Το γνωρίζατε; – Τι ακριβώς είναι ο Ωροσκόπος;

Όλοι μας έχουμε διαβάσει στα βιβλία και στο διαδίκτυο πολλές και διαφορετικές απόψεις για τον Ωροσκόπο όμως τι ισχύει πραγματικά;

Στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου εύκολη η ερμηνεία του, αφού απαιτεί ιδιαίτερη κατανόηση για τους «μηχανισμούς», που ο άνθρωπος λειτουργεί, αλλά και τον ρόλο που παίζουν τα άλλα δύο εξίσου σημαντικά αστρολογικά σύμβολα, δηλαδή ο Ήλιος και η Σελήνη. Συχνά, μάλιστα, αποδίδονται τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά και στα τρία αυτά αστρολογικά σύμβολα. Για παράδειγμα, ο Ωροσκόπος υποτίθεται πως εκφράζει την προσωπικότητα, αλλά αυτή αποδίδεται και στη Σελήνη, στην οποία επίσης αποδίδεται η ψυχή.

Χωρίς αυτήν την κατανόηση, λοιπόν, είναι ουσιαστικά αδύνατο να προκύψει η κατανόηση του Ωροσκόπου.

Πολύ περιληπτικά, ο Ήλιος εκφράζει την «Ουσία» μας, τα χαρακτηριστικά που έχουμε έρθει στη ζωή και ανεξάρτητα αν είναι θετικά ή αρνητικά, είναι δικά μας και όχι επίκτητα.

Η Σελήνη, από την άλλη, είναι το σημείο που «πολώνεται» η προσωπικότητα, δηλαδή τα επίκτητα κομμάτια από τις εξωτερικές συνθήκες, δηλαδή τους γονείς, το σχολείο, την κοινωνία, την εποχή κλπ.

Είναι η αυτόματη μηχανική συμπεριφορά μας, που υποκινείται από τα συναισθήματα και δημιουργεί τους συνειρμούς. Για την ακρίβεια, δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο με αυτούς.

Ο Ήλιος και η Σελήνη εμφανίζονται ως αντίθετες δυνάμεις που ο Ωροσκόπος έρχεται να «συμφιλιώσει» ως μια τρίτη δύναμη!

Καταρχάς, να δούμε πως προκύπτει ο Ωροσκόπος αστρονομικά, αφού δεν είναι πλανήτης αλλά μαθηματικό σημείο. Είναι αυτό το σημείο, η συγκεκριμένη μοίρα του ζωδίου δηλαδή, που η εκλειπτική τέμνει τον ανατολικό ορίζοντα σε έναν συγκεκριμένο τόπο, μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Ο Ωροσκόπος είναι το σώμα. Όχι όμως μόνο με την υλική του υπόσταση! Η ανθρώπινη αντίληψη λειτουργεί μέσω του σώματος και των αισθήσεων. Ακόμη λοιπόν και σκέψεις ή συναισθήματα ή ακόμη και οράματα, για παράδειγμα, τα αντιλαμβανόμαστε μέσω των νευρώνων, άρα και μέσω του σώματος.

Ο Ωροσκόπος εκφράζει επίσης το πρωτογενές «εγώ», μόλις δηλαδή ο άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται στην παιδική ηλικία πως αποτελεί ξεχωριστή οντότητα.

Τα παιδιά, όταν είναι πολύ μικρά, μιλούν για τον εαυτό τους σε τρίτο πρόσωπο. Δεν θα πουν «εγώ θέλω». Θα πουν «ο Γιαννάκης θέλει». Το παιδί αισθάνεται την ενότητα με τον κόσμο και δεν υπάρχει ακόμη η διαφοροποίηση της συνείδησης. Ο Ωροσκόπος εκφράζει αυτή τη διαφοροποίηση του «εγώ», έναντι του κόσμου που το περιβάλλει. Άρα σχετίζεται άμεσα με το θέμα της συνείδησης, ανεξάρτητα σε ποιο επίπεδο είναι αυτή.

