Η διάλυση της ήδη εξαιρετικά εύθραυστης βουλγαρικής οικονομίας μετά από 18 μήνες διακυβέρνησης από το φιλοαμερικανικό κεντρώο κόμμα Κίριλ Πετκόφ του και των «γιάπις» φίλων του (φίλοι του Κ.Μητσοτάκη) ήταν αρκετοί για να στείλουν την Βουλγαρία όχι στο 1990, αλλά πολύ πιο πίσω, σε μια εποχή που είναι η πιο δύσκολη οικονομικά από την ανεξαρτησία του βουλγαρικού κράτους.
Και βέβαια να δώσουν την πρωτιά στις εκλογές στο συντηρητικό κόμμα Gerb του Μπόικο Μπορίσοφ.
Είναι η τέταρτη φορά σε διάστημα 18 μηνών που οι Bούλγαροι ψηφοφόροι καλούνται να εκλέξουν το κοινοβούλιό τους, σε μία περίοδο πρωτοφανούς από το τέλος του κομμουνιστικού καθεστώτος, το 1989, πολιτικής αστάθειας.
Οι Βούλγαροι αρνήθηκαν να ψηφίσουν. Δεν ενδιαφέρονται για τίποτα, ίσως γιατί ξέρουν ότι κανείς δεν θα τους δώσει να φάνε και να ζεσταθούν: Το ποσοστό συμμετοχής ήταν σε ιστορικό χαμηλό (25%).
Ο Μπόικο Μπορίσοφ «είναι το μικρότερο κακό» πιστεύουν οι Βούλγαροι και επενδύουν στο ότι μπορεί να εξυπηρετεί ταυτόχρονα τα δυτικά και τα ρωσικά συμφέροντα. «Ο πόλεμος είναι πολύ κοντά μας, καλύτερα να μην προκαλούμε κανέναν»…, εξηγούσε μία ψηφοφόρος.
Ο πολιτικός του αντίπαλος και πρώην πρωθυπουργός Κίριλ Πετκόφ, επιχειρηματίας, 42 ετών, απόφοιτος του Harvard, στενός φίλος του Κ.Μητσοτάκη, έκανε την είσοδό του το 2021 στην βουλγαρική πολιτική σκηνή.
Ανετράπη τον περασμένο Ιούνιο με πρόταση μομφής. Κυβέρνησε μαζί με τους δύο συμμάχους του, τους Σοσιαλιστές (11%) και την Δημοκρατική Βουλγαρία (8%) κόμματα φιλοαμερικανικά και φιλογερμανικά.
Το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν η συμμαχία του Gerb με το κόμμα της τουρκικής μειονότητας MDL (12%-14%) και με τους εθνικιστές της παράταξης Vazrajdane (Αναγέννηση): Έχουν την πλειοψηφία στην Βουλή.
Τι σημαίνουν αυτά; Ισχυρό τουρκικό «πόδι» στην βουλγαρική πολιτική σκηνή, αλλά και επιστροφή των φιλορώσων στην εξουσία.
Κάτι που οι Βούλγαροι ελπίζουν να σημάνει την έναρξη της ροής του φυσικού αερίου και πάλι στη χώρα τους. Γιατί αλλιώς «ο χειμώνας δεν βγαίνει», λένε οι ίδιοι…