Lifestyle
Με αφορμή τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου ο Γιάννης Πάριος, που έχει υμνήσει τον έρωτα, «άνοιξε» την καρδιά του και μίλησε για την οικογένειά του και την καριέρα του.
Μου έχουν πει ότι έχετε επαφή πιο πολύ με τον Μιχαήλ.
Αυτό δεν είναι κακό. Μένει πιο κοντά μου για αυτό. Επειδή οι δουλειές του είναι πιο ελεύθερες, περνάει από το σπίτι και με βλέ- πει πιο εύκολα. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι μεταξύ τους τα παιδιά μου αγαπιούνται τόσο πολύ, όπως αγαπιόμουν εγώ με τα αδέλφια μου, παρόλο που δεν είναι από τις ίδιες μανάδες.
Κι εσείς καταφέρατε να κρατήσετε καλές σχέσεις με τις γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή σας.
Εγώ δεν τσακώνομαι, δεν υπάρχει λόγος, μωρέ. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα. Σταμάτησα να πηγαίνω γήπεδο γιατί δεν άντεχα να βλέπω να τσακώνονται. Είμαι Παναθηναϊκός, αλλά άμα βάζει ο Ολυμπιακός ένα καλό γκολ, θα χειροκροτήσω. Το έκανα τρεις-τέσσερις φορές, με κοίταζαν περίεργα και με έβριζαν. Τότε είπα «δεν ξανάρχομαι στο γήπεδο». Έχω να πάω στο γήπεδο από το ’80.
Φίλους από τον χώρο σας είχατε;
Φίλους όχι, καλές σχέσεις είχα. Και μην ακούς τι λένε, φίλους (σ.σ. συναδέλφους) δεν έχει κανένας. Ούτε σύγκρουση είχαμε. Απλά ο καθένας τότε είχε το πρόβλημά του. Τώρα που μεγαλώσαμε μπορεί να γίνουμε φίλοι… όσοι έχουν ψυχούλα, όσοι πιστεύουν ότι μεγάλωσαν, όχι ότι γέρασαν. Ξέρεις, η κορυφή είναι μία, αλλά είναι αιχμηρή. Αν καθίσεις επάνω, πονάει. Καλύτερα να είσαι στους πρόποδες, κάτω, να κοιτάς το οικοδόμημά σου και, αν αξίζει, να το θαυμάζεις.
Θεωρείτε ότι τα καταφέρατε περισσότερο στην καριέρα ή την προσωπική σας ζωή;
Να σου πω κάτι; Δεν ήμουν καλός σύζυγος. Ήμουν σπουδαίος πατέρας. Και είμαι. Καμαρώνω που δεν έχω κάνει ποτέ κακό σε κανέναν. Ενώ μπορούσα, δεν έκανα.
Ποιο είναι το πιο σπουδαίο δώρο που σας έχει φέρει η ζωή;
Θα σου έλεγα κοινότοπα «τα παιδιά μου». Αλλά θα ξεκινήσω από τους γονείς μου, που έφεραν εμένα και έφερα τα παιδιά μου. Έκανα αγαπημένους ανθρώπους, φίλους.