Ας φανταστούμε τον κύκλο του αστρολογικού χάρτη με όλους τους πλανήτες μέσα σε αυτόν. Ο Ωροσκόπος είναι μια πόρτα από την οποία μπαίνουν όλες οι εντυπώσεις, που προσλαμβάνει ο άνθρωπος από το περιβάλλον. Όλα αυτά τα αντιλαμβανόμαστε δια μέσου των αισθήσεων και τις «επεξεργαζόμαστε» μέσω των στοιχείων του χάρτη, δηλαδή τους πλανήτες στα ζώδια, στους οίκους, τις όψεις τους κλπ.

Ουσιαστικά, αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα υποκειμενικά, μέσα από τις δυνατότητες ή τους περιορισμούς που μας βάζουν αυτά τα στοιχεία. Από την ίδια πόρτα, βγαίνουν οι αντιδράσεις του ατόμου προς το περιβάλλον και ο τρόπος που επιδρά σε αυτό. Άρα η «πόρτα» αυτή, έχει δυνητικά τη δυνατότητα να λειτουργεί σαν ένα «φίλτρο» για το τι θα μπει ή θα βγει από αυτήν.

Οι άνθρωποι λειτουργούν απόλυτα, αυτόματα και μηχανικά, χωρίς να έχουν ελευθερία βούλησης, δια μέσου της προσωπικότητας που εκφράζεται από το σύνολο του αστρολογικού χάρτη και βασικός της πόλος είναι η Σελήνη. Όλη αυτή η διαδικασία είναι μη συνειδητή ή επιεικώς, χαμηλής συνειδητότητας! Γιατί είναι διαφορετικό το «έχω ελεύθερη βούληση» από το «δεν έχω, αλλά έχω τη δυνατότητα να αποκτήσω».

Σε αυτήν την περίπτωση, ο Ωροσκόπος λειτουργεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να πριμοδοτεί την προσωπικότητα και τη μηχανική συμπεριφορά της. Συντάσσεται, δηλαδή, με τη Σελήνη. Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τα κατώτερα χαρακτηριστικά του ζωδίου του Ωροσκόπου του για να διευκολύνει τα αιτήματα της Σελήνης, επιδιώκοντας ό,τι του είναι εύκολο και ευχάριστο και αισθάνεται πως του δίνει ασφάλεια. Έτσι λειτουργεί η συντριπτική πλειοψηφία και αυτό δεν είναι μια εξελικτική διαδικασία. Είναι ακριβώς το αντίθετο!

Αν όμως μπει σε μια προσπάθεια εξέλιξης -και όταν μιλάμε για εξέλιξη εννοούμε αυτήν της συνείδησης- τότε μπορεί να λειτουργήσει αυτή την πύλη με τέτοιον τρόπο, ώστε να φιλτράρει και να πριμοδοτεί μόνο ό,τι προάγει αυτήν την εξελικτική πορεία, που απώτερος στόχος είναι η ανάπτυξη της Ουσίας, δηλαδή του Ήλιου.

Αυτό γίνεται ενεργοποιώντας τα ανώτερα χαρακτηριστικά του ζωδίου του Ωροσκόπου, που με τη σειρά τους «εκπαιδεύουν» την Σελήνη- προσωπικότητα, ώστε να συνταχθεί μαζί τους και να μην μπλοκάρει το Έργο της ανάπτυξης.

Αυτό είναι το λεπτό σημείο που κάνει τον Ωροσκόπο έννοια απροσδιόριστη και δύσκολα κατανοητή.

Αν ήθελα λοιπόν να περιγράψω τον Ωροσκόπο με μία μόνο περιεκτική φράση, θα έλεγα το εξής:

Στον μη συνειδητό άνθρωπο, ο Ωροσκόπος «ταΐζει» τη Σελήνη. Στον συνειδητό άνθρωπο, ο Ωροσκόπος «θρέφει» τον Ήλιο!

Γι αυτόν τον λόγο, ο Ωροσκόπος είναι το «όπλο» ή το «εργαλείο» του ανθρώπου για να αποκτήσει ελεύθερη βούληση. Άρα είναι αυτό που του δίνει τη δυνατότητα για ανάπτυξη της συνείδησης.