Lifestyle
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη κατά τη διάρκεια συνέντευξής της στην εφημερίδα «Αυγή», μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην κίνηση της να ψάλλει το Πάσχα και τον ντόρο που προκλήθηκε από αυτήν.
«Θεωρώ ότι το έχω διαχειριστεί μέχρι τώρα κάπως καλά. Γιατί την αναγνωρισιμότητα τη θέλω. Μου είναι απαραίτητη. Όχι από ματαιοδοξία. Θέλω την αποδοχή. Βγαίνω, εκτίθεμαι, για να με αποδεχτούν, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να μπεις σε αυτή τη διαδικασία. Είναι πολύ σκληρό να είσαι σε τόσο μεγάλη έκθεση χωρίς να έχεις την επιστροφή της αγάπης και της αποδοχής. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε μια ισορροπία. Ναι μεν εισέβαλλαν στην προσωπική μου ζωή αλλά τόσο όσο. Τον τελευταίο καιρό έχει λίγο ξεπεράσει κάποια όρια.
Δεν μου αρέσει να χρεώνω άλλους. Ψάχνω να δω πού εγώ άφησα να εννοηθεί ότι είμαι πιο διαθέσιμη. Δεν νομίζω πως οι άλλοι άλλαξαν. Κάπως εγώ έδωσα σήμα πως μπορεί να ανέχομαι τελικά τα πάντα. Είμαι λίγο αφελής. Σε σχέση με το περιστατικό το Πάσχα, δεν περίμενα ότι θα συμβεί όλο αυτό. Και τώρα ακόμα δεν το χωράει ο νους μου. Θα έπρεπε να το χωράει τελικά. Θα έπρεπε να φανταστώ ότι δεν είναι όλα καλοπροαίρετα σε αυτή τη ζωή.
Το έχω υποστεί ξανά. Μόνο εγώ μπορώ να κάνω κάτι και να αλλάξει. Έπαιξε ρόλο και η τηλεόραση, συνέπεσε και με ένα άνοιγμα στην προσωπική μου ζωή με τον γάμο. Έχει αρχίσει το όνομά μου και μπαίνει σε κάτι τίτλους πιο εντυπωσιακούς από ό,τι παλαιότερα. Από τη μία το θεωρώ φυσιολογικό και από την άλλη ψάχνω να ξαναβάλω τα καινούργια όρια. Γιατί με ταλαιπωρεί. Δεν μου αρέσει», είπε χαρακτηριστικά η τραγουδίστρια.
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου αν έχει να κάνει και με το γεγονός ότι είναι γυναίκα η ίδια απαντά:
«Δεν νομίζω. Δεν θα είχε γίνει. Ένιωσα ένοχη χωρίς να είμαι. Ένιωσα ένοχη γιατί είμαι ενοχική, απλά πραγματικά δεν ήθελα καθόλου να προκαλέσω. Δεν μου αρέσει να προκαλώ. Μου αρέσει να προκαλώ μόνο για τη δουλειά μου. Αυτό που με ενοχλεί και θέλω να διορθώσω είναι ότι έχω αρχίσει να απασχολώ για πράγματα άλλα περισσότερο από το έργο μου.
Ο κόσμος δεν το γνωρίζει αλλά το να βγάλεις σήμερα μια δισκογραφική δουλειά είναι άθλος. Στεναχωριέμαι που αντί να συζητάμε το πώς το καταφέραμε συζητάμε για το τι ρούχα φοράω και αν έπρεπε να ψάλω ή όχι. Τώρα, ας πούμε, για τον Λοΐζο, δεν αισθάνομαι ότι έχει ακουστεί το ίδιο. Αν όμως με έβλεπαν να πίνω τσίπουρα με τον σύζυγό μου, θα ήταν μια είδηση που θα έπαιζε πολύ παραπάνω. Με θλίβει αυτό. Παλεύουμε πολλοί άνθρωποι να διατηρηθεί το ελληνικό τραγούδι».
