Κατερίνα Παναγοπούλου: «Πολλές φορές έχω συγκινηθεί ή εξοργιστεί και το έχω δείξει στον αέρα»

Τι ξεχωρίζει για σένα το newsroom του Mega από άλλα που έχεις δουλέψει και κρύβεται πίσω από την επιτυχία του δελτίου;

Το πιο δυνατό χαρτί είναι η ομάδα που έχει το δελτίο μας, η οποία θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε και έχουμε πίσω μας την κεφαλή του Μega που μας στηρίζει απόλυτα. Προσωπικά πάντα θέλω να παίζω για τη φανέλα. Αυτό με κινητρoδοτεί. Η φανέλα!

Δημιουργούμε ως ομάδα ένα δελτίο για το περιεχόμενο του οποίου αισθανόμαστε περήφανοι. Νομίζω ότι η πρωτιά του δελτίου του Μega ήρθε επειδή δεν μας ενδιαφέρουν μόνο τα νούμερα. Ηταν εξαρχής συνειδητή επιλογή να μην υποκύψουμε σε εύκολους εντυπωσιασμούς, κραυγές και λαϊκισμούς.

Προφανώς θέλουμε να απευθυνόμαστε σε όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες, αλλά βασικός στόχος μας είναι να ενημερώνουμε υπεύθυνα όσους μας εμπιστεύονται και το λέω με πάσα ειλικρίνεια. Συνεπώς, πολλές φορές επιλέγουμε συνειδητά θέματα τα οποία μπορεί να μην είναι τόσο εύληπτα ή να μη φέρνουν νούμερα, αλλά θεωρούμε ότι είναι χρέος μας να τα μεταδώσουμε.

Επομένως, νιώθουμε διπλά δικαιωμένοι που αυτή η στάση βρίσκει ανταπόκριση και καταφέρνουμε να είμαστε το πρώτο δελτίο σε τηλεθέαση. Διότι αυτή η τηλεθέαση δεν ήρθε ως αποτέλεσμα εύκολων λύσεων. Όταν βλέπω την ανάλυση λεπτού στην τηλεθέαση, και διαπιστώνω ότι ένα θέμα που δεν ήταν… τόσο «εύκολο» πήγε καλά, χαίρομαι διπλά επειδή νιώθω ότι εκείνη τη στιγμή κλείσαμε το μάτι ο ένας στον άλλον με τον τηλεθεατή.

Οι ειδήσεις στη χώρα μας, και παγκοσμίου, είναι ζοφερές. Είναι δυσβάσταχτο το συναισθηματικό βάρος; Ποιες ειδήσεις σου προκάλεσαν μεγαλύτερη ψυχολογική αναστάτωση;

Πολλές φορές έχω συγκινηθεί ή εξοργιστεί και το έχω δείξει. Ανέκαθεν λειτουργούσα αυθόρμητα την ώρα του αέρα. Καταρχάς, στον πόλεμο της Ουκρανίας μου φαίνεται αδιανόητο ότι, τη στιγμή που βομβαρδίζονται νοσοκομεία, σφαγιάζονται άμαχοι και βιάζονται βρέφη, κάποιοι κρατούν ίσες αποστάσεις, κάνουν γενικόλογες διακηρύξεις «υπέρ της ειρήνης» και αρνούνται να καταδικάσουν ευθέως τον εισβολέα.

Πόσο μου άρεσε ο χαρακτηρισμός που τους απέδωσε ο Σαββόπουλος: «μπανάλ αιώνιοι έφηβοι»! Ψυχικά με εξαντλούν ειδήσεις για bullying. Παιδιά αυτοκτονούν και ως κοινωνία απλώς παρακολουθούμε.

Υπήρξαν στιγμές που καλεσμένοι σε έφερε στα όρια σου;

Αρκετές! Αλλά γι’ αυτό πρέπει να έχεις μια σχετική εμπειρία από το ρεπορτάζ πριν παρουσιάσεις δελτίο ειδήσεων ώστε να έχεις εξασκηθεί να διατηρείς την ψυχραιμία σου, για να μη φτάσεις αντί για δελτίο να κάνεις σόου.

Θεωρώ, μωρέ, τόσο παρωχημένο το σκηνικό όπου τσακώνεται ο παρουσιαστής με τον υπουργό! Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που όταν στριμώχνεται κάποιος πολιτικός, για να ξεφύγει, βάζει την κασέτα στoχοποίησης των δημοσιογράφων και του Τύπου.. Εκεί θα απαντήσω, και μάλιστα αυστηρά.

Μιλώντας για τους πολιτικούς, ποια είναι η άποψη σου για τους εγχώριους πολιτικούς. Είναι αυτό που δείχνουν στο φακό ή πίσω από τις κάμερες είναι διαφορετικοί. Με το που κλείνει η κάμερα κάποιοι χαλαρώνουν, λύνουν τη γραβάτα, φέρονται απλά και αποκαλύπτουν το χιούμορ τους, ενώ υπάρχουν και αρκετοί που φέρονται εξαιρετικά επηρμένα.

Το αστείο είναι πως πιο επηρμένοι και απόμακροι είναι αυτοί που παριστάνουν προς τα έξω τους απλούς και τους cool.

Ποιο το τίμημα να εκφράζεσαι δημόσια σχετικά με την πολιτική, ούσα πετυχημένη δημοσιογράφος, και ποιο το κέρδος;

Να σου πω την αλήθεια δεν το αντιλαμβάνομαι ως δίπολο: κέρδος-τίμημα. Θεωρώ χρέος του δημοσιογράφου να είναι ειλικρινής . απέναντι στον πολίτη και να μην κρύβει τις απόψεις του, γιατί διαφορετικά τις περνάει υπόγεια μέσα από την είδηση, αλλοιώνοντας την.

Δεν υπάρχει δημοσιογράφος χωρίς άποψη για όσα συμβαίνουν. Συνεπώς, πρέπει να είσαι τίμιος και να εκφράζεις την αλήθεια σου για να ξέρει ο πολίτης ποιον έχει απέναντι του. Και αφού ξέρει ποια είμαι, θα επιλέξει αν θα με βλέπει στο δελτίο του ΜEGA ή αν θα διαβάζει στήλη μου στα «ΝΕΑ».