Είναι γνωστό πώς ανάλογα με το γούστο και το γαστρονομικό προσανατολισμό του καθενός, οι πατάτες μπορούν να μαγειρευτούν με διάφορους τρόπους.
Πέρα, όμως, από τις τηγανητές πατάτες που είναι εκτός «συναγωνισμού» το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει νοστιμότερη παρασκευή από έναν ζεστό, κρεμώδη και με βουτυρένιο άρωμα πουρέ.
Η ιστορία της προέλευσης του πουρέ πατάτας, εδώ και καιρό βασικό στοιχείο της ιρλανδικής μαγειρικής, ξεκινά στη Γαλλία.
Πώς ανακαλύφθηκε ο πουρές πατάτας
Όπως εξηγεί to Mental Floss, οι Γάλλοι πίστευαν ότι οι πατάτες προκαλούσαν λέπρα και, έτσι, το 1784, η γαλλική κυβέρνηση θέσπισε απαγόρευση της κατανάλωσής τους, χρησιμοποιώντας τες, τελικά, ως ζωοτροφή.
Ωστόσο, όταν ο Γάλλος στρατιωτικός φαρμακοποιός Antoine-Augustin Parmentier συνελήφθη από Πρώσους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου, του δόθηκε μια διατροφή με πατάτες.
Μετά την απελευθέρωσή του, και χωρίς να προσβληθεί από λέπρα, ο Parmentier εξύμνησε τις αρετές του ταπεινού αυτού πιάτου, και, σύμφωνα με το Irish Central, έγινε ο ανεπίσημος εκπρόσωπος της πατάτας, φιλοξενώντας ακόμη και δείπνα με διάφορα είδη πιάτων με πατάτα, ένα από τα οποία ήταν και ο πουρές πατάτας.
Την ίδια εποχή, σημειώνει το Irish Central, η Αγγλίδα συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής Hannah Glasse συμπεριέλαβε μια συνταγή στο βιβλίο συνταγών της του 18ου αιώνα «The Art of Cookery». Ενώ βρισκόταν στις ΗΠΑ, η Mary Randolph παρουσίασε μια συνταγή για πουρέ πατάτας στο «The Virginia Housewife».
Η βασική συνταγή για πουρέ πατάτας είναι πολύ απλή, φτιαγμένη με βραστές πατάτες, βούτυρο και γάλα. Ωστόσο, η σωστή κρεμώδης υφή του πουρέ πατάτας είναι το πραγματικό σημείο όπου «η τέχνη συναντά την επιστήμη».
Η επίδραση που έχει το κρύο γάλα στον πουρέ πατάτας
Το κλειδί για τον τέλειο πουρέ πατάτας, λοιπόν, βρίσκεται στην ανάμειξη των υλικών, αναφέρει το Kitchn. Είναι επιτακτική ανάγκη οι πατάτες να μην καταπονούνται υπερβολικά.
Είτε προτιμάτε τον πουρέ πατάτας σας λείο περασμένο από το μπλέντερ, είτε πιο χειροποίητο λιωμένο στο χέρι, ο χειρισμός των πατατών απελευθερώνει άμυλο. Όσο περισσότερο άμυλο απελευθερώνεται, τόσο πιο κολλώδεις γίνονται οι πατάτες, με αποτέλεσμα μια υφή σαν κόλλα που δεν είναι και η καλύτερη εκδοχή για τον πουρέ.
Το Serious Eats συνιστά να πλένετε τις πατάτες πριν και μετά το βράσιμο για να αφαιρέσετε το περίσσιο άμυλο και, επίσης, να διατηρήσετε την επεξεργασία της πατάτας στο ελάχιστο.
Προτείνει, επίσης, τη χρήση ενός μύλου τροφίμων για να αποκτήσετε έναν λείο πολτό χωρίς την απειλή της υπερβολικής επεξεργασίας που φέρνει ένας επεξεργαστής τροφίμων ή ένας ηλεκτρικός αναδευτήρας.
Όσον αφορά στο γάλα, το Southern Living σημειώνει ότι χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να απορροφηθεί το κρύο γάλα σε μια καυτή πατάτα.
Περισσότερη προσπάθεια σημαίνει περισσότερο ανακάτεμα.
Η θέρμανση του γάλακτος -και η μεταφορά οποιουδήποτε άλλου γαλακτοκομικού προϊόντος, όπως η κρέμα γάλακτος, το τυρί κρέμα και το βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου- μειώνει την ανάμειξη, ώστε το άμυλο να μην έχει χρόνο να σχηματίσει μια κολλώδη υφή και, έτσι, ο πουρές σας να μπορεί να χαρακτηριστεί τέλειος.