Ο Έλβις Πρίσλεϊ έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στις 16 Αυγούστου 1977 .Ήταν ευρέως γνωστό ότι πριν από το θάνατό του, ζούσε έναν τρομερά ανθυγιεινό τρόπο ζωής, καταβροχθίζοντας πιάτα χάμπουργκερ, ενώ έπαιρνε συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Ο άλλοτε υπέρκομψος βασιλιάς του Rock ‘n’ Roll ζύγιζε 159 κιλά, ενώ η υγεία του επιδεινωνόταν ραγδαία.
Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι υπέστη καρδιακή προσβολή προσπαθώντας να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα, ενώ άλλοι πίστευαν ότι ήταν η πολυετής κατάχρηση ναρκωτικών που έβαλε πρόωρο τέλος στη ζωή του στα 42 του χρόνια. Αλλά αυτό που πρόσθεσε στο μυστήριο γύρω από το θάνατό του ήταν ότι η οικογένειά του επέλεξε να σφραγίσει αμέσως την έκθεση νεκροψίας του, κάνοντας τους θαυμαστές του να αναρωτιούνται τι πραγματικά συνέβη.
Έκτοτε, ορισμένοι ειδικοί που λέγεται ότι είδαν την άκρως απόρρητη έκθεση μίλησαν για τις θεωρίες τους – συμπεριλαμβανομένης μιας που λέει ότι ένας προηγούμενος τραυματισμός θα μπορούσε να προκαλέσει τον θάνατό του. Ο Έλβις είχε μια νοσοκόμα όλο το εικοσιτετράωρο και καθ’ όλη τη διάρκεια του 1975, αρνήθηκε να κάνει μπάνιο, με αποτέλεσμα να εμφανίσει πληγές στο σώμα του. Έπασχε από χρόνια δυσκοιλιότητα και είχε συμπιεσμένα κόπρανα τεσσάρων μηνών που κάθονταν στο έντερό του.
Ποιος βρήκε το άψυχο σώμα του «βασιλιά»
Ο τραγουδιστής έπαιρνε επίσης ένα κοκτέιλ φαρμάκων και του είχαν συνταγογραφηθεί σχεδόν 9.000 χάπια, φιαλίδια και ενέσεις τους επτά μήνες πριν από το θάνατό του. Και ήταν η φίλη του, η Ginger Alden, που βρήκε το πτώμα του αστέρα του ροκ εν ρολ με το παντελόνι της πιτζάμας του γύρω από τους αστραγάλους του και τον πισινό του στον αέρα, σαν να είχε πέσει μπροστά ενώ καθόταν στην τουαλέτα.
Για την οδυνηρή σκηνή, η Ginger, που ήταν μόλις 21 ετών τότε, έγραψε στα απομνημονεύματά της: «Τα χέρια του βρίσκονταν στο έδαφος, κοντά στα πλευρά του, με τις παλάμες στραμμένες προς τα πάνω. Ήταν ξεκάθαρο ότι, από τη στιγμή που προσγειώθηκε στο πάτωμα, ο Έλβις δεν είχε κουνηθεί. Γύρισα απαλά το πρόσωπό του προς το μέρος μου. Μια υποψία αέρα βγήκε από τη μύτη του».
«Η άκρη της γλώσσας του ήταν σφιγμένη ανάμεσα στα δόντια του και το πρόσωπό του είχε κηλίδες. Σήκωσα απαλά το ένα βλέφαρο. Το μάτι του κοιτούσε ευθεία μπροστά και ήταν κατακόκκινο».
Την ίδια μέρα διενεργήθηκε αυτοψία, αλλά η έκθεση σφραγίστηκε αμέσως για 50 χρόνια από την οικογένεια, πυροδοτώντας πλήθος εικασιών για το τι τον σκότωσε. Ο Dan Warlick, επικεφαλής ερευνητής του Γραφείου του επικεφαλής ιατροδικαστή του Τενεσί, παρακολούθησε τη νεκροψία και τροφοδότησε τη δημοφιλή θεωρία ότι ο Elvis πέθανε ενώ προσπαθούσε να πάει στην τουαλέτα.
Ο ίδιος είχε πει κάποτε: «Η χρόνια δυσκοιλιότητα του Πρίσλεϊ -αποτέλεσμα της πολυετούς κατάχρησης συνταγογραφούμενων φαρμάκων και της υπερφαγίας με πολλά λιπαρά και υψηλή χοληστερόλη- έφερε αυτό που είναι γνωστό ως ελιγμός του Βαλσάλβα. Με απλά λόγια, η πίεση της προσπάθειας αφόδευσης συμπίεσε την κοιλιακή αορτή του τραγουδιστή, κλείνοντας την καρδιά του». Άλλοι ισχυρίστηκαν ότι πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών, αλλά όταν η έρευνα άνοιξε ξανά το 1994, ο ιατροδικαστής Joseph Davis διαφώνησε.
Εξήγησε: «Η θέση του σώματος του Elvis Presley ήταν τέτοια που ήταν έτοιμος να καθίσει στη λεκάνη όταν συνέβη η κρίση. Έπεσε προς τα εμπρός στο χαλί, με την πλάτη του στον αέρα, και ήταν νεκρός όταν έπεσε στο πάτωμα».
«Αν επρόκειτο για υπερβολική δόση ναρκωτικών, [ο Elvis] θα είχε περιπέσει σε μια αυξανόμενη κατάσταση ύπνου. Θα είχε σηκώσει το παντελόνι της πιτζάμας του και θα είχε συρθεί στην πόρτα για να ζητήσει βοήθεια. Χρειάζονται ώρες για να πεθάνεις από τα ναρκωτικά».
