Πόσο κακό είναι τελικά να μην έχει κάποιος προσωπικότητα;

Τα αποτελέσματα μια πρόσφατης έρευνας που διενεργήθηκε από ερευνητές το πανεπιστήμιο Ouachita Baptist, έδειξαν ότι τα άτομα «χωρίς προσωπικότητα» δεν πρέπει να δαχτυλοδείχνονται ως κάτι αρνητικό. Είναι συνήθως αυτοί που δεν σε βομβαρδίζουν συνεχώς με τις σκέψεις τους, τις απόψεις τους και τα τις προτιμήσεις τους.

Πως διενεργήθηκε η έρευνα;

Για να εξαχθεί το παραπάνω συμπέρασμα, οι ερευνητές ζήτησαν από 104 συμμετέχοντες να περιγράψουν τι σημαίνει για τους ίδιους να «μην έχεις καθόλου προσωπικότητα» ή να «έχεις πολύ έντονη προσωπικότητα». Στη συνέχεια, ο κάθε ένας συμμετέχοντας πρότεινε έναν χαρακτήρα από βιβλίο, ταινία ή τηλεοπτική εκπομπή που έχει δεν έχει προσωπικότητα και έναν που έχει πολύ έντονη. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν τους χαρακτήρες με βάση την κλίμακα προσωπικότητας «big five», ένα κοινό ψυχολογικό εργαλείο για τη μέτρηση των επιπέδων εξωστρέφειας, της ευφορίας, της συνείδησης, της συναισθηματικής σταθερότητας και της δεκτικότητας στις εμπειρίες.

Οι δύο χαρακτήρες που χρησιμοποιήθηκαν ως παραδείγματα ατόμων με έντονη προσωπικότητα ήταν ο Kramer από το Seinfeld και ο Spider-Man. Αντιθέτως, χαρακτήρες που χρησιμοποιήθηκαν ως άτομα με λίγη έως καθόλου προσωπικότητα ήταν ο Sheldon Cooper από το The Big Bang Theory, και δύο μάλλον υποτονικοί χαρακτήρες η Angela Martin και ο Toby Ferguson από το The Office.

Οι συμμετέχοντες είπαν ότι θεωρούσαν τα άτομα χωρίς προσωπικότητα – τους Sheldon’s και τις Angela’s αυτού του κόσμου δηλαδή- πολύ εσωστρεφείς και λιγότερο ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες. Θεώρησαν επίσης τους χαρακτήρες με έντονη προσωπικότητα πιο ευχάριστους.

Είναι πολύ πιθανό, οι άνθρωποι να επηρεάστηκαν και από την φύση της μυθοπλασίας τέτοιων σίριαλ που σε κάνει να συμπαθήσεις κάποιους χαρακτήρες και κάποιους όχι. Ωστόσο, το συμπέρασμα ήταν ότι το να μην έχει προσωπικότητα είναι βαρετό, ενώ το να έχεις έντονη προσωπικότητα είναι πιο ευχάριστο.

Συγκεκριμένα περίπου οι μισοί συμμετέχοντες δήλωσαν ότι η έλλειψη προσωπικότητας σήμαινε βαρέμαρα και οτι παραλλαγή μπορεί να έχει αυτό, περιγράφοντας τέτοιους ανθρώπους ως «απροσάρμοστους», με ελλείματα στο χάρισμα της επικοινωνίας. Περίπου το ένα τρίτο των ανθρώπων είπε ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι μοναδικοί και αξέχαστοι, και δεν έχουν ισχυρές απόψεις και προτιμήσεις. Εν ολίγοις, ένα άτομο με «χαμηλή προσωπικότητα» είναι κάποιος επιφυλακτικός, ήσυχος και απαρατήρητος, σύμφωνα με την πλειοφηφία των απαντήσεων.

Αντιθέτως, άτομα με έντονη προσωπικότητα σύμφωνα με τους συμμετέχοντες είναι άτομα κοινωνικά ενεργητικά, τα οποία εκφράζουν τα συναισθήματα τους. Φαίνεται πως η απουσία εξωτερίκευσης των συναισθημάτων δίνει την εντύπωση στους άλλους ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει προσωπικότητα.

Που καταλήγει η έρευνα;

Και κάπως έτσι, η μελέτη έρχεται να καταλήξει σε ένα απογοητευτικό μάλλον φαινόμενο: Οι άνθρωποι φαίνεται να τα έχουν μπερδεμένα στο μυαλό τους, καθώς θεωρούν άτομα που σε βομβαρδίζουν με πολλές πληροφορίες για τον εαυτό τους ως άτομα με πλούσιο εσωτερικό κόσμο και πολυσχιδή προσωπικότητα. Αντιθέτως, άνθρωποι που προσπαθούν απλώς να ακολουθήσουν τη ροή των πραγμάτων, που προτιμούν να μην πουν κάτι που θα μπορούσε να εκνευρίσει κάποιον, να μην εκφράζουν δυνατά την προτίμησή τους για το φαγητό που προτιμούν, παρεξηγούνται και θεωρούνται απροσάρμοστα όντα στην κοινωνική ζωή.

Συμπέρασμα;

Όταν κρατάτε την προσωπικότητά σας σε πιο εσωτερικά επίπεδα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν έχετε καν. Φαίνεται πως η τυραννία της εξωστρέφειας παραμένει.