάνθρωπες πράξεις εις βάρος των άλλων. Ο Κέβιν Κάρτερ θα μπορούσε να είχε πάρει το κορίτσι μακριά από εκείνο το μέρος, αλλά δεν το έκανε. Ιδού η απάνθρωπη στάση, «είχε όλο τον χρόνο να τραβήξει αυτή τη φωτογραφία, αλλά δεν είχε χρόνο να σώσει τη ζωή του κοριτσιού».

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν κατανοούσαμε ότι ο σκοπός της ζωής είναι να αγγίξουμε ζωές.

Να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση εάν θέλουμε να ζήσουμε ως άνθρωποι, ή ως «γύπες».

Σε ό,τι κι αν κάνουμε, ας θέσουμε σε πρώτο πλάνο την ανθρωπότητα. Σε ό,τι κάνουμε, ας σκεφτόμαστε πάντα τους άλλους και πώς μπορούμε να ωφελήσουμε την ανθρωπότητα, πώς μπορούμε να δώσουμε ένα χέρι βοηθείας και να σκουπίσουμε τα δάκρυα.

Ως εκ τούτου, όταν αναζητούμε γνώση, πλούτο, φήμη, δεξιότητες ή ακόμα και θέσεις, ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να ωφελήσουμε τους ανθρώπους και την κοινωνία γενικότερα», σχολιάζει η Tara Bull. Καιρός να συμφωνήσουμε μαζί της.