Good life
Οι λάτρεις του ουισκιού γνωρίζουν κάποια πράγματα για τις ποικιλίες του, ωστόσο για να ξέρεις ακριβώς τι συμβαίνει θα πρέπει να ασχοληθείς πάρα πολύ με το θέμα.
Για να ωριμάσει πρέπει να μείνει για αρκετά χρόνια σε ξύλινα βαρέλια. Κι αυτό γιατί σιγά σιγά, τα βαρέλια απορροφούν διάφορες ουσίες του ουισκιού, όπως το θειάφι, οι οποίες αν παρέμεναν δεν θα έδιναν και τόσο όμορφη γεύση στο ποτό.
Το ξύλο απορροφόντας αυτές τις μυρωδιές, δίνει με τη σειρά του τι δικές του στο ουίσκι αλλάζοντας πολύ και διαφορετικά τη γεύση του. Και λέμε διαφορετικά, γιατί η γεύση αλλάζει με το είδος του ξύλου. Και το ουίσκι εβρισκόμεο μέσα στο ξύλο για πάνω από μια 10ετία, παίρνει κάποια από τα μοναδικά χαρακτηριστικά του.
Ωστόσο το βαρέλι διαθέτει και πόρους, κάτι που σημαίνει όσο περνούν τα χρόνια, η ποσότητα του ουσκιού μειώνεται. Κάθε χρόνο χάνεται το 2% της ποσότητας, οπότε αν το ουίσκι μείνει 12 χρόνια μέσα στο βαρέλι, μια σημαντική ποσότητα θα χαθεί. Αν το περιβάλλον είναι ξηρό, όπως συμβαίνει στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, τότε το ποσοστό που θα χαθεί να είναι μεγαλύτερο.
Όμως αυτή η διαδικασία είναι που βοηθά το ουίσκι που παραμένει στο βαρέλι να ωριμάσει και να μετατραπεί από ένα υγρό που δεν πίνεται, σε ένα τέλειο ουίσκι. Υπάρχει και εδώ ένας όρος για το ουίσκι που χάνεται μέσα στα χρόνια. Το ονομάζουν «Angel’s Share» δηλαδή «Μερίδιο των Αγγέλων». Προφανώς, παλαιότερα δεν μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί αυτή η ποσότητα χάνεται και την απέδιδαν στους αγγέλους, που έπαιρναν το μερίδιο και ως αντάλλαγμα μετέτρεπαν το ουίσκι σε «θεϊκό ποτό».
Κάποιοι για να γλιτώσουν τη μείωση της ποσότητας του βαρελιού καλύπτουν το βαρέλι εξωτερικά με πλαστικό περιτύλιγμα ή ταινία, για να μην χάσουν σχεδόν το 1/4. Όμως αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα αλκοόλ, το οποίο επίσης εξατμίζεται σταδιακά κατά την ωρίμανση.
Γι’ αυτό ίσως οι άγγελοι θα ήταν καλύτερα να παίρνουν το μερίδιό τους. Και μπορεί λίγο από αυτό να το φυλάνε κάπου και να το μοιράζονται αργότερα, όταν έρθει η ώρα…
