Αλέξανδρος Μπουρδούμης: «Πολύ δυνατός και ιδιαίτερος ο ρόλος του Αλέξη Τσίπρα»

Συνέντευξη παραχώρησε ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης και μίλησε για την ταινία του Κώστα Γαβρά, αλλά και τη σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί.

Εδώ και πέντε χρόνια υποδύεται τον Κωνσταντίνο στην επιτυχημένη σειρά του Alpha «Το σόι σου». Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης μιλά για πρώτη φορά για τη νέα, μεγάλη πρόκληση της καριέρας του, που δεν είναι άλλη από τον ρόλο του εν ενεργεία Έλληνα πρωθυπουργού στη νέα ταινία του Κώστα Γαβρά «Ενήλικοι στο δωμάτιο», και αποκαλύπτει τι του είπε ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης.

Ακόμη αναφέρεται στον τρόπο που χειρίζεται πλέον τη δημοσιότητα όσον αφορά την προσωπική του ζωή, αλλά και στα κοινωνικά ζητήματα που θίγει η σειρά «Το σόι σου» και παίρνει θέση στο θέμα της υιοθεσίας παιδιού.

Ξεκινάω με την πολυσυζητημένη ταινία του Κώστα Γαβρά που βρίσκεται τις τελευταίες ημέρες στην επικαιρότητα. Κατ’ αρχάς πώς νιώθεις που θα συνεργαστείς με αυτόν τον πολύ μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη…

Πρόκειται για μια τεράστια προσωπικότητα, παγκόσμιας εμβέλειας -πρόσφατα βραβεύθηκε από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου για το έργο του-, έναν από τους πατέρες του πολιτικού σινεμά, του οποίου έχω δει τις περισσότερες ταινίες. Νιώθω λοιπόν τεράστια τιμή και μεγάλη χαρά, καθώς είναι ένα τεράστιο «σχολείο» η συνεργασία μαζί του. Αποτελεί τεράστια πρόκληση και τεράστιο βήμα στη μέχρι τώρα πορεία μου. Πολύ χαρούμενος λοιπόν και πραγματικά ενθουσιασμένος.

Θα υποδυθείς τον εν ενεργεία πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Πώς πήρες τον ρόλο;

Μέσω κάστινγκ. Σε τόσο μεγαλεπήβολες παραγωγές μόνο έτσι γίνεται. Δεν υπήρξε ανάθεση. Ο κ. Γαβράς είδε κάποιους ηθοποιούς για τους ήρωες της ταινίας. Οι ταινίες του κ. Γαβρά είναι κατά βάση αγγλόφωνες και γαλλόφωνες. Έχουμε να κάνουμε με ήρωες αναγνωρίσιμους ως εικόνες σε όλο τον κόσμο, οπότε υπήρξε μια μεγάλη διαδικασία.

Πώς νιώθεις που θα υποδυθείς τον Αλέξη Τσίπρα;

Είναι συναρπαστικό. Ξεκίνησαν τα γυρίσματα. Νομίζω ότι θα φανούν όλα στο αποτέλεσμα. Η προεργασία της ταινίας έχει ξεκινήσει αρκετό καιρό. Ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης έχει επιλέξει για τις ταινίες του «καυτά» θέματα και γυρίσματα σε σχετικά κοντινή χρονική απόσταση από τα γεγονότα. Θα σου αναφέρω χαρακτηριστικά το «Ζήτα», τον «Αγνοούμενο», το «Αμήν». Και αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και κινηματογραφικά και υποκριτικά για εμάς τους ηθοποιούς και εντέλει για τον θεατή. Ο κ. Γαβράς δεν κάνει βιογραφικό σινεμά, κάνει ταινίες σε συνθήκες που αυτός επιλέγει να «κολυμπήσει» η κάμερά του. Πάντα με αφορμή ένα γεγονός εξερευνά τις βαθύτερες έννοιες των καταστάσεων.

