Το τέλος του κόσμου δεν κάνει ταξικές διακρίσεις. Φαντάζομαι, δεν το έχω ζήσει. Όμως αν είσαι ζάμπλουτος, σίγουρα έχεις τα χρήματα και το χρόνο να σκεφτείς και να προετοιμαστείς για αυτό. Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι δισεκατομμυριούχοι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, και έχουν φτιάξει σχέδιο επιβίωσης, περιμένοντας την Αποκάλυψη.
Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι κυρίως από τη Σίλικον Βάλεϊ (εταιρείες τεχνολογίας) και τη Νέα Υόρκη (διαχειριστές μεγάλων κεφαλαίων στο χρηματιστήριο) προετοιμάζονται για το «τέλος του πολιτισμού», αγοράζοντας μεγάλες εκτάσεις γης στην αμερικανική ενδοχώρα σε «σημεία» στα οποία έχουν δημιουργηθεί οι συνθήκες για επιβίωση -survivalism- μετά από μία μεγάλη καταστροφή.
Survivalistes ονομάζονται εκείνοι που προετοιμάζουν την επιβίωσή τους έπειτα από μια πυρηνική καταστροφή, ακόμα και ύστερα από έναν μεγάλο σεισμό. Υπάρχει όμως και ένας πολύ βαθύτερος φόβος.
Ο Reid Hoffman, συνιδρυτής του LinkedIn και μεγαλοεπενδυτής δήλωσε στον New Yorker πριν από λίγους μήνες ότι πάνω από το 50% των δισεκατομμυριούχων της Silicon Valley έχει ήδη φροντίσει για κάποιο επίπεδο «ασφάλειας μετά την Αποκάλυψη» αγοράζοντας καταφύγια τύπου bunker.
Καθώς οι τόνοι γύρω από το ενδεχόμενο πυρηνικής σύγκρουσης ανεβαίνουν, η ζήτηση για καταφύγια, με προδιαγραφές τέτοιες ώστε οι κατασκευές να αντέξουν γεγονότα μαζικής καταστροφής, από πανδημία μέχρι πυρηνικό πόλεμο, έχει αυξηθεί -ειδικά μετά την εκλογή Τραμπ κατά 300%. Φανταστείτε μια ολόκληρη περιοχή με απόρθητα φρούρια, με δυνατότητες, αυτονομίας ενεργειακά και σε τρόφιμα.
Το real estate αξιοποιεί αυτή τη στιγμή πολυτελή υπόγεια «καταλύματα καταστροφής» που κοστίζουν έκαστο έως και 3 εκατ. δολάρια. Τα «σπίτια» αυτά (post-apocalyptic homes) κατά κανόνα κτίζονται σε στρατιωτικές βάσεις ή παλιά στρατόπεδα, περιλαμβάνουν ανέσεις υψηλού επιπέδου -πισίνες, γυμναστήρια και ιδιωτικούς κινηματογράφους- και φέρουν τεχνικά χαρακτηριστικά που περιλαμβάνουν από πυρασφάλεια μέχρι θωρακισμένα φορτηγά, όπλα και τεράστιους χώρους αποθήκευσης τροφίμων και νερού.
Ενδεικτική της διάστασης που έχει λάβει το θέμα, είναι η περίπτωση της εταιρείας Vivos Group, το μότο της οποίας είναι «Ασφάλεια ζωής για έναν επικίνδυνο κόσμο». Η εταιρεία διαθέτει 575 ιδιωτικά καταφύγια πολυτελείας στη Νότια Ντακότα, τη μεγαλύτερη «κοινότητα καταφυγίων» στον πλανήτη που ονομάζεται «Vivos X Point».
Αυτό που φοβούνται περισσότερο είναι η εξέγερση των φτωχότερων στρωμάτων και την υπερβολική εξέλιξη της τεχνολογίας. Φοβούνται την τεχνητή νοημοσύνη ότι θα γυρίσει εναντίον τους πολύ σύντομα.