Κύπρος
Ο ΟΗΕ στοχεύει στην επίτευξη στρατηγικής συμφωνίας για το κυπριακό μέχρι το τέλος του χρόνου ή το αργότερο αρχές του 2019 σύμφωνα με κυπριακά ΜΜΕ.
Η συμφωνία αυτή θα έχει χαρακτήρα ενδιάμεσης λύσης και θα παραπέμπει ως προς τη μορφή στις ιδέες Γκάλι του 1992. Θα αφεθούν, δηλαδή, οι λεπτομέρειες για τη συνέχεια, ωστόσο η συμφωνία αυτή θα «κλειδώνει» τα εμπλεκόμενα μέρη.
Επιδίωξη των Ηνωμένων Εθνών είναι να περιορίσουν τον χρόνο των συζητήσεων και να στηριχθούν οι εμπλεκόμενοι στο πλαίσιο Γκουτέρες.
Το οποίο προβλέπει μείωση αλλά όχι εξάλειψη των τουρκικών στρατευμάτων , εκ περιτροπής προεδρία, βέτο των Τ/κ, τ και την πρόταση για το περιουσιακό, που προσφέρει δικαιώματα στους σφετεριστές.
Μετά το Κραν Μοντάνα, πάντως, ο Κύπριος Πρόεδρος και με δημόσιες παρεμβάσεις του αφήνει να εννοηθεί πως δεν θα λειτουργεί το κράτος εάν η τουρκική πλευρά έχει το δικαίωμα του βέτο.
Η Τουρκία επιμένει στην εσαεί στρατιωτική παρουσία της. Ζητά μάλιστα και στρατιωτική κυρίαρχη βάση στην οποία θα εδρεύει μια ταξιαρχία.
Τη θέση αυτή δεν αποδέχεται η ελληνική πλευρά..
Παρασκηνιακά υπάρχουν απειλές προς της Λευκωσία για «τελευταία ευκαιρία» για λύση του κυπριακού.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό όμως είναι ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν είναι αυτή που βιάζεται, καθώς έχει αναβαθμιστεί σημαντικά στα μάτια των δυτικών της συμμάχων όπως αποδεικνύουν οι πρόσφατες προσεγγίσεις από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
Επίσης όπως όλα δείχνουν προχωρούν και οι γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες με δυτική στήριξη.
Αντίθετα η τουρκοκυπριακή πλευρά είναι απομονωμένη διεθνώς.Ουσιαστικά το μόνο χαρτί που έχει είναι η τουρκική επιθετικότητα η οποία όμως μέχρι στιγμής δείχνει να «σέβεται» την δυτική παρουσία και δεν έχει υπερβεί τα όρια.
Γι’ αυτό το λόγο η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν έχει λόγο να συμφωνήσει να σε μία μη ικανοποιητική ενδιάμεση συμφωνία που θα τη δεσμεύει , αλλά θα πρέπει να επιμείνει αμετακίνητη στις πάγιες θέσεις της.
Ουσιαστικά στο ερώτημα που θα πρέπει ν’ απαντήσουν Λευκωσία και Αθήνα είναι το εξής: Τι συμφέρει περισσότερο, μία μη ικανοποιητική ένωση η μία συνέχιση της διχοτόμησης;
Στο μεταξύ, ταξίδι-«σταθμός» μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και Κύπρου στο Ισραήλ, στις 13 Σεπτεμβρίου.
Η τριμερής συνάντηση θα ασχοληθεί και με ζητήματα ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό συνδέεται με την ασφάλεια των γεωτρήσεων.
Εκείνο που φαίνεται να ανησυχεί τη Λευκωσία είναι η προσπάθεια της Τουρκίας να επιβάλει τετελεσμένα στην ΑΟΖ με την κάθοδο του ερευνητικού σκάφους «Πορθητής».
Στη Λευκωσία και στην Αθήνα, πάντως, θεωρούν βασικό στήριγμα -ακόμη και σε θέματα ασφάλειας- τη Γαλλία ενόψει και των εξελίξεων στα ενεργειακά. Αυτό επιβεβαιώθηκε από το ταξίδι του Γάλλου ΥΠΕΞ σε Αθήνα και Λευκωσία.