Έχεις άγχος για τον ρόλο;

Με αγχώνει με την έννοια πως κάνω κάτι δυνατό και πολύ ιδιαίτερο. Δεν βάζω το μυαλό μου σε κάποιο περίεργο «ταξίδι». Υπηρετώ το σενάριο, την κατεύθυνση του σκηνοθέτη που πάντα συνομιλεί με εμάς -και αυτό είναι πραγματικά μαγικό-, είμαι αφοσιωμένος στον στόχο μου και αφήνω τα γύρω γύρω μακριά από εμένα.

Μετά την ανάληψη του ρόλου παρακολούθησες εντατικά ομιλίες και συνεντεύξεις του πρωθυπουργού;

Σίγουρα, αλλά θα σου πω κάτι που μου είπε ο κ. Γαβράς. «Φαντάζομαι, τον έχεις δει τόσο πολύ στη ζωή σου». Με την έννοια πως η ταινία διαδραματίζεται σε πολύ κοντινό παρελθόν. Δεν είναι το θέμα να «μεταμορφωθώ» σε Αλέξη Τσίπρα. Τον σκηνοθέτη τον ενδιαφέρει κυρίως το κομμάτι εκείνης της περιόδου αυτό καθαυτό. Της ιδιαίτερης κατάστασης που ήταν ένα πραγματικό πολιτικό θρίλερ. Όπως το ζήσαμε και εμείς τότε. Ενδιαφέρει λοιπόν τον κ. Γαβρά η αποτύπωση των σχέσεων των ανθρώπων. Η δική μου δουλειά είναι να «κλέψω» πράγματα από τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά δεν έχουμε να κάνουμε με έναν χαρακτήρα με περίεργα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, τρόπο ομιλίας ή κάποιες κινήσεις. Ξαναλέω, το κυρίαρχο είναι το στοιχείο του θρίλερ. Είναι από μόνο του πολύ έντονο και πολύ δυνατό.

Θα ήθελες να έχεις μια προσωπική γνωριμία με τον Αλέξη Τσίπρα;

Νομίζω, θα είχε ενδιαφέρον εάν προέκυπτε. Καμιά φορά βλέπουμε πρόσωπα που έχουμε μια εικόνα γι’ αυτά και από κοντά μπορεί να είναι κάτι άλλο. Μου έχει τύχει να γνωριστώ με ανθρώπους και να μου πουν «είχαμε διαφορετική εικόνα για εσάς». Σίγουρα λοιπόν θα είχε ενδιαφέρον. Ο Τομ Χανκς που έχει υποδυθεί πραγματικούς χαρακτήρες έχει μιλήσει για τις επαφές αυτές λέγοντας το εξής: «Θα κάνω εσένα, αλλά μπορεί και να μην είσαι εσύ». Στην ταινία δεν πάμε να μιμηθούμε τους ανθρώπους, αλλά στο υποκριτικό κομμάτι θα πάρουμε πράγματα ώστε να προσεγγίσουμε τους χαρακτήρες.

Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο «Ενήλικοι στο δωμάτιο» του Γιάνη Βαρουφάκη. Το διάβασες;

Ναι, το διάβασα. Δύσκολο βιβλίο, με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Βλέπεις την οπτική ενός ανθρώπου όπως βίωσε τα συγκεκριμένα γεγονότα.

Πριν από μερικές ημέρες δόθηκε στη δημοσιότητα το εισαγωγικό σημείωμα του σκηνοθέτη για την ταινία. «Η ιστορία μιας χώρας και του λαού της, παγιδευμένων σε ένα δίκτυο εξουσίας: ο φαύλος κύκλος των συναντήσεων του Eurogroup που επέβαλε τη δικτατορία της λιτότητας στην Ελλάδα. Πίσω από τις κλειστές πόρτες παίζεται μια ανθρώπινη τραγωδία. Μια αρχαία ελληνική τραγωδία στη σύγχρονη εποχή». Ποιο είναι το σχόλιό σου;

