Ελεονώρα Μελέτη για πυρκαγιές: «Αποτύχαμε εδώ και 38 χρόνια! Tι σκ@τ@ πρέπει να κάνουμε;»

Η Ελεονώρα Μελέτη ούσα πολύ ευαισθητοποιημένη με τα θέματα του περιβάλλοντος δεν μπορούσε να αφήσει ασχολίαστο αυτό το τραγικό γεγονός…

Η γνωστή δημοσιογράφος μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο instagram εξέφρασε την θλίψη της, την αγανάκτησή της αλλά και την απογοήτευσή της σχετικά με την έλλειψη της οικολογικής συνείδησης.

«Πριν λίγες μέρες η Αλεξάνδρα είχε πάει με τον @psycho_25 στα ελαφάκια της Πάρνηθας. κ γύρισε ενθουσιασμένη. “Μαμά είδα κ τα ελαφάκια κ το ένα με φίλησε!!!”.

Ο @psycho_25 που καθημερινά περνάει ( ή έστω περνούσε μέχρι σήμερα) κάποιες ώρες στη Βαρυμπόμπη, στα βασιλικά, στο κατσιμιδι και τη Πάρνηθα κάνοντας προπονήσεις ποδηλασίας, έλεγε συνέχεια στην Αλεξάνδρα για το ποσό όμορφα είναι τα ελαφάκια που το σπίτι τους είναι στα δάσος.

η Αλεξάνδρα έτυχε να δει τις φωτιές από την ανοικτή τηλεόραση την ώρα των ειδήσεων. Κ κάπως έτσι ξεκίνησαν ερωτήσεις που για πρώτη φορά μου προκάλεσαν άγχος κ αμηχανία.
“Μαμά γιατί έχει φωτιά?”
“Πως άναψε?”
“Γιατί δεν κάνουμε φου όπως στο happy birthday για να σβήσει?”
“Και το δάσος θα λιώσει?” ( προφανώς όπως τα κεράκια στη τούρτα)
“Θα λιώσουν κ τα ελαφάκια?”
“και το σπιτάκι τους θα λιώσει?”
“Γιατί ποτίζουν τη φωτιά?”

Ευτυχώς δεν πρόλαβε να δει σπίτια να καίγονται όπως βλέπαμε με επιμονή κ γλαφυρές περιγραφές, να εξαϋλώνονται περιουσίες πονεμένων ανθρώπων μέχρι τελικής πτώσης.
Βρέθηκα να αναρωτιέμαι πραγματικά τι σκάτα πρέπει να κάνουμε όλοι μας, ΠΕΡΑ από αναρτήσεις σοκαριστικών φωτογραφιών από τα καμένα στο Instagram, προκειμένου να σταματήσουμε αυτή τη καταστροφή ώστε να παραδώσουμε κάτι στα παιδιά μας. Και δεν έχω βρει την απάντηση. Τι να είναι αυτό? Με μια λέξη: τι?

30 χρόνια δεν έχω βρει την απάντηση…

Στα 12 μου ήθελα να γίνω δημοσιογράφος για να διαμαρτυρηθώ για την αιχμαλωσία των δελφινιών και τη Μονάχους, αγόραζα βιβλία από την έκθεση Πειραιά με τίτλο “50 πράγματα που πρέπει να κάνετε για να σωθεί ο πλανήτης”, καθάριζα πλαστικά από τις παραλίες, έγραφα επιστολές- μανιφέστα κ τις έστελνα στο “και”, φορούσα T-shirts με eco μηνύματα. Τότε με αντιμετώπιζαν ως ένα nerd με “οικολογικό άγχος”. “Θα μεγαλώσει κ θα της περάσει” άκουγα. “Αλλιώς θα γίνει αξύριστη ακτιβίστρια”

Σήμερα 30! Χρόνια μετά, δεν αλλαξε τίποτα!

Και συνειδητοποίησα ότι πλέον είμαι πιο αδρανής από ποτέ, γιατί όσο κι αν προσπαθούσα, και πίστεψε με έχω προσπαθήσει με ψυχή, και δράση, δεν είδα να αλλάζει τίποτα. Και κουράστηκα. Πληγώθηκα από την ακαμψία των ανθρώπων. Και κάνω κι εγω μια γραφική ανάρτηση έτσι για το ονόρε της “ευαισθητοποίησης”.

Αποτύχαμε άνθρωποι. Αποτύχαμε.-», έγραψε χαρακτηριστικά.