Αρκαδία: Τρία άγνωστα χωριά της σε κοντινή απόσταση από την Αθήνα για μια υπέροχη φθινοπωρινή εκδρομή

Θέλετε να ξεφύγετε από τα ίδια και τα ίδια και αναζητάτε νέους προορισμούς; Εμείς σας προτείνουμε 3 πανέμορφα χωριά της Αρκαδίας κοντά το ένα στο άλλο (για όσους θέλουν να τα συνδυάσουν) που δεν είναι τόσο δημοφιλή όπως η  Δημητσάνα και η Καρύταινα αλλά σίγουρα αξίζουν μια θέση στη ταξιδιωτική σας λίστα σας!

Ελληνικό

Ήσυχο χωριουδάκι, µόλις 3 χλµ. από τη Στεµνίτσα, ορµητήριο όσων επιδίδονται σε δραστηριότητες στον Λούσιο, λόγω της κοντινής του απόστασης. Το βλέµµα έλκει το πέτρινο σχολείο του 1932 που δεσπόζει στην πλακόστρωτη πλατεία! Εκεί χτυπά άλλωστε και η καρδιά του χωριού µε τις ταβερνούλες και τα καφενεδάκια! Από την Αθήνα θα φτάσετε μόλις σε 2,5 ώρες καθώς απέχει 212 χλμ.

Λαγκάδια

Με γραφικά δροµάκια, λιθόκτιστα σπίτια και µαγευτική θέα, τα Λαγκάδια αµφιθεατρικά χτισµένα σε µια πλαγιά του Μαινάλου, έχουν µπει δυναµικά στην ταξιδιωτική μας ατζέντα! Ένα… πέτρινο κοµψοτέχνηµα µε τρεχούµενα νερά, ανάµεσα σε καρυδιές και πλατάνια, ξεχωρίζει για την οµορφιά και τις επιλογές που δίνει στους επισκέπτες του. Θα φτάσετε από την Αθήνα στα Λαγκάδια σε 2,5 ώρες, καθώς απέχουν μεταξύ τους 205 χλμ.

Βαλτεσινίκο

Σκαρφαλωµένο στα 1.140 µ. σε µία πλαγιά του Μαινάλου, ανάµεσα σε έλατα, καρυδιές και τρεχούµενα νερά, έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισµός και ξεχωρίζει για τη µακρά ιστορία και το άψογο κλίµα του! Αν και δεν το έχουν «διαταράξει» ακόµα οι σειρήνες του τουρισµού, οι εξαιρετικές υποδοµές του θα σας κάνουν αµέσως fans του! Επίσης απέχει από την Αθήνα σχεδόν 2,5 ώρες οδικώς (201 χλμ.)

Δείτε εδώ ένα ακόμη χωριό της Αρκαδίας, άγνωστο στους περισσότερους αλλά πιστέψτε μας τόσο όμορφο που πρέπει να το βάλετε στο πρόγραμμα σας!

Βλόγγος Αρκαδίας: Γνωρίστε το “μπαλκόνι” της κεντρικής Πελοποννήσου!

Ο Βλόγγος είναι ένα μικρό ιστορικό χωριό, ένας πετρόχτιστος οικισμός μόλις 9 χλμ. δυτικά της Δημητσάνας και 19 χιλιὀμετρα απὀ την Στεμνίτσα. Χτισμένο στο Μαίναλο, σε υψόμετρο 1.060 μέτρων, είναι ένας από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αρκαδίας και ανήκει στο δήμο Γορτυνίας.

Έχει λιγότερα από 50 σπίτια και μόλις λίγες δεκάδες μόνιμους κατοίκους.

Παραδοσιακός Οικισμός

Ο Βλόγγος χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός οικισμός το 1978 μετά μετά από εισήγηση αρχιτεκτονικής ομάδας τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – και μάλιστα από τους πρώτους στην Ελλάδα, μαζί με την Δημητσάνα, την Καρύταινα, τα Λαγκάδια και άλλους οικισμούς, σε όλη την επικράτεια.

Σε μεταγενέστερη αρχιτεκτονική μελέτη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), προτάθηκε να τεθεί στον πρώτο βαθμό προστασίας, κατά τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ παρόμοιες εισηγήσεις περαιτέρω προστασίας τού οικισμού έχουν καταγραφεί και σε άλλες μελέτες.

Το όνομά του παλαιότερα ήταν Λόγγος και σύμφωνα με προφορική παράδοση, το «Βλόγγος» καθιερώθηκε μετά από παραφθορά κατοίκου ο οποίος πρόφερε το όνομα «Βλόγγος». Περνώντας ο καιρός, η παρεφθαρμένη αυτή μορφή φέρεται να επεκράτησε και έτσι το «Λόγγος» μετατράπηκε σε «Βλόγγος».

Σύμφωνα με μια άλλη πιθανώς ετεροχρονισμένη ή επικρατέστερη εκδοχή, το «Βλόγγος» έχει σλαβικές ρίζες, αναγόμενες στον 6ο-8ο αιώνα, εποχή εποικισμού της κεντρικής Πελοποννήσου από Σλάβους νομάδες.

Ο Βλόγγος είναι ιστορικό χωριό καθώς συμμετείχε ενεργά στην Επανάσταση του 1821 και στους μετέπειτα εθνικούς αγώνες του 19ου και του 20ού αιώνα, όπως μαρτυρούν ιστορικές αναφορές η προφορική παράδοση και το τοπικό Ηρώο.

Το «μπαλκόνι της κεντρικής Πελοποννήσου»

Οι ντόπιοι το αποκαλούν «μπαλκόνι της κεντρικής Πελοποννήσου», αφού προσφέρει πανοραμική θέα στο λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης, στον Ταΰγετο, το Λύκαιο όρος και τη Μίνθη. Όταν είναι «καθαρή» η ατμόσφαιρα, φαίνεται ολόκληρη η κοιλάδα του Αλφειού, από τις πηγές μέχρι τις εκβολές του στη θάλασσα, καθώς και το Ιόνιο πέλαγος.

Αξίζει στο χωριό να επισκεφθείτε την εκκλησία του Αη-Γιώργη που χρονολογείται από το 1815, με την περίφημη πηγή με τους “καντάλους” να αναβλύζει κάτω από αυτήν. Δίπλα από την εκκλησία υπάρχει δασύλλιο με καρυδιές 100 ετών!

Από την δεκαετία τού 1980 το χωριό έχει αποκτήσει κυρίως τουριστικό χαρακτήρα, με ελάχιστους κατοίκους τον χειμώνα. Για το λόγο αυτό παρατηρείται και εκτενής ανακαίνιση των πετρόκτιστων σπιτιών του οικισμού.