Celebrities
Στο ναυάγιο στην Πύλο αναφέρθηκε η Αμερικανίδα ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί με ανάρτησή της στα social media.
Ανέβασε ένα βίντεο από το BBC που περιέγραφε το ναυάγιο, καθώς και κάποια stories στα οποία δήλωσε ότι είναι «αηδιασμένη». Συγχρόνως, αφηγήθηκε μια συγκλονιστική ιστορία ενός πρόσφυγα που γνώριζε σε παρόμοια θέση.
Συγκεκριμένα έγραψε:
«Νιώθω αηδιασμένη από αυτά τα νέα. Κανείς δεν ρισκάρει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο, εκτός κι αν δεν έχει επιλογές. Γνώριζα έναν άντρα που έχασε τη γυναίκα του και την κόρη του, αφού κρατούσε τα σώματά τους για ώρες προσπαθώντας να τις κρατήσει ζωντανές. Όταν τον γνώρισα τον ρώτησα γιατί μπήκαν σε ένα τόσο γεμάτο πλοίο αφού έμοιαζε επικίνδυνο; Γιατί να το ρισκάρουν εξαρχής;
Μου απάντησε πως ήταν για χρόνια σε εμπόλεμη ζώνη και προσπαθούσε να βοηθήσει ως γιατρός. Έπειτα πήρε την οικογένειά του μακριά από τον πόλεμο σε μια συνοριακή χώρα όπου αντιμετώπισαν διακρίσεις. Δεν μπορούσαν να δουλέψουν, η κόρη του δεν μπορούσε να πάει σχολείο. Η σύζυγος παρενοχλούνταν τακτικά και τον παρακάλεσε να κανονίσει να μπουν σε βάρκα.
Έκαναν μικροδουλειές για να βρουν μετρητά να αγοράσουν εισιτήριο. Τους έβαλαν σε μία μικρή βάρκα και τους έβγαλαν στα ανοιχτά. Όταν έφτασαν σε μία μεγαλύτερη βάρκα γεμάτη άτομα, τους ζήτησαν να φύγουν. Ο διακινητής αρνήθηκε να τους οδηγήσει πίσω στην ακτή.
Η βάρκα τους έβγαλε μέχρι ένα σημείο. Είπε ότι ήταν δύσκολο να αναπνεύσει. Όλοι ήταν τρομαγμένοι. Τότε ένα άλλο πλοίο εμφανίστηκε και τους εμβόλισε. Όλοι ούρλιαξαν. Η βάρκα άρχισε να βουλιάζει. Κρατούσε επί ώρες τα σώματα της συζύγου και της κόρης του. Δεν μπορούσε να τις κρατήσει να επιπλέουν, οπότε τις έχασε.
Είχε αφιερώσει τη ζωή του στο να βοηθά άλλους ως γιατρός. Δεν είναι κακός άνθρωπος ή κακός γονιός. Δεν είχε επιλογές. Ένας από τους μύθους είναι ότι αυτό συμβαίνει από την επιθυμία για μία καλύτερη ζωή. Αυτό υποτιμά την πραγματικά φρικτή καθημερινότητα που ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Κι ότι αυτός ο δρόμος αντιπροσωπεύει μία τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να κρατήσεις ασφαλή την οικογένειά σου.
Γιατί, εξαρχής, οι πρόσφυγες και άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να μείνουν σπίτι τους και τι θα μπορούσε να γίνει για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, το εμπόριο και οι σχέσεις ώστε αυτοί οι άνθρωποι να μπορούν να ζήσουν και να προοδεύσουν στην πατρίδα τους. Κι εμείς δεν κοιτάζουμε καν τους νόμους περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν εμείς, η Δύση, παρεμβαίνουμε με τρόπους που αναστατώνουν τη ζωή τους και έχουμε κέρδη από τις δικές τους πηγές, όταν ταΐζουμε τη φτώχεια τους αγοράζοντας τη γη τους… Όλα αυτά είναι μέρος της αδικίας και της τραγωδίας που οδηγεί τους ανθρώπους να ρισκάρουν τη ζωή τους με αυτόν τον τρόπο».
