Εθιμοτυπική είναι η ομιλία του Βασιλιά Καρόλου που θα εγκαινιάσει τις εργασίες του Σώματος.
Μια νέα εποχή στο κοινοβούλιο ξεκινά σήμερα με την ομιλία του Βασιλιά Καρόλου, η οποία θα φωτίσει ορισμένες από τις μακροχρόνιες παραδόσεις της Βρετανίας.
Η ομιλία του σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του κοινοβουλευτικού ημερολογίου και θα συγκεντρώσει τη μοναρχία, τη Βουλή των Λόρδων και τη Βουλή των Κοινοτήτων, εν μέσω μεγαλοπρέπειας.
Μπορεί να φαίνεται σαν μια νέα αρχή, αλλά αυτή η τελετή είναι γεμάτη με τελετουργίες που χρονολογούνται πάνω από 500 χρόνια. Σε τι χρησιμεύει όμως ο λόγος του βασιλιά;
Αν και είναι ο μονάρχης εκείνος που εκφωνεί την ομιλία, είναι η κυβέρνηση που τη γράφει, με στόχο να περιγράψει τις πολιτικές της και να προτείνει νομοθεσία για τη νέα κοινοβουλευτική συνεδρίαση.
Ενώ ένα κοινοβούλιο – δηλαδή η χρονική περίοδος μεταξύ των γενικών εκλογών – μπορεί να διαρκέσει έως και πέντε χρόνια, μια νέα κοινοβουλευτική συνεδρίαση ξεκινά συνήθως κάθε χρόνο.
Η τελευταία ομιλία που εκφώνησε ο Βασιλιάς για την προηγούμενη κυβέρνηση του Ρίσι Σούνακ, έλαβε χώρα τον Νοέμβριο του περασμένου έτους και πλέον θα μιλήσει για την ατζέντα της νέας κυβέρνησης των Εργατικών.
Αν και συνιστά τυπικότητα, δεν υπάρχει τίποτα νομικά δεσμευτικό σχετικά με την ομιλία. Μπορεί να περιγράφει νομοσχέδια που δεν γίνονται ποτέ στην πραγματικότητα νόμος και νομοσχέδια μπορούν επίσης να εγκριθούν από την κυβέρνηση αργότερα που δεν συμπεριλήφθηκαν στην ομιλία.
Αντίθετα, η ομιλία είναι ουσιαστικά ένα γιγάντιο δελτίο τύπου για την κυβέρνηση για να περιγράψει ξεκάθαρα την ατζέντα της – και δίνει στην αντιπολίτευση την ευκαιρία να την επικρίνει.
Ο Βασιλιάς θα φύγει από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, πηγαίνοντας προς τα κτήρια του Κοινοβουλίου σε μια πομπή με επικεφαλής το βασιλικό ιππικό και θα φθάσει στην Sovereign’s Entrance, πριν κατευθυνθεί στο Robing Room για να φορέσει το Imperial State Crown και τις τελετουργικές ρόμπες.
Στη συνέχεια, θα οδηγήσει τη Βασιλική Πομπή μέσω της Βασιλικής Πινακοθήκης στην αίθουσα της Βουλής των Λόρδων πριν πάρει τη θέση του στο θρόνο, όπου θα εκφωνήσει την ομιλία του.
Αν και δεν υπάρχει καθορισμένος χρόνος για τη διάρκεια της ομιλίας, η περιγραφή της ατζέντας μιας κυβέρνησης μπορεί να είναι χρονοβόρα.
Η τελευταία ομιλία του Βασιλιά τον Νοέμβριο διήρκεσε περίπου 11 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα και αποτελούνταν από 1.223 λέξεις, καθιστώντας την τη μεγαλύτερη από έναν μονάρχη σε ένα κρατικό άνοιγμα του κοινοβουλίου από το 2005.
Μόλις ολοκληρωθεί η Ομιλία του Βασιλιά, θα ξεκινήσει μια νέα κοινοβουλευτική συνεδρίαση, με τους βουλευτές να συζητούν το περιεχόμενό της περίπου δύο ώρες αργότερα. Οι συζητήσεις για την ομιλία συνήθως συνεχίζονται για αρκετές ημέρες, προτού ψηφιστεί από τη Βουλή.
