Η Έλλη Στάη μίλησε για πρώτη φορά για την “μάχη” της με την κατάθλιψη, ενώ γνωστοποίησε ότι έφτασε μέχρι στο σημείο να πάρει αντικαταθλιπτικά χάπια.
Όπως είπε στην εκπομπή Δε Γκράντμαδερ το βράδυ της Πέμπτης στο ΟΡΕΝ, είπε χαρακτηριστικά: «Έχω πάθει σοβαρή κατάθλιψη που οπωσδήποτε έπρεπε να πάρω αντικαταθλιπτικά και λοιπά. Όταν δεν το έχεις πάθει ποτέ και δεν το ξέρεις, δεν έχεις την εμπειρία, τρελαίνεσαι. Δεν ξέρεις τι είναι αυτό. Νομίζεις ότι έχεις όλες τις άλλες αρρώστιες εκτός από αυτό. Είναι οδυνηρό. Μέχρι που κάποιος σου λέει έχεις αυτό και πρέπει να κάνεις αυτά. Το 70% ή 80% μια φορά στη ζωή του περνά κατάθλιψη. Έχεις την εντύπωση ότι ο άνθρωπος που πεινάει δεν είναι σε βαθιά κατάθλιψη;».
Η Έλλη Στάη ωστόσο μίλησε και για την προσωπική της ζωή. Τις σχέσεις της με τους άνδρες αλλά και την ανατροφή του γιου της.
«Τα παιδιά είναι ο άλλος πόλος. Θέλουν πάρα πολλή φροντίδα. Από τον γιο μου μπορεί να στέρησα χρόνο αλλά τελικά το ισοζύγιο βγήκε πολύ καλό. Έχουμε μια πάρα πολύ καλή σχέση πράγμα που σημαίνει ότι τα κουτσοκατάφερα», είπε.
Όσον αφορά την σχέση της με το αντίθετο φύλο, είπε χαρακτηριστικά πως «οι άντρες γκρινιάζανε αλλά όχι για τη δουλειά μου. Γκρινιάζανε γιατί στο τέλος έφευγα. Σχεδόν πάντα έφευγα».
Όπως είπε δε, «κουράζονται οι σχέσεις και δη όταν είσαι άνθρωπος πολύ αυτόνομος. Εγώ πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις τη σχέση που ανανεώνεται όταν κουράζεται και διαρκεί. Και αν τη βρεις θα τη βρεις σε μεγαλύτερη ηλικία από τους νέους. Περίπου τα πλαίσιά σου τα έχεις περιγράψει, ξέρεις και το παρελθόν σου και το μέλλον. Πολλοί άνθρωποι ζουν σε συμβατικές σχέσεις και έχουν παράλληλες σχέσεις. Είναι πολύ σπάνιες οι σχέσεις που ξεκινάνε από μικρή ηλικία που δεν διαταράσσονται χωρίς να πάνε σε άλλους ανθρώπους».
Συνέχισε επίσης λέγοντας: «Μόνο λάθη έκανα στις σχέσεις μου. Από λάθη επιλογών. Η αρχική επιλογή ήταν λάθος. Έπρεπε να μην με πιάσει ο ενθουσιασμός. Έχω κλωτσήσει πιο εύκολα την καρδάρα με το γάλα από ό,τι έπρεπε. Οι χωρισμοί είναι πάρα πολύ οδυνηρά πράγματα, γι’ αυτό και κατατάσσονται στην κατηγορία του πένθους. Στα πολύ νιάτα μου με έχουν απορρίψει. Μετά είπα δεν υπάρχει περίπτωση κανένας να μην με αποδεχτεί. Πιθανόν δεν πλησίαζα αυτούς που πιθανόν αν με απέρριπταν. Είχα πληγωθεί πολύ στα νιάτα μου. Έφτιαξα έναν μηχανισμό άμυνας. Έκανα ό,τι μπορούσα για να μην πέφτω στα πατώματα».