Lifestyle
Στα άδυτη της φαινομενικά ωραίας δουλειάς τους, με αφορμή την αυτοκτονία του μοντέλου στο σκάφος του κροίσου στη Κεφαλονιά μας μυούν μερικές υποδοχείς πολυτελών θαλαμηγών.Χρήση ναρκωτικών, ιερόδουλες, χυδαίο φλερτ, εξαντλητικά ωράρια και αυστηροί περιορισμοί για το βάρος τους είναι μερικά από τα πράγματα που «πρέπει» να ανέχονται οι hostess.
Στον απόηχο του θανάτου της Sinead McNamara, της 20χρονης Αυστραλής η οποία βρέθηκε κρεμασμένη πάνω στο υπερπολυτελές γιοτ Mayan Queen IV του Μεξικανού δισεκατομμυριούχου Alberto Bailleres στην Κεφαλονιά, οι λεπτομέρειες σχετικά με τις συνθήκες δουλειάς των πανέμορφων κοριτσιών που απασχολούνται στα χλιδάτα superyacht απασχολούν εκτενώς τα διεθνή ΜΜΕ.
Τους μήνες πριν από τον θάνατό της, το εντυπωσιακό μοντέλο έδειχνε να απολαμβάνει μια αξιοζήλευτη ζωή, ταξιδεύοντας με το υπέροχο σκάφος αξίας 190 εκατομμυρίων δολαρίων από νησί σε νησί, ως υπάλληλος ενός από τους πλουσιότερους άνδρες στον κόσμο.
Πίσω όμως από τις glamorous αναρτήσεις στα social media βρίσκεται μια σκοτεινή πραγματικότητα, όπου η χρήση ναρκωτικών αποτελεί καθημερινότητα, οι επαφές με ιερόδουλες υπόθεση ρουτίνας και οι εξαντλητικές συνθήκες εργασίας κανόνα και όχι εξαίρεση!
sinead
Πρώην εργαζόμενες σε superyacht μίλησαν για την εμπειρία τους στο επάγγελμα της hostess και περιέγραψαν τους λόγους που τις οδήγησαν να το εγκαταλείψουν.
Η Αυστραλή hostess Sarah Begbie «έβαλε πλώρη» για το λαμπερό lifestyle της superyacht stewardess το 2014, όταν το αγόρι της την πρότεινε στην εταιρεία ενοικίασης πολυτελών σκαφών που εργαζόταν και ο ίδιος. Ξεκινώντας την δουλειά της, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι στα σκάφη αυτά θα επικρατούσαν συνθήκες «γαλέρας», με την ίδια να δουλεύει εξαντλητικά ωράρια και να κοιμάται σε μια καμπίνα που έμοιαζε με «κελί φυλακής».
Όπως αποκαλύπτει στην Daily Mail, το μεγαλύτερο διάλειμμα που της επιτρεπόταν κατά το 16ωρο που δούλευε καθημερινά ήταν δύο λεπτά, ενώ ήταν υποχρεωμένη να ικανοποιεί τα καπρίτσια των πελατών ακόμα και μέσα στη μαύρη νύχτα.
Μεταξύ των καθηκόντων της ήταν να κρατά πεντακάθαρα τα δωμάτια των πλούσιων επιβατών, που συχνά έφταναν τα 16, καθώς και να τους σερβίρει ποτά και φαγητά οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμούσαν.
«Συνήθως έπιανα δουλειά στις 6 το πρωί και δεν πήγαινα για ύπνο παρά αργά το βράδυ, μετά απο 16-18 ώρες. Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας δεν μου επιτρεπόταν ούτε να καθίσω σε καρέκλα παραπάνω από δύο λεπτά», αναφέρει χαρακτηριστικά η Begbie. Περιγράφοντας δε την καμπίνα της, υπογραμμίζει ότι το δωμάτιο έμοιαζε με ντουλάπι δεν είχε αρκετό χώρο ούτε για να αλλάξει ρούχα.
H Madeleine Meister άρχισε να εργάζεται σε superyacht για να μπορεί να κάνει ταξίδια στη Μεσόγειο. Η εργατικότητά της και η αφοσίωσή της την έκανα να ξεχωρίσει και σύντομα πήρε προαγωγή ως chief stewardess σε μια «πλωτή βίλα» πέντε αστέρων που νοικιαζόταν για 1 εκατομμύριο δολάρια την εβδομάδα.
Μιλώντας η ίδια για τα δύσκολα χρόνια της δουλειάς της ως επικεφαλής των hostess, η νεαρή κοπέλα εξηγεί ότι δεν υπήρχε ίχνος προσωπικού χρόνου. Οι βάρδιές της διαρκούσαν τουλάχιστον 16 ώρες, ενώ τα σαββατοκύριακα ήταν ακόμα πιο εξαντλητικά.
Μια άλλη hostess, η Katy McGregor περιγράφει στην Daily Telegraph πώς οι πελάτες της την ξυπνούσαν στις 3 τα ξημερώματα ζητώντας της να τους σερβίρει ποτά, γνωρίζοντας φυσικά ότι θα έπρεπε να σηκωθεί δύο ώρες αργότερα για να τους ετοιμάσει το πλούσιο πρωινό τους. Τις ελάχιστες ώρες που είχε για να κοιμηθεί, στριμωχνόταν με συναδέλφους της σε μια μικροσκοπική καμπίνα, όπου σε έπιανε κλειστοφοβία.
Μια κοινή εμπειρία που περιγράφουν οι κοπέλες ήταν οι αυστηροί περιορισμοί που τους επιβάλλονταν σχετικά με το βάρος τους. Στην περίπτωση που κάποια από τις κοπέλες έπαιρνε κιλά, απολυόταν με συνοπτικές διαδικασίες, αφού οι εταιρείες ενοικίασης των υπερπολυτελών σκαφών περιμένουν όλες οι υπάλληλοί τους να μοιάζουν με μοντέλα.
Μια άλλη οδηγία που δινόταν στις κοπέλες ήταν να υπομένουν χωρίς αντιδράσεις το πολλές φορές χυδαίο φλερτ των πελατών και να κάνουν τα στραβά μάτια όταν ανέβαιναν κρυφά στο σκάφος ιερόδουλες.
Την ίδια στάση έπρεπε να κρατάνε φυσικά και όταν αντίκριζαν τους πλούσιους επιβάτες του σκάφους να κάνουν χρήση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια τους, κάτι που φυσικά γινόταν πολύ συχνά.
