Ταξίδια
Η Ορεινή Φωκίδα, είναι ένα σχετικά ανεξερεύνητο κομμάτι της χώρας που όμως διαθέτει επιβλητικά τοπία που προκαλούν θαυμασμό και είναι ιδανικός προορισμός για όσους ψάχνουν κάτι διαφορετικό, μακριά από τα καθιερωμένα.
Δραματικές αντιθέσεις στο τοπίο δημιουργεί η συνάντηση πελώριων ορεινών όγκων, της Οίτης, των Βαρδουσίων και της Γκιώνας και στο κέντρο η τεχνητή λίμνη του Μόρνου. «Τοποθετημένα» ανάμεσα σε αυτούς τους επιβλητικούς ορεινούς όγκους, τα χωριά γύρω από τα Βαρδούσια είναι από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές της Ελλάδας.
Εμείς εδώ ανακαλύπτουμε 6 από αυτά τα ορεινά χωριά και τα τοπία τους που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Από την άλλη, οι λίγοι αλλά φιλόξενοι κάτοικοί τους αποδεικνύουν στους επισκέπτες τη ρουμελιώτικη φιλοξενία και παράδοση. Από την Αθήνα απέχουν κατά μέσο όρο 3 περίπου ώρες γεγονός που τα καθιστά ιδανικούς προορισμούς ακόμα και για μια μικρή εκδρομή. Αν μάλιστα έχετε λίγες μέρες παραπάνω μπορείτε να τα συνδυάσετε κάνοντας ένα όμορφο road trip στην ορεινή πλευρά του νομού αλλά και να δείτε πολλά περισσότερα.
1.Πενταγιοί
Σκαρφαλωμένο στα 950 μέτρα υψόμετρο, το χωριό Πενταγιοί ή Πενταγιού, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι την πατρίδα της θρυλικής Μαρίας Πενταγιώτισσας, έχει θεά προς την ανατολή την κορυφογραμμή των Βαρδουσίων. Ο τεράστιος πλάτανος στην πλακόστρωτη πλατεία συγκρατεί με δυσκολία το χιόνι στα αιωνόβια κλαδιά του, η θέα της χιονισμένης οροσειράς των Βαρδουσίων εντυπωσιάζει και το κρύο σχεδόν κόβει την ανάσα στα ανηφορικά λίθινα καλντερίμια…
2.Λιδωρίκι
Το ιστορικό κεφαλοχώρι της κοιλάδας βρίσκεται στους πρόποδες της δυτικής πλευράς της οροσειράς της Γκιώνας σε υψόμετρο 560 μέτρων και αγναντεύει τη λίμνη του Μόρνου, τα Βαρδούσια και τις κορυφές της Γκιώνας. Μερικά χιλιόμετρα από το Λιδωρίκι, στο Μόρνο ποταμό, βρίσκεται το φράγμα που έχει δημιουργηθεί για την ύδρευση της Αθήνας και ακριβώς κάτω από το χωριό διέρχεται η μεγαλύτερη σήραγγα της Ελλάδας (μήκους 16,5 χλμ.), που διατρυπά τον όγκο της Γκιώνας και βγαίνει πάνω από το φρούριο της Άμφισσας.
Καθισμένοι στο καφενείο της πλατείας, με τον γεροπλάτανο να δεσπόζει στο κέντρο της, δεν μπορούμε παρά να πάρουμε εντατικά μαθήματα ιστορίας για αυτή την ανεπίσημη πρωτεύουσα των κορυφογραμμών: για τα καπεταναίους και τους κλεφταρματωλούς που βρήκαν καταφύγιο εδώ στα χρόνια της τουρκοκρατίας, για την πρόχειρη φυλακή στη θέση Βαρούσι, όπου έκλεισαν τον Αθανάσιο Διάκο, για την πυρπόληση του χωριού από τους Γερμανούς στις 29 Αυγούστου 1944, αλλά και από την άλλη για αυτό που το χωριό είναι ξακουστό σε όλη τη χώρα, τα χιλιάδες γιδοπρόβατα που βόσκουν στα λιβάδια της Γκιώνας και παράγουν την περίφημη φέτα Λιδωρικίου.
