Eπτά διατροφικά περίεργα που δεν θα πιστεύετε ότι είναι αληθινά!

Τα λόγια περιττεύουν όταν μαθαίνει κανείς πως υπάρχει παγωτό με γεύση άλογο, ότι η κέτσαπ και το νερό της καρύδας έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για ιατρικούς σκοπούς και η υπέροχη σοκολάτα ως νόμισμα!

Το ξέρατε ότι…

Η σοκολάτα έχει χρησιμοποιηθεί ως νόμισμα

Οι εξαιρετικά ανεπτυγμένοι λαοί της Κεντρικής Αμερικής χρησιμοποιούσαν τους καρπούς των κακαόδεντρων ως μέσο εμπορικών και λοιπών συναλλαγών. Μάλιστα οι Αζτέκοι, όταν κατέκτησαν τη φυλή των Μάγια, επέβαλαν φόρους, η πληρωμή των οποίων γινόταν σε κόκκους κακάο.

Τα φιστίκια δεν είναι ξηροί καρποί αλλά όσπρια

Μάλιστα, τα φιστίκια ή αλλιώς αραχίδες ανήκουν στην οικογένεια των ψυχανθών μαζί με τα μπιζέλια, τα φασόλια και τις φακές. Θυμηθείτε και τα υπέροχα στραγάλια, τα ψημένα ρεβίθια δηλαδή!

Το μοσχοκάρυδο σε μεγάλες δόσεις λειτουργεί ως παραισθησιογόνο

Επιστήμονες αναφέρουν ότι η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τριμμένου μοσχοκάρυδου μπορεί να προκαλέσει ναυτία και εμετό, ακόμα και παραισθήσεις.

Υπάρχει παγωτό με γεύση άλογο

«Εφευρέτες», οι Ιάπωνες… Στο εμπορικό κέντρο Sunshine City στο Τόκιο υπάρχει η τζελατερία Ice Cream City, όπου εκτός από τις κλασικές γεύσεις σερβίρει και μια τρομακτικά εντυπωσιακή σειρά γεύσεων, από χταπόδι και φίδι μέχρι και κομμάτια αλόγου (σούσι). Αν δεν σας αρέσουν, δοκιμάστε το σορμπέ μοσχαρίσιας γλώσσας. Τι γεύση έχει; Κάτι σαν βανίλια με ελαφρώς γλυκιά γεύση και μαστιχωτή υφή όπως έχουν δηλώσει κάποιοι καταναλωτές.

Το νερό καρύδας έχει χρησιμοποιηθεί αντί του φυσιολογικού ορού σε τραυματίες πολέμου

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις περιοχές του Ειρηνικού, συχνά οι γιατροί κατέφευγαν στο «νερό καρύδας» όταν ο φυσιολογικός ορός ήταν δυσεύρετος ή ανύπαρκτος. Σήμερα, οι επιστήμονες δεν συνιστούν αυτή την πρακτική, η οποία ήταν πολύ συχνή και κατά τη διάρκεια της εποχής των Κόκκινων Χμερ στην Καμπότζη.

Η κέτσαπ χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως φάρμακο

Από το 1800 και μετά η νόστιμη σάλτσα που «λατρεύουν» τα μπέργκερ και οι τηγανητές πατάτες διαφημιζόταν ως γιατρικό για γαστρεντερικά προβλήματα, τη διάρροια και για σχεδόν όλες τις ασθένειες. Και νόστιμη, και θαυματουργή!

Η γρανίτα εφευρέθηκε από έναν 11χρονο

Εφευρέτης της ο Frank Epperson, ο οποίος μια νύχτα του 1905 άφησε στη βεράντα του σπιτιού του ένα ποτήρι γεμάτο με μίγμα από σόδα με γεύση φρούτων και νερό, μέσα στο οποίο ήταν βυθισμένο ένα ξυλάκι. Εκείνη τη νύχτα η θερμοκρασία στο Σαν Φρανσίσκο έφτασε σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο και, όταν ξύπνησε το πρωί, βρήκε το μίγμα του παγωμένο πάνω στο ξυλάκι. Δοκιμάζοντάς το ανακάλυψε πως είχε υπέροχη γεύση φρούτων. Περίμενε μερικά χρόνια να ενηλικιωθεί και το 1923 πατένταρε την ιδέα του παγωμένου αυτού γλυκίσματος που μέχρι και σήμερα κάνει θραύση σε όλες τις ηλικίες!