Η ψηφοφορία είναι σε μεγάλο βαθμό συμβολική και καμία κυβέρνηση δεν έχει χάσει εδώ και 100 χρόνια.
Οι παραδόσεις του «Λόγου του βασιλιά»
Υπάρχουν κάποιες παραδόσεις που δεν τις βλέπει κανείς καθημερινά στη Βουλή, μια από τις πιο γνωστές είναι ο ρόλος του Black Rod (Μαύρη Ράβδος).
Αφού ανέβει στον θρόνο του, ο βασιλιάς θα δώσει σήμα στον αξιωματούχο της Βουλής των Λόρδων να καλέσει βουλευτές από τη Βουλή των Κοινοτήτων.
Το Black Rod υποχρεώνει ότι μόνο η πόρτα της Βουλής των Κοινοτήτων θα χτυπήσει κατά την άφιξη. Αυτή η παράδοση, που χρονολογείται από τον Εμφύλιο Πόλεμο, χρησιμοποιείται για να συμβολίσει την ανεξαρτησία της Βουλής των Κοινοτήτων από τη μοναρχία.
Η Μαύρη Ράβδος χτυπά την πόρτα τρεις φορές πριν ανοίξει και μετά όλοι οι βουλευτές ακολουθούν μετά τους Λόρδους για να ακούσουν την ομιλία.
Αυτή η παράδοση γεννήθηκε από τις συγκρούσεις του μονάρχη με το κοινοβούλιο πριν από αιώνες, ιδιαίτερα υπό την κυριαρχία του βασιλιά Καρόλου Α’, ο οποίος αποκεφαλίστηκε το 1649 στο τέλος ενός εμφυλίου πολέμου.
Μόλις τα μέλη εισέλθουν και ο Βασιλιάς είναι έτοιμος να μιλήσει, ο υπουργός Οικονομικών θα γονατίσει μπροστά του για να παρουσιάσει στον μονάρχη την ομιλία, μεταφερόμενη σε μια ειδική μεταξωτή τσάντα.
Εκτός από τον βασιλιά που θα φοράει το στέμμα και τις ρόμπες του και τα μέλη της Βουλής των Λόρδων θα φορούν παραδοσιακές ρόμπες.
Νωρίτερα μέσα στην ημέρα, ένα σκήπτρο, ένα κοινοβουλευτικό σύμβολο της βασιλικής εξουσίας – θα μεταφερθεί στο κοινοβούλιο με ξεχωριστή άμαξα. Η παράδοση υπαγορεύει ότι χωρίς το σκήπτρο, μια ασημένια επιχρυσωμένη διακοσμητική ράβδο μήκους περίπου πέντε ποδιών, καμία Βουλή δεν μπορεί να ψηφίζει νόμους.
Έλεγχοι για βόμβες και ομηρεία
Δύο από τις πιο περίεργες παραδόσεις λαμβάνουν χώρα στα παρασκήνια.
Πριν φτάσει ο μονάρχης στο κοινοβούλιο, οι Yeomen of the Guard, οι βασιλικοί σωματοφύλακες, πραγματοποιούν έρευνα στα κελάρια του Παλατιού του Γουέστμινστερ για εκρηκτικά. Είναι μια τελετουργική έρευνα που χρονολογείται από την Ομιλία του Βασιλιά το 1605.
Τότε ο μονάρχης Βασιλιάς Ιάκωβος Α’, ένας προτεστάντης, είχε λόγους ανησυχίας για τον απόηχο της συνωμοσίας του Γκάι Φωκς για την πυρίτιδα – μια αποτυχημένη προσπάθεια των Άγγλων Καθολικών να ανατινάξουν τον ίδιο και το κοινοβούλιο.
Μια άλλη παράδοση για τη διασφάλιση της ασφάλειας του μονάρχη εισήχθη το 1649 όπου ένα μέλος των Κοινοτήτων «συλλαμβάνεται όμηρος» στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ ενώ ο βασιλιάς ή η βασίλισσα βρίσκονται στο Γουέστμινστερ.
Αυτό σχετίζεται και πάλι με την εποχή που η σχέση του μονάρχη και του κοινοβουλίου ήταν διαταραγμένη, πράγμα που σημαίνει ότι ο βασιλιάς ήθελε διαβεβαιώσεις ότι δεν θα πάθει τίποτα όσο βρίσκεται στο Γουέστμινστερ.