3.Κροκύλειο
Λιγοστοί κάτοικοι ζουν εδώ, στον τόπο καταγωγής του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη, σκαρφαλωμένο στα 850 μέτρα υψόμετρο. Οι περισσότεροι έφυγαν για την Αμερική τη δεκαετία του 1950. Θα σου πουν να δεις το ρολόι που κοσμεί το καμπαναριό της πέτρινης εκκλησίας του Αϊ Γιώργη. Είναι γαλλικής κατασκευής του 1859 και αγοράστηκε το 1908 από έρανο που έκαναν μεταξύ τους όσοι δούλευαν εκείνο τον καιρό στο Λαύριο. Λένε, πως το 1909 το ρολόι έφτασε με καράβι μέχρι την Ερατεινή και από εκεί μεταφέρθηκε από τους ντόπιους ως το χωριό στα χέρια.
Θα πιεις κρυστάλλινο νερό από τις πέντε μεγάλες βρύσες-σήμα κατατεθέν του χωριού, όπως σήμα κατατεθέν είναι και το ντόπιο κόκκινο κρασί. Εντυπωσιακό στο χωριό είναι το μεγάλο πανηγύρι του Αϊ Λιός στις 20 Ιουλίου και τον Αύγουστο για τα “Μακρυγιάννεια”.
4.Αθανάσιος Διάκος
Οι ντόπιοι επιμένουν να αποκαλούν το χωριό τους Άνω Μουσουνίτσα. Το όνομά του άλλαξε επίσημα το 1959 προς τιμήν του ήρωα της επανάστασης, του οποίου ο πατέρας λέγεται πως καταγόταν από το χωριό. Εδώ, στα σχεδόν στα 1100 μέτρα υψόμετρο στις ανατολικές πλαγιές των Βαρδουσίων στην καρδιά της Ρούμελης, το τελετουργικό “απαιτεί” για…ζέσταμα κρασί και τσίπουρο και βόλτα στο Μουσείο Αθανασίου Διάκου, που λειτουργεί από το 2009. Αφετηρία και τέρμα κάθε διαδρομής η πλακόστρωτη πλατεία που είναι το κέντρο του χωριού, το σημείο που σφύζει από ζωή, με τα εξωτερικά τραπεζάκια το καλοκαίρι, τρεχούμενα νερά, παρέες μικρών και μεγάλων, φαγητό, καφέ και μια υπέροχη δροσιά!
5.Μαυρολιθάρι
Στέκεσαι στην πλατεία και αυτό το φυσικό μπαλκόνι-παρατηρητήριο στα 1150 μέτρα υψόμετρο είναι το σημείο απ όπου μπορείς να αγναντεύσεις όλη την περιοχή: τα Βαρδούσια, τη Γκιώνα και στο βάθος το Μόρνο. Από πάνω, φορτωμένος με παχύ χιόνι ο πελώριος πλάτανος που ατενίζει τη θέα και στέκει εκεί πάνω από 300 χρόνια. Όμορφα παραδοσιακά σπιτάκια, πέτρινα σοκάκια, η μυρωδιά από τα καμένα κούτσουρα στα τζάκια και οι λιγότεροι από 600 κάτοικοι, συντελούν στην γοητεία του κουκλίστικου αυτού χωριού. Μερακλίδικος ελληνικός και γλυκά του κουταλιού συμπληρώνουν απαραίτητα τη βόλτα και το παραδοσιακό σκηνικό.
6.Καστριώτισσα
Εδώ νομίζει κανείς ότι μπορεί να… αγγίξει τα σύννεφα. Σε υψόμετρο 1160 μέτρων, η Καστριώτισσα είναι το υψηλότερο χωριό της Φωκίδας. Εδώ θα δούμε την αρχαιότερη εκκλησία της περιοχής αφιερωμένη στην “Κοίμηση της Θεοτόκου”, χτισμένη προ δύο αιώνων περίπου με περίφημες αγιογραφίες, το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στην κορυφή του ομώνυμου λόφου, αγναντεύοντας τον εντυπωσιακό ορίζοντα, την περιοχή της Αγίας Παρασκευής με το ομώνυμο επίσης εκκλησάκι, περιτριγυρισμένο και σκεπασμένο από αιωνόβιες βελανιδιές αλλά και το σπήλαιο Βελχάκι με τις καταπληκτικές εσωτερικές λιμνούλες. Οι πιο δραστήριοι θα ακολουθήσουν τα πολλά γραφικά μονοπάτια για περιπάτους στο παρακείμενο ποτάμι και στους πρόποδες της Οίτης.
Πηγή: travelstyle.gr
