Στριπτιτζάδικο στην εποχή του κορωνοϊού: Τι άλλαξε και τι όχι

Μέσα στη διάρκεια της καραντίνας υπήρξαν πολλές ειδικότητες επαγγελματιών που ζητούσαν κρατική βοήθεια για να μπορέσουν να σταθούν. Ανάμεσα τους και οι εργαζόμενες σε μια βιομηχανία πολύπλοκη και συνήθως χωρίς την απαραίτητη προστασία.

Τόσο κοπέλες και τρανσέξουαλ στην πιάτσα όσο και οι κοπέλες σε χώρους που προσφέρουν…ικανοποίηση, είτε απτική είτε οπτική, βρίσκονται εγκλωβισμένες σε επαγγέλματα που στην Ελλάδα χλευάζονται, δεν είναι αναγνωρισμένα και γι΄αυτό είναι πολύ δύσκολο να έχουν οι ίδιες υπόσταση απέναντι στο κράτος ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.

Για τις κοπέλες σε χώρους στριπτiζ είναι ελάχιστα καλύτερα τα πράγματα, ή, για την ακρίβεια, λιγότερο άσχημα. Αρκετές απ΄αυτές είναι υπάλληλοι σε καταστήματα, έχουν δηλαδή εργασιακή σχέση με χώρους και χάρη σε αυτό κατάφεραν να πάρουν κάποιο επίδομα στο διάστημα της καραντίνας. Αυτό βέβαια δεν ίσχυσε για όλες. Κάποιοι καταστηματάρχες όμως φρόντισαν να απλώσουν ένα δίχτυ προστασίας γύρω τους, έστω και μικρής έκτασης.

Κι αφού πέρασε η καραντίνα και χρειάστηκε να περιμένουν περίπου ένα μήνα από την άρση για να ανοίξουν ξανά, τα στριπτiτζάδικα επανήλθαν με αρκετές δυσκολίες.

Δυστυχώς στην Ελλάδα η λογική της λειτουργίας διαφέρει από αυτή χωρών της Κεντρικής Ευρώπης και εν γένει του εξωτερικού, όπου οι κοπέλες προσφέρουν μόνο lapdance και έναντι σεβαστού ποσού, ενώ αν ο πελάτης θέλει να τις αγγίξει, θα πρέπει να πληρώσει περισσότερα. Στην Ελλάδα ως γνωστόν υπάρχει αρκετή υποβάθμιση σε αυτό και οι κοπέλες αναγκάζονται να επιτρέπουν στον καθένα να αφήνει το DNA του πάνω τους για 10-15 ευρώ που κοστίζει συνήθως ο χορός.

Εν πάση περιπτώσει, με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουν και βγάζουν τα προς το ζην. Μην ξεχνάμε πως οι κοπέλες πληρώνονται αποκλειστικά με ποσοστά από τους χορούς, απλούς ή πριβέ, και από τα ποτά που τις κερνάνε οι πελάτες. Αν υπάρξει ένα βράδυ χωρίς κάτι απ΄αυτά, η εκάστοτε κοπέλα έχει κάνει ένα μεροκάματο χωρίς…μεροκάματο.

Αυτή η συνθήκη είναι που καθιστά και πιο δύσκολη την εφαρμογή του πρωτοκόλλου σχετικά με τον ιό. Ναι, στις περισσότερες περιπτώσεις οι κοπέλες κυκλοφορούν με μάσκα, ενώ κάθε τραπεζάκι διαθέτει αντισηπτικό. Μέχρι εκεί όμως. Τα στριπτiτζάδικα δεν μπορούν να κάνουν παραπάνω απ΄αυτά, ενώ και η μάσκα σπανίως μπορεί να διατηρηθεί σε έναν χορό, ιδίως στις περιπτώσεις των πριβέ.

Κι αυτή η «χαλάρωση» ήρθε και ως αποτέλεσμα της αρκετά μειωμένης κίνησης από την επιστροφή της λειτουργίας. Από τα μέσα Ιουνίου μέχρι και τα μέσα Ιουλίου, οι δύο παραδοσιακά καλές ημέρες των συγκεκριμένων χώρων, η Παρασκευή και το Σάββατο, παραμένουν καλές, όμως με μια πελατειακή πτώση που φτάνει ως και το 30%.

Οι υπόλοιπες ημέρες περνούν με κάποιους χώρους να επιβιώνουν με δυσκολία έχοντας στη διάρκεια της βραδιάς κάτω από 20 πελάτες, τους οποίους αναγκαστικά προσπαθούν να «ξεζουμίσουν». Εξάλλου, οι τιμές δεν έχουν διαφοροποιηθεί καθόλου, κάτι που σε σχετικά forum έχει χαρακτηριστεί με έντονα αρνητικό τρόπο.

Μια γενική πάντως αίσθηση απ΄αυτές τις πρώτες ημέρες επαναλειτουργίας, όπως μας τις μετέφεραν ιδιοκτήτες στριπτiτζάδικων στη Συγγρού, είναι πως έχει ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι σε επίπεδο πελατών και όσοι πάνε είναι και με διαθέσιμο χρήμα προς ξόδεμα, αλλά και με πολύ καλύτερη συμπεριφορά απέναντι στις κοπέλες που σε πάρα πολλές περιπτώσεις υφίστανται υποβιβασμό και επιλέγουν τη μη αντίδραση για να μη χάσουν τον πελάτη.

Όσο για το πώς βιώνουν αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση οι κοπέλες; Η Μόνικα από την Αφρική μας αναφέρει ότι «είχαμε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε στο διάστημα της καραντίνας, αλλά κάποιες κοπέλες πέρασαν δύσκολα, αφού δεν δικαούνταν κάποιο επίδομα και συμπλήρωναν μόλις 4-5 ημέρες παραμονής στην Ελλάδα όταν ξεκίνησε όλο αυτό».

Η Ανίτα που ζούσε στη Γερμανία μέχρι και τη λήξη της άρσης και ήρθε στην Ελλάδα για να μάθει σε διαφορετική λογική του επαγγέλματος, μας είπε πως «στο εξωτερικό δεν θα άλλαζε πολύ ο αριθμός των πελατών ούτε θα ενοχλούνταν που θα φορούσαμε διαρκώς τις μάσκες. Όμως εδώ είναι φορές που οι πελάτες μας ζητούν να βγάλουμε τη μάσκα για να πάρουν χορό».

Πηγή: Menshouse