Ο Πασχάλης, μιλώντας το βράδυ του Σαββάτου (9/3) σε τηλεοπτική εκπομπή, μοιράστηκε ενδιαφέρουσες ιστορίες από την καριέρα του, αναφέροντας πως «έβγαινα στη σκηνή και μου έσκιζαν τα ρούχα, μου τραβούσαν τα μαλλιά».
«Τη δεκαετία του 1970 ήμουν ο… Σάκης Ρουβάς της εποχής. Δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στους δρόμους πραγματικά. Έβγαινα στη σκηνή και μου έσκιζαν τα ρούχα, μου τραβούσαν τα μαλλιά, δεν με άφηναν να τραγουδήσω», περιέγραψε στον Χρήστο Φερεντίνο.
«Εγώ σέβομαι τον κόσμο που αγαπάει αυτό που αγαπάει και μέσα από αυτό παίρνω κι εγώ μία ικανοποίηση και μία υπερηφάνεια. Εκεί μπορώ να κατηγορηθώ ότι καβάλησα το καλάμι, γιατί σκέφτομαι ότι όλος αυτός ο κόσμος που ακούει τα τραγούδια μου τα συνδέει με στιγμές της ζωής του.
Επενδύω τις εικόνες της ζωής τους με δική μου μουσική, είναι πολύ σπουδαίο πράγμα αυτό, να συνοδεύεις τις εικόνες του κόσμου με τη μουσική σου», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
«Τον Νοέμβριο του 1965 ηχογραφούσαμε τον Τρόπο. Νοικιάσαμε δύο ταξί από τη Θεσσαλονίκη, βάλαμε τα όργανα στο πορτ-μπαγκάζ και κατεβήκαμε στην Αθήνα, έπρεπε να τελειώσουμε την ηχογράφηση σε μία νύχτα», αφηγείται στη συνέχεια ο Πασχάλης για την παραλίγο συνεργασία του με τη Μαρινέλλα.
«Το τραγούδι αυτό στην αρχική του μορφή είχε φωνητικά και, επειδή άρεσε πολύ στη Μαρινέλλα, ήθελε να έρθει να τα κάνει αυτή. Μπαίνει λοιπόν στο στούντιο, τα κάνει και φεύγει. Στη μίξη του κομματιού εμείς καταλαβαίνουμε ότι ξεχώριζε η φωνή της πάρα πολύ.
Αφού συσκεφθήκαμε, καταλήξαμε ότι θα πρέπει να τα αφαιρέσουμε τα φωνητικά, διότι εμείς ως Olympians δεν είχαμε τη Μαρινέλλα στην ομάδα μας. Εντάξει, τουλάχιστον δεν παρεξηγήθηκε», κατέληξε στην ιστορία του ο Πασχάλης.