Σε πολύ λίγες λέξεις ο κ. Γαβράς δίνει το στίγμα. Η λέξη «τραγωδία» με την ουσιαστική έννοιά της είναι αυτό που ζήσαμε τότε. Όσο και αν θέλουμε να αποστασιοποιηθούμε συναισθηματικά, φαντάσου αυτούς τους ανθρώπους σαν τους πρωταγωνιστές μιας αρχαίας τραγωδίας και τον λαό να υποδύεται εντός εισαγωγικών τον «χορό». Μιλάει συμβολικά ο κ. Γαβράς. Δεν στέκεται τυπικά στο κομμάτι των προσώπων. Σίγουρα υπήρξε μια επιβολή με κόστος. Οδηγηθήκαμε εκεί που οδηγηθήκαμε, αλλά αυτό είναι πολιτική ανάλυση. Θα κάνουμε υπομονή να δούμε αυτό που θα δημιουργήσει ο κ. Γαβράς και αυτό που θέλει να δείξει. Στην Ευρώπη και στον κόσμο. Σίγουρα δεν είναι μόνο νούμερα οι άνθρωποι. Νούμερα σε ένα χαρτί, τα οποία ο καθένας μπορεί να τα προσπεράσει. Πρέπει να αλλάξει αυτή η οπτική και σίγουρα η Τέχνη είναι ένας τρόπος να δούμε διαφορετικά τα πράγματα και μπορεί να μας αφυπνίσει.

Ξεκίνησαν τα γυρίσματα και θα ήθελα να μου δώσεις μια πρόγευση…

Δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Είναι σίγουρα κάτι το ιδιαίτερο σε μια χώρα που καλώς ή κακώς δεν διαθέτει βαριά κινηματογραφική βιομηχανία. Είναι μοναδική εμπειρία και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Τα γυρίσματα θα ολοκληρωθούν στα τέλη Μαΐου. Ολοι οι συμμετέχοντες σε αυτήν την ταινία είμαστε πραγματικά πολύ χαρούμενοι. Θέλω να σταθώ και στη συμμετοχή του Γιώργου Αρβανίτη στη διεύθυνση φωτογραφίας, μιας εξέχουσας προσωπικότητας του ελληνικού κινηματογράφου. Επίσης νιώθω μεγάλη χαρά που συνεργάζομαι μαζί του.

Πάμε και στο «Σόι σου». Πέμπτη χρονιά για τη σειρά του Alpha και μάλιστα με υψηλότερα νούμερα τηλεθέασης από την προηγούμενη σεζόν. Πού αποδίδεις την επιτυχία;

Αν ξέραμε ακριβώς τη συνταγή της επιτυχίας, ειδικά για ένα σίριαλ που όπως είπες διανύει την πέμπτη σεζόν του, θα την επαναλαμβάναμε. Αν υπάρχει ένα μυστικό, ίσως είναι η αγάπη που έχουν δείξει στο σίριαλ όλοι οι συντελεστές του και με τη σειρά του ο κόσμος που έχει αγαπήσει το «Σόι». Μικρά παιδιά, μεγαλύτεροι που ίσως βρίσκουν κοινά σημεία με τη δική τους οικογένεια.

Θα σταθώ σε αυτό που είπες. Αρέσουν πολύ στους θεατές οι οικογενειακές κωμωδίες. Ίσως είναι και αυτό μια συνταγή επιτυχίας;

Σίγουρα υπάρχει αυτό που λες. Όμως δεν σημαίνει πως οποιαδήποτε οικογενειακή κωμωδία μπορεί να πετύχει. Το «Σόι» ισορροπεί ανάμεσα σε συνθήκες και καταστάσεις μιας μέσης ελληνικής οικογένειας, χωρίς υπερβολές. Υπάρχουν βέβαια ιδιαίτεροι χαρακτήρες στη σειρά. Όλοι όμως οι χαρακτήρες είναι ανθρώπινοι, γήινοι. Στην κωμωδία βέβαια πάντα υπάρχει και το στοιχείο της υπερβολής, το θέμα όμως είναι πώς δίνεται στο κοινό. Το «Σόι» βέβαια έχει αγγίξει και κάποια πιο ευαίσθητα θέματα. Για παράδειγμα, οι εξωσωματικές στις οποίες καταφεύγουν αρκετά ζευγάρια που δεν μπορούν να κάνουν παιδί.