Πότε θα αποκαλυφθούν τα αποτελέσματα της νεκροψίας του Έλβις Πρίσλεϊ
Τα αποτελέσματα της νεκροψίας αναμένεται να αποκαλυφθούν το 2027, αλλά μέχρι τότε, η μεγαλύτερη εικόνα για τον μυστηριώδη θάνατο του σταρ προέρχεται από τον διακεκριμένο γιατρό της Καλιφόρνιας, Forest Tennant, ο οποίος μάλιστα εξέτασε την έκθεση ενώ υπερασπιζόταν τον γιατρό του Elvis, Dr. George Nichopoulos, ο οποίος αργότερα αθωώθηκε για υπερβολική συνταγογράφηση φαρμάκων. Για τον Tennant, ένα σημαντικό στοιχείο ήταν η ολόσωμη φθορά του Elvis που φαινομενικά είχε ξεκινήσει 10 χρόνια νωρίτερα.
Ως νεαρός ο Elvis ήταν εξαιρετικά γυμνασμένος, έπαιζε ποδόσφαιρο και ασχολιόταν με πολεμικές τέχνες. Άρχισε όμως να κάνει κατάχρηση ναρκωτικών, συμπεριλαμβανομένων αμφεταμινών, οπιοειδών και ηρεμιστικών ως έφηβος και είναι γνωστό ότι είχε μια απαράδεκτη διατροφή. Αλλά για τον Tennant, αυτό δεν ήταν αρκετό για να εξηγήσει τον μακρύ κατάλογο των παθήσεων που ταλαιπώρησαν τον ροκ σταρ από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και μετά.
Αρχικά παραπονέθηκε για ίλιγγο, πόνο στην πλάτη, αϋπνία, οφθαλμικές λοιμώξεις και πονοκεφάλους, ενώ το 1973 μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο σε ημικώμα και διαπιστώθηκε ότι έπασχε από ίκτερο, σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια, έντονο πρήξιμο του προσώπου του, διογκωμένη κοιλιά, δυσκοιλιότητα, γαστρικό έλκος που αιμορραγούσε και ηπατίτιδα.
Νοσηλεύτηκε ξανά το 1975 με υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη και μια κατάσταση που ονομάζεται μεγάκολο, κατά την οποία το παχύ έντερο διαστέλλεται και μπορεί να επιτρέψει στις τοξίνες να πλημμυρίσουν το σώμα. Είχε επίσης τουλάχιστον τέσσερις παρ’ ολίγον υπερβολικές δόσεις που τον άφησαν αναίσθητο και χρειαζόταν ανάνηψη, ενώ η καρδιά του ήταν διπλάσια από το φυσιολογικό μέγεθος.
Και παρά το γεγονός ότι δεν είχε καπνίσει ποτέ, έπασχε επίσης από εμφύσημα. Τι είχε προκαλέσει λοιπόν όλες αυτές τις διεργασίες ασθένειας στο στομάχι, το συκώτι, τους πνεύμονες, την καρδιά, τη σπονδυλική στήλη, τα μάτια και το έντερό του; Ο Forest πιστεύει ότι όλα οφείλονται σε έναν σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι που υπέστη το 1967, ο οποίος πυροδότησε μια προοδευτική αυτοάνοση φλεγμονώδη διαταραχή.
Κατά τη γνώμη του, όπως μοιράστηκε σε μια ιατρική δημοσίευση του 2013, όταν ο Elvis σκόνταψε σε ένα καλώδιο τηλεόρασης σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Χόλιγουντ και έπεσε αναίσθητος στη μπανιέρα, ο τραυματισμός ήταν τόσο σοβαρός που προκάλεσε την αποκόλληση εγκεφαλικού ιστού και τη διαρροή του στην κυκλοφορία του αίματος.
Εκεί, ο οργανισμός αναγνώρισε την ύλη ως ξένη και παρήγαγε αντισώματα για να την καταστρέψει, προκαλώντας υπογαμμασφαιριναιμία, μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.
Εκείνη την εποχή, ελάχιστα ήταν κατανοητά για τις αυτοάνοσες παθήσεις, αλλά σήμερα είναι γνωστό ότι προκαλούν τα περισσότερα από τα συμπτώματα που εμφάνιζε ο Έλβις, από χρόνιο πόνο, παράλογη συμπεριφορά, παχυσαρκία και διευρυμένα και άρρωστα όργανα όπως η καρδιά και το έντερο.
Και το 2016 ο Garry Rodgers, συνταξιούχος ντετέκτιβ ανθρωποκτονιών και ιατροδικαστής, δήλωσε στη Huffington Post ότι με αυτά τα ευρήματα κατά νου, θα απέδιδε τον θάνατο του Elvis σε καρδιακή προσβολή που προκλήθηκε από καρδιακή νόσο και χρήση ναρκωτικών που προκλήθηκε από αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο πυροδοτήθηκε από εγκεφαλικό τραυματισμό.
Ο ίδιος είπε: «Θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τον θάνατο του Elvis ως ατύχημα. Δεν υπάρχει κανείς που να φταίει – σίγουρα όχι ο Elvis. Ήταν ένας σοβαρά τραυματισμένος και άρρωστος άνθρωπος.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη αμέλεια από κανέναν και σίγουρα δεν υπάρχει συγκάλυψη ή συνωμοσία εγκληματικής πράξης. Αν ο δρ Φόρεστ Τόρεντ έχει δίκιο, απλά δεν υπήρχε τότε η κατάλληλη κατανόηση για τον προσδιορισμό του τι πραγματικά σκότωσε τον βασιλιά του Rock & Roll».