Τα ζυμαρικά αποτελούν από τα πλέον αγαπημένα γεύματα των Ελλήνων, με τα μακαρόνια να θεωρούνται βασικό τρόφιμο.
Στην Ελλάδα η ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση έχει υπολογισθεί σε περίπου δέκα κιλά, χωρίς όμως να έχουν δοθεί στοιχεία για τα ανάλογα προϊόντα που παράγονται στα σπίτια όπως οι χυλοπίτες ή ο τραχανάς.
Αν και τα ζυμαρικά τα κατατάσσουμε στο μυαλό μας ως μέρος της ιταλικής κουζίνας, από την ιστορία της καταγωγής τους δεν λείπουν και οι αναφορές στην Αρχαία Ελλάδα. Το γνωστό «λάγανον», το μετέπειτα «laganum» των Ρωμαίων, ήταν μια πλακωτή ζύμη από αλεύρι και νερό που κοβόταν σε λωρίδες και ήταν ο πρόγονος των λαζανιών.
Πιστεύεται ότι η προέλευση της λέξης μακαρόνια είναι ελληνική και προέρχεται από τα «μακάρια», τρόφιμα που συμβόλιζαν την αναγέννηση και παρασκευάζονταν από σιτάρι. Αποτελούσαν ένα είδος «ψυχόπιτας», που προσφερόταν στα νεκρώσιμα δείπνα για να μακαρίσουν τους νεκρούς τους.
Η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, από την άλλη, προσφέρει μια μεγάλη γκάμα ζυμαρικών με έντονο τοπικό χαρακτήρα, που μπορεί να μην είναι γνωστά σε όλους μας, αλλά αξίζει να αναφερθούν…
Αφτούδια από τη Χίο, φυσικά σε σχήμα «αφτιών», από όπου και το όνομα.
Αβγόχυλο, λεπτές επίπεδες λωρίδες από την Κρήτη που περιέχουν και αβγά.
Φλομάρια οι παραδοσιακές χυλόπιτες της Λήμνου.
Γογκίδες ή Γκόγκες σε σχήμα σπείρας, που θυμίζει μικρό κοχύλι και παράγεται στη Λακωνία.
Χύλοφτα, σαν κοντό λινγκουίνι, που αποτελεί άλλη μία σπεσιαλιτέ της Κρήτης.
Χυλόπιτες μακριές και λεπτές ή σε σχήμα μικρών τετραγώνων απαντώνται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Κουσκούς ζυμαρικό με αβγά και γάλα που γίνεται από σιμιγδάλι ή από πλιγούρι με λίγο σιτάλευρο. Είναι σπεσιαλιτέ της Θράκης.
Μαγκίρι, είδος κρητικού ζυμαρικού σε σχήμα τετραγώνων.
Νιόκος ή μπιρμπιλόνι σε σχήμα ρυζιού, από τα νησιά του Ιονίου.
Πέτηλα και Πέτουρα, δύο σχετικά διαφορετικά είδη ζύμης από τη Μακεδονία και την Ήπειρο.
Σχιουφιχτά, κρητικό σπειροειδές είδος ζυμαρικού.
Στριφτάδες, είδος μικρών σπιτικών ζυμαρικών της Πελοποννήσου.
Τουτουμάκια, πελοποννησιακή ονομασία για τις χυλόπιτες.
Τριφτούδια ή τριφτιλίδια, κρητική παραλλαγή ζυμαρικών σε σχήμα μικρών σπόρων ρυζιού.
Βαλάνες σε σχήμα μικρής σπείρας, από τη Χίο.
Τραχανάς ξινός ή γλυκός, χοντρός ή ψιλός, παράγεται στη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, τη Θράκη, αλλά και άλλα μέρη της Ελλάδας.
Υπάρχουν μέχρι και γλυκά με ζυμαρικά όπως η ρουμελιώτικη πιγουλόπιτα που μοιάζει με αραιή πουτίγκα και φτιάχνεται με φιδέ, ενώ στη Ρόδο βρίσκουμε επίσης ένα ασυνήθιστο σαρακοστιανό γλυκό με ζυμαρικά που βράζονται με γλυκό ταχίνι και σερβίρονται γαρνιρισμένα με κανέλα.