Ο Γιώργος Νταλάρας έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι» και μίλησε για την οικογένειά του, την πορεία του στη μουσική αλλά και τους συναδέλφους του.
Για το τέλος της μουσικής καριέρας του
Για τη στιγμή που θα σταματήσει να τραγουδά και αν φοβάται ο Γιώργος Νταλάρας είπε: «Δεν φοβάμαι την στιγμή που δεν θα θέλω να τραγουδήσω άλλο.
Έχω τραγουδήσει πολύ, το έχω παρακάνει. Συγγνώμη που το πήρα τόσο σοβαρά, αλλά είναι δικό σας και δικό μου, δεν μπορεί κανείς να μου το πάρει.
Η καλή φωνή είναι πάντα καλή φωνή. Δεν έχει το ίδιο στίγμα ο Καζαντζίδης και ο Μπιθικώτσης, με το στίγμα που θα αφήσει ο Ρέμος.
Έχουμε καταπληκτικούς ανθρώπους στον χώρο της μουσικής που εκμεταλλεύονται τη σχέση τους και κάνουν διαφημίσεις με μπιφτέκια και λουκάνικα. Δεν είναι καλό αυτό, είναι ντροπή, είναι στα όρια του “καραγκιοζιλικιού”».
«Προσπάθησα από μικρός να καταλάβω ποιος είμαι, ήταν παράδοξο ένα παιδί 16 ετών να κάνει δίσκους. Θυμάμαι τη δασκάλα να μου λέει “Γιωργάκη κάτσε εσύ και λέγε το τραγούδι να το ακούν οι άλλοι”.
Ντρεπόμουν μικρός, δεν εκτιμούσα καθόλου τη φωνή μου. Μου φαινόταν περίεργο όταν ήμουν μικρός που με άκουγαν οι άλλοι να τραγουδάω κι έλεγαν ότι είναι ωραίο. Όταν ήμουν 12-13 ετών, είχα φτιάξει στο μυαλό μου μια “αποθήκη” με εκατοντάδες των εκατοντάδων τραγούδια», είπε ο Νταλάρας.
Για την οικογένειά του
Για την οικογένειά του είπε: «Στην κόρη μου τη Γεωργιάννα, προσπαθούσα να πω ότι τα πράγματα δεν είναι στημένα μόνο έτσι όπως τα βρίσκουμε.
Για να ελευθερωθεί κάποιος, της έλεγα πως πρέπει να κάνει συμφωνητικό με τη γνώση. Χωρίς τη γνώση και τη μελέτη δεν γίνεται τίποτα. Δυσκολεύτηκα με όλους τους ρόλους της ζωής μου και του μπαμπά και του συζύγου και του παππού και του τραγουδιστή, όλα είναι δύσκολα. Στη σύζυγό μου Άννα οφείλω πάρα πολλά.
Είμαστε πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες. Είμαι ένα παιδί που μεγάλωσα στους δρόμους. Είναι σχολείο. Μετά τα 15, όταν τα άλλα παιδιά άρχισαν να φουμάρουν και να πίνουν, εγώ διαχώρισα τη θέση μου».
Για την τραπ
Αναφέρθηκε επίσης στην τραπ μουσική που αγαπούν οι νέοι: «Το θέμα ότι η τραπ πουλάει αυτή τη νοοτροπία, είναι σοβαρό. Γιατί ένα μέρος των παιδιών αυτών αντιμετωπίζει την κοινωνία με τέτοια απέχθεια και τη φτύνει στα μούτρα;
Κάποιον λόγο θα έχει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δικαιολογείται αυτή η κακή στιχουργική και αυτή η απαράδεκτη στάση; Όχι. Η μόδα παίζει ρόλο».
Για την Χαρούλα Αλεξίου
Για τη Χαρούλα Αλεξίου δήλωσε: «Η Χαρούλα μου λείπει πολύ. Δεν είναι μόνο συνεργάτης και αδερφή μου, είναι όλα αυτά επί 12. Δεν είναι από τους ανθρώπους που τα παρατάνε.
Μπορεί να την “άφησε” η φωνή της όπως λέει, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί αυτό. Της λείπει κι εκείνης. Εμάς δεν μας λείπει η φωνή της Χαρούλας, γιατί την ξέρουμε. Η φωνή της είναι πάνω από τη χώρα».