Στα προσεχώς, τώρα… Ο Κωνσταντίνος και η Αντωνία θα προχωρήσουν στην υιοθεσία ενός παιδιού;

Δεν το ξέρω ακόμη. Οι σεναριογράφοι μας επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Το μόνο βέβαιο είναι πως οι «Ζουζουνέλ» θέλουν ένα παιδί. Εύχομαι να τα καταφέρουν.

Υποθετικό το ερώτημα: Σε περίπτωση που με τη μελλοντική σύζυγο ή σύντροφό σου δεν μπορούσατε να αποκτήσετε παιδί, θα σκεφτόσουν την υιοθεσία;

Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω σκεφτεί. Τώρα κάπως μπήκε μες στο μυαλό μου με τον ρόλο. Νομίζω πως αν θέλεις να δημιουργήσεις οικογένεια, το σημαντικότερο είναι να θες να δώσεις αγάπη. Σίγουρα λοιπόν θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά. Το να μεγαλώσεις ένα παιδί είναι μεγάλη ευθύνη. Σίγουρα δεν θα έμπαινα στη διαδικασία σκέψης «δεν είναι δικό μου παιδί, δεν μπορώ να το αγαπήσω». Γονιός είναι αυτός που μεγαλώνει ένα παιδί και έχουμε άπειρα παραδείγματα γύρω μας.

Φαινομενικά ο Κωνσταντίνος είναι τελείως κόντρα ρόλος στο προφίλ του Αλέξανδρου Μπουρδούμη. Έπειτα από πέντε χρόνια έχεις υιοθετήσει κάποια στοιχεία από την ήρωα;

(Γέλια) Σίγουρα δεν έχω υιοθετήσει. Ίσως τη φωνή του καμιά φορά σαν «αλατοπίπερο» σε κάποια συζήτηση με κάποια παρέα. Ο Κωνσταντίνος είναι πολύ ωραίο πλάσμα, πολύ αυθεντικό, που θα πει το σωστό πράγμα τη λάθος στιγμή ή το λάθος πράγμα… Ίσως το έχω κάνει και εγώ κάποιες φορές, γιατί είμαι αυθόρμητος. Νομίζω, το ζευγάρι των «Ζουζουνέλ» δίνει μια διαφορετική νότα στο «Σόι» και το εισπράττω από τις αντιδράσεις του κόσμου. Δεν έχω κοινά με τον Κωνσταντίνο, αλλά αυτό είναι το ωραίο και η πρόκληση στη δουλειά μας: να ψάξουμε στοιχεία, να μπούμε στην ψυχοσύνθεση του ήρωα που υποδυόμαστε.

Ακούγεται πως η σειρά ήδη πήρε «πράσινο φως» για μια έκτη σεζόν. Έχεις κάποια πληροφόρηση;

Όχι, ακόμη δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση. Φαντάζομαι εκεί γύρω στο Πάσχα το κανάλι θα συνομιλήσει μαζί μας, όπως συμβαίνει κάθε χρονιά.

Έρχομαι στα προσωπικά. Πώς είσαι αυτήν την περίοδο;

Τρέχω πολύ στα επαγγελματικά. Γυρίσματα για την ταινία, γυρίσματα για τη σειρά, παραστάσεις με την «Προσωπική συμφωνία». Παράλληλα θα ξεκινήσω και την προετοιμασία για την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος.

