Ρίτα Σακελλαρίου: Ποιος στ’ αλήθεια ήταν «ο παίδαρος» στο θρυλικό τραγούδι της;

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι πρόκειται για τον Σάκη Ρουβά καθώς έχουν στο μυαλό τους μια… χιλιοτραγουδισμένη ιστορία για το πώς εμπνεύστηκε ο στιχουργός, το συγκεκριμένο άσμα. Σύμφωνα με αυτή λοιπόν η Ρίτα Σακελλαρίου είχε εντυπωσιαστεί από τα σουξέ της τελευταίας δισκογραφικής δουλειάς του Σάκη Ρουβά («Πάρ’ τα!», «Χίλια εννιακόσια ενενήντα δύο…» κλπ) και καλεί στο σπίτι της τον στιχουργό των επιτυχιών, Γιώργο Παυριανό, για να συζητήσουν το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας.

Πάνω στην κουβέντα (ήταν και ο παραγωγός της στην παρέα) μαθαίνει ότι το Μέγαρο Μουσικής ετοιμάζει αφιέρωμα στον Πολυκανδριώτη. Η Ρίτα θυμώνει και σχολιάζει με παράπονο: «Εμένα δεν μπορεί να με καλέσει το Μέγαρο για μια συναυλία; Γι’ αυτούς το λέω, όχι για μένα. Άμα έκανα εγώ συναυλία θα το γκρέμιζα απ’ τον κόσμο». Η συζήτηση συνεχίζεται και η Σακελλαρίου αφού αποθεώνει τον Παυριανό για τη δουλειά του με τον Ρουβά του κάνει την πρόταση: «Να μου γράψεις ένα τραγούδι να το πούμε μαζί. Εγώ κι αυτός ο παίδαρος θα κάνουμε μεγάλο σουξέ».

Σύμφωνα με την αφήγηση του Γιώργου Παυριανού μετά τη μετακόμιση του κοντά στο Χίλτον το ’93, πέρασε από το Μέγαρο Μουσικής τη Μεγάλη Παρασκευή, πηγαίνοντας στον Επιτάφιο: «Κόσμος πολύς, άντρες με μαύρα κοστούμια και γυναίκες με γκρι ταγέρ μπαίνουν μέσα για να παρακολουθήσουν τα “Κατά Ματθαίον Πάθη” του Μπαχ. Το Μέγαρο μου φάνηκε ξαφνικά σαν μεγάλο κενοτάφιο. Γυρίζοντας το βράδυ, έκατσα κι έγραψα ένα “δύστυχο- δίστιχο”- στίχους που τις περισσότερες φορές μένουν στο συρτάρι για πάντα: “Δεν πάω κενοτάφιο, θα πάω στον Επιτάφιο”. Το καλοκαίρι του ’93 στο φιλόξενο σπίτι του Σωκράτη Καλκάνη στη Βουλιαγμένη, ψάχνοντας μια μέρα για ιδέες να γράψω κάτι για τη Ρίτα πέφτω πάνω στο “δύστυχο-δίστιχο” και με μια νευρο-χημικό-ψυχολογικό-στιχουργική διαδικασία, γράφω το “Εγώ δεν πάω Μέγαρο, θα μείνω με τον παίδαρο».

Αυτή είναι η εκδοχή που γνωρίζουν οι περισσότεροι. Σύμφωνα με την ίδια τη Ρίτα Σακελλαρίου όμως ο «παίδαρος» του θρυλικού τραγουδιού δεν ήταν ο Σάκης Ρουβάς, αλλά ο Κώστας Ευριπιώτης.

Μάλιστα, τη χρονιά που ο Ευριπιώτης βρέθηκε στο πλευρό της (όχι μόνο στη ζωή, αλλά και στην πίστα) η Ρίτα του αφιέρωνε κάθε βράδυ το συγκεκριμένο τραγούδι με το οποίο έκλεινε το πρόγραμμά της.