Μπορεί ο αισθησιακός χορός, με τις χορεύτριες που φορούν μόνο τα απαραίτητα, πολλές φορές ούτε και αυτά, σήμερα να φαίνεται κάτι φυσιολογικό, όμως στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ένας εισαγγελέας αποφάσισε να στείλει σπίτι τους όλες τις χορεύτριες που έκαναν στριπτίζ στην Αθήνα.
Συγκεκριμένα ο εισαγγελέας Χριστόπουλος, απαγόρευσε το πολύ διαδεδομένο μέχρι τότε σόου που υπήρχε στα νυχτερινά κέντρα, με χορεύτριες που απαοχωρίζονταν τα ρούχα τους μπροστά στα μάτια των θαμώνων.
Μάλιστα με εγκύκλιο που στάλθηκε στα αστυνομικά τμήματα, ήταν στη διακριτκή ευχέρεια των αστυφυλάκων να αποφασίσουν, αν το show των χορευτριών, ήταν παραπάνω προκλητικό από ότι πρέπει.
Οι χορεύτριες, αλλά και οι ιδιοκτήτες των νυχτερινών κέντρων, οδηγούνταν στο τμήμα, όπου και κρατούνταν με τη κατηγορία της προσβολής της δημοσίας αιδούς και των χριστιανικών αρχών της οικογένειας.
Οι καταστηματάρχες αντέδρασαν, αφού τις πρώτες ημέρες που σταμάτησαν τα show, τα μαγαζιά έμειναν χωρίς πελάτες. Έφτασαν μέχρι τον υπουργό, όμως εκείνος αρνήθηκε να αναμειχθεί, υπό το φόβο της σύγκρουσης με τον σκληρό εισαγγελέα.
Μάλιστα δεν άργησε ο νόμος να παραποιηθεί από τους αστυνομικούς και να αρχίσουν να συλλαμβάνονται και ηθοποιοί που φορούσαν κοντές φούστες, ή εσώρουχα, όταν το απαιτούσε το έργο.
Σε ερώτηση των δημοσιογράφων ο εισαγγελέας απάντησε πως θα ξεριζώσει οτιδήποτε ξενόφερτο, όπως ακριβώς έκανε με τον νόμο 4000.
Οι έλεγχοι και οι διώξεις σταμάτησαν μόνο μετά την απόσυρσή του.