Ταξίδια
Ο Torbjørn «Thor» Pedersen, στις 10 Οκτωβρίου 2013, αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του, τη σύντροφό του και την οικογένειά του στη Δανία για να ξεκινήσει ένα αξέχαστο ταξίδι, γυρίζοντας 203 χώρες χωρίς να μπει σε αεροπλάνο.
Ο Pedersen, που ταξίδεψε ως πρεσβευτής καλής θέλησης του Δανικού Ερυθρού Σταυρού, ονόμασε το project του «Once Upon a Saga» και έθεσε τρεις κανόνες στον εαυτό του: θα περνούσε τουλάχιστον 24 ώρες σε κάθε έθνος, θα ζούσε με έναν προϋπολογισμό περίπου $20 την ημέρα και θα αντιστεκόταν στην ιδέα να επιστρέψει στο σπίτι πριν τελειώσει την αποστολή του.
Στις 24 Μαΐου, μετά από σχεδόν δέκα χρόνια ταξιδιού, ο Pedersen επισκέφτηκε την 203η και τελευταία χώρα, τις Μαλδίβες, και ξεκίνησε το ταξίδι του πίσω στη Δανία για το οποίο ο 44χρονος και πάλι δεν πήρε αεροπλάνο αλλά επέστρεψε στη Μαλαισία μέσω της Σρι Λάνκα ώστε να επιβιβαστεί σε ένα εμπορικό πλοίο για ένα ταξίδι 33 ημερών που θα τον γύριζε σπίτι.
Στις 26 Ιουλίου, ο Pedersen περπάτησε στο λιμάνι του Aarhus, στην ανατολική ακτή της Δανίας, όπου περίπου 150 άνθρωποι τον περίμεναν να γιορτάσουν μαζί του.
Ανάμεσά τους και η σύζυγός του Lε (της έκανε πρόταση γάμου στην κορυφή του όρους Κένυα το 2016 και παντρεύτηκαν το 2021), οικογένεια, φίλοι και πολλοί υποστηρικτές που παρακολουθούσαν όλον αυτόν τον καιρό το blog του, Once Upon a Saga.
Η ιστορία
Ο Pedersen εργάστηκε στη ναυτιλία και τον εφοδιασμό πλοίων, γνώσεις που στην πορεία αποδείχθηκαν πολύτιμες στον σχεδιασμό του ταξιδιού του.
Αρχικά είχε προβλέψει ότι θα χρειαζόταν τέσσερα χρόνια για να φτάσει σε 203 χώρες (σ.σ. ο ΟΗΕ αναγνωρίζει 195 κυρίαρχα κράτη, αλλά ο Pedersen έβαλε στη λίστα του και κάποια μερικώς αναγνωρισμένα κράτη), όμως η ζωή είχε άλλα σχέδια.
Αυτό που δεν είχε υπολογίσει καλά ο Pedersen ήταν η γραφειοκρατία και οι πολύμηνες καθυστερήσεις έκδοσης βίζας σε μέρη όπως η Συρία, το Ιράν, το Ναουρού και η Αγκόλα καθώς και μια σοβαρή κρίση ελονοσίας στην Γκάνα, μια έντονη τετραήμερη καταιγίδα ενώ διέσχιζε τον Ατλαντικό από την Ισλανδία στον Καναδά και τα κλειστά χερσαία σύνορα σε ζώνες συγκρούσεων.
Η πιο σημαντική καθυστέρηση όμως ήταν η πανδημία COVID-19, όπου στις αρχές του 2020, ο ταξιδιώτης βρέθηκε κολλημένος στο Χονγκ Κονγκ για δύο χρόνια, με μόλις εννέα χώρες να απομένουν.
Κάπως έτσι το -αρχικά- τετραετές πλάνο του άρχισε να παίρνει σημαντική παράταση. Στο μεταξύ, έχοντας αποκτήσει βίζα εργασίας και άδεια διαμονής στο Χονγκ Κονγκ, ο Pedersen παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του, Le, η οποία βρισκόταν στη Δανία έσω μιας virtual υπηρεσίας γάμων με έδρα τις ΗΠΑ. Αυτή η απόφαση επέτρεψε στην Le να επισκεφτεί τον Pedersen ως σύζυγος, αφού το Χονγκ Κονγκ εκείνη την εποχή απαγόρευε την είσοδο στη χώρα σε ξένους.
Η επιστροφή
Στις 5 Ιανουαρίου 2022, ο Pedersen κατάφερε τελικά να φύγει από το Χονγκ Κονγκ και να συνεχίσει στον Ειρηνικό. Χρειάστηκαν έξι μήνες διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση του Παλάου και μερικές εβδομάδες καραντίνας λόγω επιδημίας στο νησί.
Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία, τη Σαμόα και την Τόνγκα.
«Έπρεπε να παρακαλέσω σχεδόν κάθε κυβέρνηση. Για την Τόνγκα, ήμασταν σε επαφή με το υπουργείο Υγείας, το ναυτικό και τον στρατό. Κανείς δεν ήθελε να πει ναι και να πάει κόντρα στον πρωθυπουργό -επειδή η χώρα βρισκόταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω του COVID», δήλωσε στα Μέσα ο Pedersen.
«Μέχρι που ένα βράδυ, έλαβα ένα email από τον πρωθυπουργό που έλεγε απλώς, «Δεν πειράζει, αφήστε τον να μπει».
Μετά την Τόνγκα, ο Pedersen βρέθηκε στο Βανουάτου, όπου η Le βρέθηκε ξανά μαζί του για να παντρευτούν κανονικά. Μετά το Τουβαλού, κατάφερε να επιστρέψει στα Φίτζι με ένα ρυμουλκό. Από εκεί, ένα ταξίδι 24 ημερών με ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων τον οδήγησε στη Σιγκαπούρη.
Αφού διέσχισε τα χερσαία σύνορα με τη Μαλαισία και ταξίδεψε με πλοίο στη Σρι Λάνκα έφτασε στην τελευταία χώρα: τις Μαλδίβες.
Από την αρχή μέχρι το τέλος του ταξιδιού του, ο Pedersen κατέγραψε: 3.576 ημέρες, 37 πλοία, 158 τρένα, 351 λεωφορεία, 219 ταξί, 33 βάρκες και 43 ποδήλατα-ταξί. Διέσχισε 223.000 μίλια, δηλαδή σαν να έκανε εννέα φορές τον γύρο της Γης – χωρίς να υπολογίζεται το ταξίδι της επιστροφής.
Ο Pedersen λέει ότι έχει γνωρίσει ζεστούς, φιλικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους του πρόσφεραν φαγητό, βοήθεια, υποστήριξη μετάφρασης ή απλώς οδηγίες.
«Είτε είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον πλανήτη, είτε ο κόσμος βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι» μοιράζεται στα stories του σήμερα.
Καθώς πια ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο, ο Pedersen συνεργάζεται με τον Καναδό σκηνοθέτη Mike Douglas για να ολοκληρώσει το «The Impossible Journey», ένα ντοκιμαντέρ για το ταξίδι του καθώς κι ένα βιβλίο με τις εμπειρίες του.
«Το ταξίδι με βοήθησε να αναγνωρίσω τα δυνατά μου σημεία – και η ενασχόληση με τους ανθρώπους είναι ένα από αυτά. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα μπορέσω να ζήσω κάνοντας τους ανθρώπους να γελούν, να μαθαίνουν και να τους εμπνέω να μην τα παρατήσουν ποτέ».
