Βασίλης Καρράς: Η άγνωστη ιστορία πίσω από το τραγούδι «Δημήτρη χάνομαι» – Γιατί δεν το ξανατραγούδησε ποτέ

Ήταν πριν από αρκετά χρόνια όταν ο Βασίλης Καρράς έκλαψε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στην εκπομπή «Καρντάσιανς». Ήταν η στιγμή που είχε ερωτηθεί για το τραγούδι «Δημήτρη χάνομαι», το οποίο ηχογράφησε και δεν τραγούδησε ποτέ ξανά.

Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου, τότε, τον είχε ρωτήσει γιατί δεν κάνει ποτέ το χατίρι των θαυμαστών του, που του ζητούν να το τραγουδήσει. Κι ο Βασίλης Καρράς, πριν δακρύσει του είχε πει: «δεν το ακούω καν».

«Δε το ακούω καν. Απλώς, το αφιέρωσα εκεί που έπρεπε αυτό το τραγούδι. Θα με πονέσει αν το ακούσω. Δε το λέω στα live μου γιατί δε μπορώ να το πω…», είπε πει αρχικά ο Βασίλης Καρράς.

Όταν ο Γρηγόρης Αρναούτογλου επέμεινε να μάθει την ιστορία, ο Βασίλης Καρράς δεν ήθελε να δώσει συνέχεια. «Πάρα πολύς κόσμος στη Θεσσαλονίκη την ξέρει την ιστορία. Δε θέλω να αναφερθώ».

Δείτε το απόσπασμα από το 14:20 και μετά

Σε ραδιοφωνική του συνέντευξή του, ο τραγουδιστής είχε αποκαλύψει την άγνωστη ιστορία πίσω από το τραγούδι: το έγραψε για έναν πολύ καλό του φίλο, τον Δημήτρη Καραηλία, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο και ένιωσε την ανάγκη να του αφιερώσει ένα τραγούδι σε ένα του άλμπουμ.

Με αυτό τον τρόπο ένιωθε πως θα τον έχει για πάντα κοντά του, δίπλα του, να τον συνοδεύει. Παρόλα αυτά, δεν αντέχει να το τραγουδάει μπροστά σε κοινό γιατί λυγίζει, δακρύζει, δεν μπορεί ακόμα να ξεπεράσει το χαμό του φίλου του.

Ακούστε το τραγούδι

Δημήτρη, χάνομαι σε νύχτες κι αναμνήσεις

και σε παρέες που μου κλέβουν τη ζωή.

Δημήτρη, χάνομαι σε λάθος συζητήσεις

που δίχως νόημα με φτάνουν στο πρωί.

Δημήτρη, Δημήτρη, χάνομαι.

Συγγνώμη που σε φέρνω στα τραγούδια μου και πάλι,

συγγνώμη που σε φέρνω κάθε τόσο στο μυαλό.

Μπορεί να ζω μες στ’ όνειρο ή μες στην παραζάλη

μα έτσι βρίσκω τόσα κι άλλα τόσα να σου πω.

Δημήτρη, χάνομαι.

Δημήτρη, χάνομαι σε δύσκολα ταξίδια

κι όλο σκορπίζομαι σε ψεύτικες στιγμές.

Το ξέρω, χάνομαι στα ίδια και στα ίδια

και όλοι οι φίλοι μού ανοίγουνε πληγές.

Δημήτρη, χάνομαι.

Συγγνώμη που σε φέρνω στα τραγούδια μου και πάλι,

συγγνώμη που σε φέρνω κάθε τόσο στο μυαλό.

Μπορεί να ζω μες στ’ όνειρο ή μες στην παραζάλη

μα έτσι βρίσκω τόσα κι άλλα τόσα να σου πω.

Δημήτρη, χάνομαι.

Φίλε μου, χάνομαι.