Όταν το πάθος του Ομπάμα για το τυρί κόντεψε να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο Γαλλίας-Ρωσίας

Στην έκθεση των προεδρικών και βασιλικών μενού, τα οποία θα τεθούν σε δημοπρασία την Παρασκευή στο Παρίσι, υπάρχουν πολλές αποκαλύψεις.

Από τον Ναπολέοντα Γ’ μέχρι την Ελισάβετ Β’ και τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οίκος δημοπρασιών Millon προτείνει μια συλλογή 4.000 μενού που ανήκουν στον Γάλλο σεφ Κριστόφ Μαργκέν. Είναι η πρώτη φορά παγκοσμίως που θα δημοπρατηθούν μενού, συνοδευόμενα από… πικάντικα ανέκδοτα.

Μεταξύ αυτών των μενού είναι και εκείνο του δείπνου που παρέθεσε στις 5 Ιουνίου 2014 ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, στον τότε ομόλογό του των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, στο βραβευμένο με αστέρια Μισελέν εστιατόριο του σεφ Γκι Σαβουά, με την ευκαιρία της 70ής επετείου από την Απόβαση της Νορμανδίας.

Μετά τη σαλάτα με κυανό αστακό και το φιλέτο από λαβράκι, ο Ομπάμα «καθυστέρησε το πρόγραμμα, ζητώντας μια πιατέλα με τυριά, πριν από το επιδόρπιο».

Η επιθυμία του Αμερικανού προέδρου θα μπορούσε να αποδειχθεί ολέθρια για τον Ολάντ, αφού αμέσως μετά είχε προγραμματίσει να επιστρέψει στο Μέγαρο των Ηλυσίων για ένα δεύτερο δείπνο, με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, όπως ανέφερε ο εκτιμητής Αλεξάντρ Μιγιόν.

Ίσως το εντυπωσιακότερο γεύμα ήταν εκείνο που σερβιρίστηκε το 1900, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Έκθεσης, σε 23.000 δημάρχους, στον Κήπο του Κεραμεικού, κοντά στο Λούβρο: χρειάστηκαν τραπεζομάντιλα μήκους 7 χιλιομέτρων, 125.000 πιάτα, 600 μάγειρες και βοηθοί, 2.200 σερβιτόροι, 2 τόνοι σολομού, 1.200 λίτρα μαγιονέζας και 39.000 μπουκάλια κρασί.

Η συλλογή καλύπτει 150 χρόνια διπλωματικής και γαστρονομικής ιστορίας, ξεκινώντας από ένα δείπνο που παρέθεσε ο Ναπολέων Γ’ το 1868, συνοδευόμενο από άφθονο κρασί. Ακολουθούν μυριάδες επίσημα, κρατικά γεύματα και δείπνα που παρατέθηκαν σε ηγέτες απ’ όλο τον κόσμο, από τον αυτοκράτορα της Ιαπωνίας Χιροχίτο μέχρι τον Νέλσον Μαντέλα αλλά και τον Σαντάμ Χουσεΐν.

Τα μενού, που εκτιμώνται από 10 έως 1.500 ευρώ το καθένα, είναι τυπωμένα σε μετάξι ή σε ακριβό χαρτί και πολλά είναι διακοσμημένα με έργα διάσημων καλλιτεχνών, όπως το μενού για τον Αμερικανό πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ, που φέρει μια λιθογραφία του Μαρκ Σαγκάλ.

«Με το πέρασμα του χρόνου, βλέπουμε την εξέλιξη των διεθνών σχέσεων, αφού στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα οι επισκέψεις ηγετών ήταν πολύ σπανιότερες και επομένως κάθε φορά αντιμετωπίζονταν ως εξαιρετικά γεγονότα, με αλλεπάλληλα γεύματα στο προεδρικό μέγαρο, κάποιες φορές στις Βερσαλλίες και, συχνά, οργανώνονταν στρατιωτικές παρελάσεις και βραδιές στην Όπερα ή το θέατρο», σχολίασε ο Μιγιόν.

Κάποια μενού περνούν υποσυνείδητα μηνύματα

Όταν η Γαλλία προσπαθούσε να συσφίξει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και τη Βρετανία, το 1897, το δείπνο που παρατέθηκε προς τιμήν του τσάρου Νικόλαου Β’ περιλάμβανε «οξύρυγχο του Βόλγα α λα μοσχοβίτικα» και «ανανά α λα Βικτώρια», ένα επιδόρπιο που έφερε το όνομα της τότε βασίλισσας της Αγγλίας.

Κατά παράδοση, ο πρόεδρος της Γαλλίας έχει την τελευταία λέξη όσον αφορά τις γαστρονομικές επιλογές, ωστόσο προηγούνται πολλές συζητήσεις και με τους φιλοξενούμενους, ώστε να μην προκληθεί κάποιο διπλωματικό «επεισόδιο» εξαιτίας των φαγητών.

Με την ευκαιρία μιας επίσκεψης της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, για παράδειγμα, οι Γάλλοι πρότειναν ένα μενού «με ή χωρίς φουά γκρα», για να μην έρθουν σε ρήξη με τον τότε διάδοχο του θρόνου, τον πρίγκιπα Κάρολο, που είναι γνωστός για τις περιβαλλοντικές ανησυχίες του. «Όμως η βασίλισσα, που λάτρευε το φουά γκρα, είχε την τελευταία λέξη», είπε ο εκτιμητής.