Α.Τσίπρας: Χαρακτήρισε «αποικιακή» την απαίτηση Τραμπ για τα ορυκτά της Ουκρανίας όταν αυτός πούλησε ΟΛΗ την Ελλάδα

Το ότι ο Τσίπρας που παρέδωσε τα έσοδα μέχρι και των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδας στους δανειστές της τρόικας μέχρι το έτος 2115 (!) θα κατηγορούσε τον Ν.Τραμπ για το αίτημά του στον Ζελένσκι να εγγυηθεί την αποπληρωμή των 500 δισ. που έχουν δώσει οι ΗΠΑ στην Ουκρανία με τα ορυκτά των περιοχών που έχουν μείνει υπό τον έλεγχο του Κιέβου, πραγματικά με ξεπερνά.

Και όμως στο μανιφέστο του με τίτλο «Νέα Εθνική πυξίδα», χαρακτήρισε «αποικιακή» την απαίτηση Ν.Τραμπ! Ενώ αυτά που υπέγραψε με το τρίτο Μνημόνιο ήταν «απελευθερωτικά»!

Πού μας «έχωσε» με την σύμβαση των 99 ετών για την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίοας μέσα στον «τάφο» πιο βαθιά απ’ότι μας έβαλε ο Γ.Α.Παπανδρέου και οι Α.Σαμαράς και Ε.Βενιζέλος με το πρώτο και δεύτερο Μνημόνιο.

Να θυμηθούμε τι υπέγραψε ο Α.Τσίπρας:

Τα βασικά χαρακτηριστικά της:

α) Στην υπεξαίρεση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας και την υπαγωγή της για 99 χρόνια σε ένα Ταμείο που «δεν ανήκει στο Δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται» (Ν 4389/2016, άρθρο 184)!

β) Στην εκχώρηση της εποπτείας και του ελέγχου της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές. Το Εποπτικό Συμβούλιο του Υπερταμείου, το οποίο διορίζει και το Διοικητικό Συμβούλιο, αποτελείται από 5 μέλη, εκ των οποίων ο πρόεδρος και άλλο ένα μέλος επιλέγονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ενώ τα υπόλοιπα τρία μέλη επιλέγονται από τον υπουργό Οικονομικών με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών. Οι αποφάσεις παίρνονται με πλειοψηφία 4/5, με αποτέλεσμα οι δανειστές να έχουν δικαίωμα βέτο σε κάθε απόφαση.

γ) Στην ίδρυση του Υπερταμείου των δανειστών, που έχει «Πρωταρχικό στόχο να διαχειρίζεται ελληνικά περιουσιακά στοιχεία σημαντικής οικονομικής αξίας τα οποία θα ρευστοποιεί με ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέσα».

δ) Έλλειψη λογοδοσίας του Υπερταμείου: Μοναδική υποχρέωση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου είναι η αποστολή ετήσιας έκθεσης πεπραγμένων στη Βουλή και η απλή ενημέρωση για κάποιο θέμα εφόσον αυτό ζητηθεί (Ν. 4389, άρ. 202).

ε) Στην απώλεια του κοινωφελή χαρακτήρα των επιχειρήσεων: «Καμιά δημόσια επιχείρηση δεν θα υποχρεούται να αναλάβει δραστηριότητες τις οποίες διαφορετικά και στο σύνηθες πλαίσιο της επιχειρηματικής πρακτικής δεν θα αναλάμβανε, εκτός εάν αυτές έχουν καθοριστεί σύμφωνα με το πλαίσιο ειδικών υποχρεώσεων» για τις οποίες θα πρέπει να «υπάρχει πρόβλεψη για την κοστολόγηση και τη χρηματοδότησή τους»! [Ν. 4389, άρ. 197].

στ) Στην περιβαλλοντική υποβάθμιση και την προσαρμογή του χωροταξικού σχεδιασμού στις κατ’ εξαίρεση ανάγκες του κάθε επενδυτή όπως προβλεπόταν για τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό προκύπτει από ειδικό άρθρο (Ν. 4389, άρθρο 208) με θέμα «Ζητήματα χωροταξικού και πολεοδομικού δικαίου», που αναφέρει ότι τα ακίνητα στοιχεία της εταιρίας και των θυγατρικών της θα εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 10-17 του Ν. 3986/2011 (Νόμος ΤΑΙΠΕΔ).

η) Τα έσοδα από την αξιοποίηση της εθνικής περιουσίας (τα οποία αποτυπώνονται σε έναν κατάλογο εκατοντάδων σελίδων) θα καταλήγουν στο Υπερταμείο σε ποσοστό από 30-50%!