Κύπρος
Ανάμικτες είναι οι αντιδράσεις στην Κύπρο από την απόφαση του δικαστηρίου, το οποίο αθώωσε την 41χρονη μητέρα που σκότωσε το 12χρονο γιο της, πέρυσι τον Αύγουστο, στο Γέρι.
Η μητέρα ομολόγησε ενώπιον των αστυνομικών αρχών, ωστόσο στη συνέχεια εξετάστηκε από ψυχίατρο και παραπέμφθηκε για αναγκαστική νοσηλεία στην Ψυχιατρική Κλινική Αθαλάσσας. Εν τέλει, το δικαστήριο έκρινε πως «στην παρούσα υπόθεση έχει ανατραπεί το τεκμήριο της εχεφροσύνης του άρθρου 11 του Ποινικού Κώδικα και ότι έχει αποδειχθεί ότι η κατηγορούμενη όχι μόνον πάσχει από φρενοπάθεια αλλά επίσης ότι όταν αφαιρούσε τη ζωή του θύματος δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει τι έπραττε ή ότι όφειλε να απέχει από αυτήν την συγκεκριμένη πράξη να θανατώσει το παιδί της.
Ως αποτέλεσμα όλων των ανωτέρω, βρίσκουμε ότι η κατηγορουμένη έχει τελέσει την πράξη για την οποία κατηγορείται, εντούτοις αθωώνεται λόγω φρενοπάθειας που υφίστατο κατά την τέλεση του αδικήματος, το οποίο διαπράχθηκε ως αποτέλεσμα ψυχιατρικής διαταραχής».
Το ανήλικο θύμα μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου ενώ κοιμόταν στο κρεβάτι του, από την ίδια του τη μητέρα, η οποία κατάγεται από τη Ρωσία και ζούσε με τον Ελληνοκύπριο σύζυγό της και το 12χρονο γιο της από προηγούμενο της γάμο, σε χωριό της Επαρχίας Λευκωσίας. Ο δεύτερος σύζυγος της τότε 40χρονης βρισκόταν στην εργασία του, ενώ η μητέρα αποπειράθηκε χωρίς επιτυχία να αυτοκτονήσει.
Κατά τη νοσηλεία της στην ψυχιατρική κλινική, η μητέρα εξετάστηκε από γιατρό, ο οποίος διέγνωσε ότι πρόκειται για γνήσια περίπτωση σχιζοφρένειας παρανοϊκού τύπου και ότι κατά την ώρα που σκότωνε το παιδί στερούνταν της ικανότητας να αντιληφθεί τι διαπράττει. «Πίστευε ακράδαντα ότι διαπράττει διάσωση και απελευθέρωση, δηλαδή κάτι πολύ καλό για το συμφέρον του παιδιού και ότι είχε καθήκον και υποχρέωση να το πράξει. Δεν πίστευε ότι προκαλεί κακό στο παιδί της. Δε γνώριζε ότι όφειλε να απέχει από τη διενέργεια της πράξης», όπως αναφέρθηκε από τον ψυχίατρο που την εξέτασε.
Όπως, εν τέλει, αποφάνθηκε το δικαστήριο: «Ενόψει της πιο πάνω κατάληξής μας, εκδίδουμε διάταγμα διαρκούς νοσηλείας της κατηγορουμένης σε ασφαλές ψυχιατρικό κέντρο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Περί Ψυχιατρικής Νοσηλείας Νόμου 77(Ι)/97».
