Στην Ελλάδα σήμερα «λειτουργούν» περισσότερες από 130 Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), με τις γνωστές αδυναμίες και ανεπάρκειες των δημοτικών επιχειρήσεων (έλλειψη προσωπικού, εξειδίκευσης, κεφαλαίων για τη συντήρηση του δικτύου κ.λπ.).
Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η ΕΥΔΑΠ θα καλύπτει στο εξής τις ανάγκες των νοικοκυριών σε όλη την Αττική, την Κορινθία, τη Βοιωτία και τη Φωκίδα.
Η ΕΥΔΑΘ (Θεσσαλονίκη) θα καλύπτει πλέον όλη τη Θεσσαλονίκη αλλά και τη Χαλκιδική.
Ενδεικτικά, στη Χαλκιδική υπάρχουν 15.000 γεωτρήσεις για την άντληση νερού από τις οποίες μόνον οι 9.000 περίπου είναι νόμιμες. Οι υπόλοιπες λειτουργούν ανεξέλεγκτα.
Η Κασσάνδρα έχει 17.000 κατοίκους τον χειμώνα αλλά το καλοκαίρι ο πληθυσμός, με τις αντίστοιχες ανάγκες, αυξάνεται στις 200.000.
Με απλά λόγια, η νέα πολιτική υδροδότησης πρέπει να ορθολογικοποιηθεί, να στηριχθεί στους 2 μεγάλους παρόχους (ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ) και να υπάρχει μια συντονισμένη επενδυτική στρατηγική στις υποδομές και τη διαχείριση του δικτύου.
Όσοι πιστεύουν ότι όλα αυτά θα γίνουν χωρίς να αλλάξουν τα τιμολόγια που παραμένουν τα ίδια από το 2018, παρά την αύξηση στο κόστος της ενέργειας, των πρώτων υλών και των μισθών, μάλλον είναι… υπερβολικά αισιόδοξοι.