Ο Γιάννης Στάνκογλου παραχώρησε τηλεοπτική συνέντευξη και μίλησε για τις κακοποιητικές συμπεριφορές στο χώρο του θεάτρου τονίζοντας ότι «Αν έβλεπα κακοποιητική συμπεριφορά προς συνάδελφο, σε παράσταση που συμμετείχα, θα μίλαγα σίγουρα».
Ο δημοφιλής πρωταγωνιστής, συνέχισε λέγοντας: «Θα μίλαγα στον ίδιο που θα την έκανε κατ’ αρχήν, εκείνη τη στιγμή, όπως θα μίλαγα στον οποιοδήποτε.
Αν έβλεπα μια κακοποιητική στάση μπροστά στα μάτια μου, θα έπαιρνα θέση όποιος και να ήταν ο άλλος. Και ο Αλ Πατσίνο να ήταν και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, θα έπαιρνα θέση γιατί δεν είναι κάτι το οποίο εγώ προσωπικά το δέχομαι».
Όσον αφορά στο αν έχει δεχτεί ο ίδιος μια τέτοια συμπεριφορά, ο Γιάννης Στάνκογλου, απάντησε: «Μου έχει συμβεί και μένα και όχι από άνδρα ηθοποιό. Μου έχει συμβεί από γυναίκα σκηνοθέτη και εκείνη τη στιγμή πρέπει να πάρεις θέση. Συμβαίνει γιατί βρέθηκαν κάποιοι στη στροφή της εποχής».
Σε μια πιο προσωπική αναφορά, ο Γιάννης Στάνκογλου μίλησε για το πάθος του να ζει στα όρια: «Από μικρό με έχω φοβηθεί γιατί πάντα πήγαινα στην κόψη του ξυραφιού, στην άκρη του γκρεμού. Πάντα έφτανα εκεί πέρα και… πως γινόταν, με κάποιον τρόπο, πάντα ερχόμουν στα ίσια μου.
Νομίζω πως έχει να κάνει με το πως μεγάλωσα, με τους γονείς μου και την ελευθερία που μου έδωσαν.
Στην κόψη του ξυραφιού έφτασα και με ουσίες παλαιότερα στην εφηβεία. Εννοώ πως έγινα εμμονικός με κάποια πράγματα που ήξερα ότι δεν μου κάνουν καλό αλλά συνέχιζα να τα κάνω.
Παρόλα αυτά όμως κάπως, κάτι γινόταν, έκανα τη στροφή μου, πήγαινα εκεί που έπρεπε να πάω, ρωτούσα, έψαχνα και έβρισκα τη λύση».