Η προσωπική σου ζωή έχει βρεθεί πολλές φορές στο παρελθόν στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Θέλεις πλέον να διαχειρίζεσαι διαφορετικά αυτό το κομμάτι;

Προσπαθώ. Εσείς από την άλλη πλευρά παρατηρείτε και βλέπετε. Προσπαθώ πράγματι να κρατήσω μια πιο διακριτική στάση. Όχι ότι «πούλησα» ποτέ την προσωπική μου ζωή, ούτε από την άλλη όμως κρύφτηκα. Ζω μέσα στην πόλη, κυκλοφορώ, απλώς προσπαθώ το προσωπικό κομμάτι να το διαφυλάξω. Δεν χρειάζονται τυμπανοκρουσίες. Είναι πολύτιμο αυτό το κομμάτι και θέλω να το κρατάω για μένα.

Η δημιουργία οικογένειας παραμένει στα πλάνα σου;

Κάποιες φορές κάνεις σχέδια, αλλά τα πράγματα έρχονται αλλιώς. Όπως μου τα φέρει η ζωή θα τα υποδεχθώ και τα καλά και τα άσχημα. Θα πορευτώ μαζί τους και θα με μάθουν για να προχωρήσω πιο ώριμος στο επόμενο βήμα. Και αυτό αφορά και στη δουλειά και στη ζωή μου.

«Προσωπική συμφωνία» στο «Από Μηχανής Θέατρο». Τι αποκόμισες από τη συγκεκριμένη συνεργασία;

Πρόκειται για ένα σπουδαίο έργο που ανεβαίνει από τις αρχές Νοεμβρίου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά. Συνεχίζουμε μέχρι την Κυριακή των Βαΐων με τον Νικήτα Τσακίρογλου, τον Χρήστο Βαλαβανίδη και έναν εξαιρετικό θίασο. Ένα επίσης πολιτικό θρίλερ που διαδραματίζεται στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα έργο που αν και φαινομενικά δύσκολο, ο κόσμος το αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή.

Ξεκινά, όμως, και η προετοιμασία για τον «Προμηθέα Δεσμώτη».

Ναι. Θα κάνει πρεμιέρα στις 9 και 10 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη. Συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας με τις επιχειρήσεις Τάγαρη, με πρωταγωνίστρια τη σπουδαία Βρετανίδα ηθοποιό, που έχει ελληνικές ρίζες, Κάθριν Χάντερ. Εκεί υποδύομαι τον ρόλο του «Κράτους». Εξαιρετικός θίασος επίσης. Νικήτας Τσακίρογλου, Πέγκυ Τρικαλιώτη, Δημήτρης Πιατάς. Η μια δουλειά έρχεται μετά την άλλη, όμως το μυαλό μου αυτήν τη στιγμή είναι κυρίως στην ταινία. Ξέρεις, οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο.

Σε έντονες επαγγελματικές διαφωνίες είτε στο θέατρο είτε στο πλατό πώς αντιδράς;

Πιο μικρός ήμουν πιο θερμόαιμος και έχανα το δίκιο μου. Μεγαλώνοντας και αποκτώντας εμπειρία, κλείνω λίγο τα μάτια και παίρνω τον χρόνο μου να σκεφτώ πριν πάρω εν θερμώ κάποια απόφαση. Αυτό που σίγουρα δεν ανέχομαι είναι η αγένεια και η αχαριστία. Εκεί γίνομαι έξαλλος. Αλλά πάντα πια προσπαθώ στη δουλειά να βρίσκω λύσεις. Δεν είναι πάντα εύκολο. Κάνω συμβιβασμούς μέχρις ενός ορίου. Ξέρεις, καμιά φορά είναι αναγκαίες και οι εντάσεις γιατί εκτονώνουν τα πράγματα. Λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ακόμη και αν πληγώσουμε ή αν πληγωθούμε. Όπως γίνεται και στη ζωή.

Πηγή: ethnos