Μια άγνωστη ιστορία για το ιδιαίτερα αγαπητό έργο «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» έρχεται «στο φως».
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη μπορεί στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 να ήταν η δημοφιλέστερη ηθοποιός στην Ελλάδα, ωστόσο η φήμη της ταξίδεψε και εκτός συνόρων, και συγκεκριμένα στη γειτονική Τουρκία, όπου οι ταινίες της γίνονταν ανάρπαστες.
Το έργο «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» ουσιαστικά «εκτόξευσε» την καριέρα της Α.Βουγιουκλάκη, υπήρξε τεράστια εισπρακτική επιτυχία, ενώ το 1960 πήρε και βραβείο στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ως μια από τις καλύτερες της τελευταίας πενταετίας.
Λίγο καιρό νωρίτερα ο Αλέκος Σακελλάριος, που είχε υπογράψει σενάριο και σκηνοθεσία, δέχτηκε την επίσκεψη ενός Τούρκου παραγωγού, του Οζντεμίρ Μπιρσέλ, ο οποίος ζήτησε να εξεταστεί το ενδεχόμενο να γυριστεί και μια τουρκική εκδοχή της ταινίας, πάνω ακριβώς στην ελληνική βερσιόν, με την μόνη διαφορά ότι θα γυριζόταν στην Κωνσταντινούπολη με Τούρκους ηθοποιούς και συντελεστές, με δύο εξαιρέσεις: Αυτές του Α.Σακελλάριου και της Α.Βουγιουκλάκη.
Έτσι υπογράφτηκε η σχετική συμφωνία και ξεκίνησαν τα γυρίσματα.
Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν ότι στην Τουρκία δε χρησιμοποιούνται υπότιτλοι στις ταινίες, οπότε έπρεπε να βρεθεί κάποια Τουρκάλα, προκειμένου να «ντουμπλάρει» την Ελληνίδα σταρ.
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Αλέκος Σακελλάριος, οδηγήθηκε σε μια αίθουσα αναμονής όπου περίμεναν 6-7 γυναίκες, με την μικρότερη να είναι 16 ετών και την μεγαλύτερη να έχει πατήσει από καιρό τα 60, προκειμένου να επιλέξει την κατάλληλη φωνή.
Τελικά ο ίδιος επέλεξε τη μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα, η οποία, ωστόσο, διέθετε μια φωνή την οποία αν την άκουγε κανείς θα ορκιζόταν ότι ήταν η ίδια η Αλίκη Βουγιουκλάκη μετά από υπερεντατικά μαθήματα τουρκικών και τέλεια προφορά!