Βραβεία Όσκαρ: Τα σκάνδαλα που «στοιχειώνουν» τους υποψήφιους – Ποιοι κινδυνεύουν να χάσουν το χρυσό αγαλματίδιο

Σκάνδαλα, αμφιλεγόμενες δηλώσεις και «σκοτεινά» μυστικά από το παρελθόν επισκιάζουν την κούρσα των Όσκαρ, απειλώντας να εκτροχιάσουν τις ελπίδες πολλών υποψηφίων. Από τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης στην προφορά ηθοποιών μέχρι απολογίες για παλιότερες πράξεις, οι σκελετοί στη ντουλάπα των σταρ βγαίνουν στο φως, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Δεν είναι μόνο η Κάρλα Σοφία Γκασκόν, η πρωταγωνίστρια της ταινίας Emilia Perez, που με τις δηλώσεις της φρέναρε την πορεία του φιλμ προς τα Όσκαρ, παρά τις 13 υποψηφιότητές του. Στην ιστορία των βραβείων, δεν είναι λίγες οι φορές που η διαδρομή υποψηφίων σταμάτησε λίγο πριν τον τελικό θρίαμβο, καθώς παλιές υποθέσεις και αμφιλεγόμενες στιγμές του παρελθόντος ήρθαν ξανά στο προσκήνιο.

«Σχεδόν κάθε ταινία που διεκδικεί Όσκαρ φέτος εμπλέκεται σε κάποιο σκάνδαλο, άλλο μεγαλύτερο και άλλο μικρότερο», αναφέρει στο Reuters ο Μάικλ Σούλμαν, συγγραφέας του βιβλίου Oscar Wars: A History of Hollywood in Gold, Sweat and Tears. Για παράδειγμα, ο σκηνοθέτης του The Brutalist, Μπρέιντι Κορμπέ, προκάλεσε αντιδράσεις υπερασπίζοντας τη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης για να αλλάξει την προφορά των ηθοποιών του, Έιντριαν Μπρόντι και Φελίσιτι Τζόουνς, ώστε να ακούγονται πιο «ουγγρικοί».

Η Φερνάντα Τόρες, υποψήφια για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, βρέθηκε επίσης στο στόχαστρο όταν ανασύρθηκε παλιότερη εμφάνισή της, στην οποία είχε βαφτεί με μαύρο μακιγιάζ για έναν ρόλο σε τηλεοπτική εκπομπή. «Έγραψα στο New Yorker ότι η φετινή κούρσα των Όσκαρ θυμίζει την ταινία Κονκλάβιο – κάθε υποψήφιος Πάπας έχει σκελετούς στη ντουλάπα του», σχολιάζει ο Σούλμαν.

Αντίστοιχα, ο Πίτερ Φαρέλι, σκηνοθέτης του Πράσινου Βιβλίου, είχε βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν παλιές του συμπεριφορές απέναντι στην Κάμερον Ντίαζ βγήκαν ξανά στην επιφάνεια. Παρότι ζήτησε συγγνώμη και χαρακτήρισε τον εαυτό του «ηλίθιο», η ταινία του κατάφερε να αποσπάσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 2019, μαζί με άλλα δύο χρυσά αγαλματίδια.

Το 1999 ο περιβόητος Χάρβι Γουάινστιν διεκδικούσε ως παραγωγός το Όσκαρ καλύτερης ταινίας για το «Ερωτευμένος Σαίξπηρ» απέναντι στο «Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν» του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Για να πλήξει την ταινία του κορυφαίου σκηνοθέτη διέδιδε συστηματικά στους δημοσιογράφους ότι «το μόνο που άξιζε ήταν η αναπαράσταση της απόβασης στη Νορμανδία τα πρώτα 25 λεπτά. Μετά ήταν σαν οποιαδήποτε άλλη πολεμική ταινία».

Δεν ξέρουμε αν αυτό ήταν αρκετό αλλά ο «Ερωτευμένος Σαίξπηρ» απέσπασε τελικά επτά βραβεία Όσκαρ και ανάμεσά τους το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. «Ο Γουάινστιν ακολούθησε τη στρατηγική που έλεγε “μην επιτίθεσαι στις αδυναμίες του αντιπάλου σου αλλά στα πλεονεκτήματά του” και κατάφερε να μετατρέψει μια απίστευτη πολεμική σκηνή σε μειονέκτημα του Σπίλμπεργκ και της ταινίας του», λέει ο Σούλμαν και προσθέτει: «Όταν ρωτήθηκε για όλα αυτά, ο Γουάινστιν φυσικά τα αρνήθηκε λέγοντας “δεν θα έφτανα ποτέ σε τόσο χαμηλό επίπεδο”».

Το 2016 η ταινία «Η γέννηση ενός έθνους» του Νέιτ Πάρκερ έχασε κάθε πιθανότητα να διεκδικήσει τα βραβεία Όσκαρ όταν αποκαλύφθηκε ότι ο σκηνοθέτης είχε βιάσει μια συμφοιτήτριά του στον Penn State της Πενσιλβάνια. Η γυναίκα αυτοκτόνησε το 2012 και «η ταινία θάφτηκε μέσα σε μια στιγμή», όπως είπε χαρακτηριστικά ένας από τους παραγωγούς της.